Ιδιαίτερα έντονο είναι το πρόβλημα με τους βαμβακοκαλλιεργητές, που αποτελούν και τη συντριπτική πλειοψηφία των αγροτών του νομού, καθώς η τιμή του βαμβακιού έχει πάρει την κατιούσα (ΕΔΩ). Σε σχέση με πέρυσι, η τιμή πώλησης του βαμβακιού έπεσε στα 0,68 €/κιλό όταν την αντίστοιχη περσινή περίοδο ήταν στα 0,79€/κιλό, μιλάμε δηλαδή για τεράστια απώλεια εισοδήματος. Σε σχέση με το κόστος παραγωγής, στα λιπάσματα ένα σάκος 50 κιλών πέρυσι είχε κόστος αγοράς 24 έως 28€ ενώ φέτος εκτοξεύτηκε στα 50€. Το κόστος συλλογής από 20 με 22€/στρέμμα το 2021 αυξήθηκε φέτος στα 30 με 32€/στρέμμα ενώ αν προσθέσουμε σ’ αυτά την τιμή του πετρελαίου που με βάση αυτή πραγματοποιήθηκαν όλες οι εργασίες αλλά και τον τριπλασιασμό του ηλεκτρικού ρεύματος τότε μπορούμε να μιλήσουμε για εξοντωτικό για τη φτωχομεσαία αγροτιά κόστος παραγωγής.
Η επιχείρηση θαψίματος του αγώνα από τα αθηναϊκά ΜΜΕ δεν μας κάνει εντύπωση, αλλά κι από τα τοπικά δεν έχουμε δει κάτι καλύτερο. Τα αιτήματα του αγροτικού κινήματος έτσι όπως διατυπώνονται(;) για κατώτατες εγγυημένες τιμές στα αγροτικά προϊόντα και κάλυψη του κόστους παραγωγής είναι τουλάχιστον προβληματικά, καθώς άλλο κόστος παραγωγής έχει ο φτωχομεσαίος αγρότης και άλλο ο μεγάλος ενώ απουσιάζει το κεντρικό ΑΙΤΗΜΑ ΑΙΧΜΗΣ που μπορεί να ενώσει την αγροτιά σε ταξική βάση. Αντί να επιδιωχθεί μαζικό ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ στην πόλη της Καρδίτσας για την ανάδειξη των προβλημάτων, προκρίνονται συμβολικές κινητοποιήσεις (όπως την Τετάρτη 14/12) από ολιγομελείς εκπροσώπους του μπλόκου!
Παρ’ όλα αυτά, δεν κρύβεται η ανησυχία της κυβέρνησης μην η σπίθα γίνει φλόγα και ο
