16 χρόνια έχουν περάσει από τη δολοφονία του
μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Μια δολοφονία που σηματοδότησε την ένταση της
επίθεσης στα δικαιώματα λαού και νεολαίας. Επίθεση που κορυφώθηκε μέσω των
μνημονίων, με στόχο να διαλύσει μια σειρά από κατακτήσεις του εργατικού-λαϊκού
κινήματος και να φέρει την φτώχεια και εξαθλίωση για να «αντιμετωπιστεί» η
κρίση των ιμπεριαλιστών. Η φασιστικοποίηση της δημόσιας και πολιτικής
ζωής χρησιμοποιήθηκε ως ένα εργαλείο για να δημιουργηθεί το κατάλληλο
αντιδραστικό κλίμα ώστε να περάσουν όλα τα παραπάνω. Έτσι, η δολοφονία ενός
16χρονου μαθητή αποτελούσε ένα ακόμα «μήνυμα» ότι για αυτό το σύστημα οι
ανθρώπινες ζωές δεν έχουν καμία αξία. Ταυτόχρονα όμως αποτέλεσε και ένα
«μήνυμα» στη νεολαία για το μαύρο μέλλον που της ετοιμάζουν. Σήμερα, η
νεολαία έχει μπει ξανά στο στόχαστρο του συστήματος:
• Οι μαθητές εμπεδώνουν
καθημερινά στα σχολεία τους ότι η εκπαίδευση δεν είναι για όλους.
Ότι το απολυτήριο Λυκείου είναι «πολυτέλεια» και ότι η μαθητεία και η ελαστική
εργασία είναι η μόνη «διέξοδος» για έναν μαθητή. Καθημερινά οι μαθητές
απειλούνται με αποβολές, απουσίες και τρομοκρατία. Η αστυνομία
σουλατσάρει έξω από τα σχολεία και με κάθε υποψία κατάληψης επεμβαίνει.
• Ετοιμάζονται
να πετάξουν την πλειοψηφία των φοιτητών εκτός σχολών
μέσω των διαγραφών. Καθημερινά μιλούν για τεμπέληδες και αιώνιους φοιτητές, και
για την ανάγκη να