για επικοινωνία: aristerastikarditsa@gmail.com

για επικοινωνία: aristerastikarditsa@gmail.com

αριστερά στην Καρδίτσα | facebook

Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2014

Καρδιτσιώτες πρωτεργάτες του μ-λ κινήματος (β')

Αναφορά στους αγωνιστές Γιάννη Θεολόγη, Αποστόλη Δημακόπουλο, Άγγελο Καρακαντά, Γιώργη Κοτρώτσιο και Θόδωρο Τσιτσιπά (αποσπάσματα από την εισήγηση στην εκδήλωση της Οργάνωσης Καρδίτσας του ΚΚΕ(μ-λ) με θέμα «Καρδιτσιώτες πρωτεργάτες του μ-λ κινήματος» που έγινε στο Παυσίλυπο στις 13/11/2014 με αφορμή τα 50 χρόνια από την έκδοση του περιοδικού «Αναγέννηση»)

Θεολόγης Γιάννης
«Ήταν από τους οργανωτές της Εθνικής Αντίστασης στο Ρούσσο. Υπηρέτησε στον ΕΛΑΣ και τραυματίστηκε στις 27-11-1943 σε μάχη με τους Γερμανούς με κάταγμα στο βραχίονα. Μαχητής του ΔΣΕ. Πολιτικός πρόσφυγας στη Τασκένδη.» (απόσπασμα από το βιβλίο του Νίκου Β. Μαγόπουλου «Αγωνιστές των Καρδιτσιώτικων Αγράφων και του Κάμπου 1940-1950»)
Γεννήθηκε το 1918. Ήταν μέλος του ΚΚΕ πριν από τον πόλεμο (στη ΚΟΒ Σέκλιζας). Στη Τασκένδη δούλευε ως οικοδόμος και με τη γυναίκα του Κλεονίκη (κυρά Νίκη) απέκτησαν ένα γιό (Περικλής) και μία κόρη (πέθανε στη Τασκένδη από λευχαιμία). Ενεργό μέλος της μ-λ οργάνωσης των πολιτικών προσφύγων στα Τασκένδη. Για τη δράση του, συλλαμβάνεται το 1962, δικάζεται και καταδικάζεται σε ισόβιο εκτοπισμό στο σοβχόζ «Καζακστάν» που βρίσκονταν στο βόρειο Καζακστάν (Σιβηρία). Στην αναχώρησή του - μαζί με άλλους 56 (;) εξόριστους - είχε συγκεντρωθεί στο σιδ. σταθμό τεράστιο πλήθος για τον αποχαιρετισμό. Μετά από 4 χρόνια εξορία, παραβιάζει τη δικαστική απόφαση, σπάει τον εκτοπισμό και επιστρέφει παράνομα στην Τασκένδη, μαζί με άλλους εξόριστους. Για την ενέργειά του αυτή μπαίνει φυλακή για άλλο ένα χρόνο. Επαναπατρίστηκε το …… και ζούσε στο χωριό του Ρούσσο. Παρέμεινε συνεπής αγωνιστής του μ-λ κινήματος μέχρι το θάνατό του, στις 13-3-1993 (από προφορική μαρτυρία του γιού του Περικλή στις 12/11/2014)

Πέμπτη 27 Νοεμβρίου 2014

μαζική η απεργία - πίσω από τις αναγκαιότητες

 Στην κινηματική νηνεμία της περιόδου η σημερινή γενική απεργία ήταν ένα ελαφρό αεράκι. Ικανοποιητική η συμμετοχή του κόσμου και ευπρόσωπες οι απεργιακές συγκεντρώσεις, πολύ κάτω όμως από εκείνες της περιόδου 2011-2012. Αρκετά καλά τα ποσοστά απεργίας στους δασκάλους (45%), πολύ πίσω από τις αναγκαιότητες στους καθηγητές (15%). Σχεδόν καθολική η συμμετοχή στην Εφορία, μηδαμινή στις τράπεζες (με μόνη εξαίρεση την Εθνική) και τον ιδιωτικό τομέα. Δύο, για άλλη μια φορά,
οι απεργιακές συγκεντρώσεις. Μία που την ευθύνη διοργάνωσης την είχαν ο Σύλλογος Δασκάλων, η ΕΛΜΕ, η Ομοσπονδία Γονέων και η «Βοήθεια στο Σπίτι» και στην οποία συμμετείχαν και διάφορα εργατικά και επαγγελματικά σωματεία (ΠΟΕ-ΟΤΑ, ΔΕΥΑΚ, ΕΛΤΑ, δικηγορικός σύλλογος, ιατρικός σύλλογος, λογιστές κλπ) και μαζί η συνδικαλιστική γραφειοκρατία του Εργατικού Κέντρου και της ΑΔΕΔΥ. Η άλλη, επίσης στη κεντρική πλατεία, στην οποία καλούσαν οι αγρότες (ΕΟΑΣΚ) και το ΠΑΜΕ, ΟΓΕ, ΜΑΣ κλπ Για άλλη μια φορά δεν υπήρξε ανταπόκριση από το ΠΑΜΕ στο κάλεσμα του Συλλόγου Δασκάλων και της ΕΛΜΕ για κοινή πορεία. Μικρή, κάτω
από τα συνηθισμένα, ήταν και η συμμετοχή των αγροτών με αρκετά τρακτέρ (4-5 δεκάδες) που όμως ήταν λιγότερα από προηγούμενα αγροτικά συλλαλητήρια. Η Λαϊκή Αντίσταση-ΑΑΣ συμμετείχε με πανό και μπλοκ στη συγκέντρωση των σωματείων. Με δικό της μπλοκ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ενώ προκήρυξη μοίρασε το ΚΚΕ(μ-λ). Η Πρωτοβουλία Εργαζομένων, για πρώτη φορά εδώ και χρόνια, δεν είχε παρέμβαση σ’ αυτή την απεργία. Μια εξέλιξη αρνητική που δεν βοηθάει την κοινή δράση και δεν μπορεί να υποκατασταθεί με συνδικαλιστικούς χειρισμούς. Έτσι και αλλιώς φάνηκε ότι γενικές απεργίες σαν τη σημερινή, δηλ. μια στο τόσο, χωρίς συνέχεια και κλιμάκωση, χωρίς προσανατολισμό και στόχο, «τουφεκιά στον αέρα» για να βγουν από την υποχρέωση οι εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, είναι μια αδύναμη απάντηση στις
απαιτήσεις της συγκυρίας αν δεν συνοδεύεται από τις μικρές και μεγάλες μάχες που είναι απαραίτητες σε κάθε εργασιακό χώρο για να αλλάξουν οι αρνητικοί συσχετισμοί, να ανακοπεί η επίθεση και να ανατραπεί η μνημονιακή βαρβαρότητα.   

Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2014

Όλοι στη γενική απεργία της 27 Νοέμβρη! Κάτω η αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ!

καμιά εκλογική αναμονή
στους μαζικούς αγώνες η διέξοδος
Η γνωστή κατάληξη της πολυπαιγμένης φαρσοκωμωδίας της «διαπραγμάτευσης της ελληνικής κυβέρνησης με την τρόικα» με την εξίσου γνωστή των «κόκκινων γραμμών» αποδεικνύει τρία πράγματα:
- Ότι είναι τέτοιο το βάθεμα της πολύπλευρης εξάρτησης από τα διάφορα ιμπεριαλιστικά κέντρα, που η κυβέρνηση και το πολιτικό προσωπικό της ντόπιας άρχουσας τάξης δεν είναι σε καθόλου εύκολη θέση να αποσπάσει κάποια «χαλάρωση» για να στηρίξει την απατηλή προπαγάνδα της περί του «τέλους των μνημονίων». Ο τραγέλαφος με τη ρύθμιση των δόσεων για τον ΕΝΦΙΑ είναι ενδεικτικός.
- Ότι το βαρέλι της αντιλαϊκής επίθεσης είναι χωρίς πάτο όσο δεν δυναμώνουν οι μαζικοί αγώνες. Νέα (για ακόμα μια φορά τα… τελευταία) έρχονται. Μέτρα που σχετίζονται με την παραπέρα διάλυση των εργασιακών σχέσεων και των ασφαλιστικών δικαιωμάτων, με τη νέα περικοπή του λαϊκού εισοδήματος (μέσω της προετοιμασίας άλλου μισθολογίου), με την ανατροπή συνδικαλιστικών και πολιτικών κατακτήσεων και πολλά ακόμα. 
- Ότι το κλίμα παρατεταμένης εκλογικής αναμονής (από τον Ιούνη του 2012 μέχρι σήμερα με διάφορους ενδιάμεσους σταθμούς) και οι συνακόλουθες κοινοβουλευτικές αυταπάτες έχουν λειτουργήσει παραλυτικά στο εργατικό και λαϊκό κίνημα και έχουν αποθρασύνει πλήρως τα ξένα και ντόπια αφεντικά.

Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2014

αυτή η απεργία να είναι η αρχή!

της ΕΛΜΕ Καρδίτσας
Η κυβέρνηση προσπαθεί να μας πείσει ότι τα μνημόνια τέλειωσαν, αλλά το νέο μνημόνιο είναι έτοιμο στα συρτάρια της. Όπως και να το βαφτίσουν, είναι η συνέχιση, με ακόμη μεγαλύτερη ένταση, της ίδιας πολιτικής.
Αυτής της πολιτικής, που μέρα με τη μέρα βυθίζει όλο και μεγαλύτερα κομμάτια της κοινωνίας στην απόλυτη φτώχεια, εκτοξεύει την ανεργία σε εκρηκτικά ποσοστά, διαλύει τα όνειρα της νεολαίας και παραδίδει τη χώρα αλυσοδεμένη στα αρπακτικά, εγχώρια και ξένα.
Ετοιμάζουν για όλους τους εργαζόμενους:
•    νέα μείωση μισθών, που μετατρέπει το υπόλειμμα του μισθού σε επίδομα
•    νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο, που εξανεμίζει όσα ασφαλιστικά δικαιώματα απέμειναν
•    νέο συνδικαλιστικό νόμο που θα μετατρέπει την απεργία σε απαγορευμένη πράξη
•    συνέχιση της κατεδάφισης του συστήματος Δημόσιας περίθαλψης
•    κατασχέσεις και πλειστηριασμούς για την πρώτη κατοικία
Στο χώρο της Παιδείας, σ’ όλα τα παραπάνω προστίθενται:

Δευτέρα 24 Νοεμβρίου 2014

«πλακάκια»…

σχόλιο του Στέφανου Καπνιά
Έφεση στην αλληλογραφία φαίνεται ότι έχει ο δήμαρχός μας! Έτσι μετά τις 30.000 κλήσεις που έστειλε στους Καρδιτσιώτες με χαράτσια στάθμευσης, τώρα έχουμε την δημόσια επιστολή του προς τους αγρότες που τους καλεί να μην ανεβάσουν τα τρακτέρ τους στην πλατεία στο αγροτικό συλλαλητήριο της Πέμπτης 27/11 για να μην σπάσουν τα πλακάκια!  Τι να πρωτοπείς! Οι αγρότες παλεύουν για την επιβίωσή τους και ο δήμαρχος αγχώνεται για τα… πλακάκια! Οι αγρότες μιλάνε για φτώχεια, για εξαθλίωση, για χαμηλές τιμές, για φοροχαράτσια και φοροληστεία της κυβέρνησης και ο δήμαρχος μιλάει για… πλακάκια! Οι αγρότες αντιστέκονται στην ΚΑΠ και στην αντιαγροτική πολιτική που τους ξεκληρίζει, που φέρνει φτώχεια, δυστυχία και εγκατάλειψη στα χωριά, που οδηγεί στην απόγνωση χιλιάδες αγροτικές οικογένειες και ο δήμαρχος νοιάζεται για τα… πλακάκια!  Οι αγρότες παλεύουν για αυτή τη ίδια τους τη ζωή και ο δήμαρχος… το «χαβά» του με τα πλακάκια!

Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2014

Καρδιτσιώτες πρωτεργάτες του μ-λ κινήματος (α')

Αναφορά στους αγωνιστές Νίκο Μαγόπουλο και Πέτρο Μπολτσή  (αποσπάσματα από την εισήγηση στην εκδήλωση της Οργάνωσης Καρδίτσας του ΚΚΕ(μ-λ) με θέμα «Καρδιτσιώτες πρωτεργάτες του μ-λ κινήματος» που έγινε στο Παυσίλυπο στις 13/11/2014 με αφορμή τα 50 χρόνια από την έκδοση του περιοδικού «Αναγέννηση»)
Μαγόπουλος Νίκος
Γεννήθηκε το 1917 στη Γιαννιτσού Φθιώτιδας. Από το 1920 κάτοικος Αχλαδιάς Καρδίτσας.
Η κήρυξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου τον βρήκε ήδη φαντάρο, να υπηρετεί στο 42ο Σύνταγμα Ευζώνων της VIII Μεραρχίας Ηπείρου.
Μέλος του ΚΚΕ από το 1941. Αντιστασιακός. Υπολοχαγός Π.Ε. του ΔΣΕ. 28 χρόνια πολιτικός πρόσφυγας στην Πολωνία. Στέλεχος της παράνομης Μαρξιστικής-Λενινιστικής Οργάνωσης των Ελλήνων πολιτικών προσφύγων στην Πολωνία.
Έγραψε τα βιβλία «Γενιά Αγώνων και Θυσιών – 33 χωριά Καρδίτσας-Δομοκού
στην Αντίσταση» (Αθήνα 1990), «Από Άγραφα-Πολωνία, Η Οδύσσεια των τραυματιών του ΔΣΕ» (Καρδίτσα 1997), «Αγωνιστές των Καρδιτσιώτικων Αγράφων και του Κάμπου 1940-1950» (Καρδίτσα 1998) και «37 χρόνια Πολιτικής Προσφυγιάς και Αγώνων» (κυκλοφόρησε σε ελάχιστα αντίτυπα).
Αρκετά αναλυτική είναι η μαρτυρία του για τις δραστηριότητες της Μ-Λ Οργάνωσης στην Πολωνία που περιλαμβάνεται στο παράρτημα του βιβλίου του «37 χρόνια Πολιτικής Προσφυγιάς και Αγώνων» (ΣΣ: το βιβλίο αυτό είναι εξαντλημένο και η σχετική μαρτυρία παρατίθεται όπως περιλαμβάνεται στο βιβλίο του φίλου του Κώστα Γκριτζώνα «Το Μαρξιστικό-Λενινιστικό Κίνημα στην Ελλάδα», Καρδίτσα 2007, σελ.114-120):

Σάββατο 22 Νοεμβρίου 2014

σύσκεψη για την απεργία της Πέμπτης 27 Νοέμβρη

Κάλεσμα
του Συλλόγου Εκπαιδευτικών
ΠΕ Καρδίτσας
O Σύλλογος Εκπαιδευτικών ΠΕ Καρδίτσας εκτιμώντας πως:
1. Η Κυβέρνηση συνεχίζει και βαθαίνει την επίθεση της στα εργατικά και λαϊκά στρώματα. Παρά το ότι έχει απονομιμοποιηθεί πλήρως στη συνείδηση της τεράστιας πλειοψηφίας του λαού με εργαλεία το χρέος και τα δημοσιονομικά ελλείμματα,  φορτώνει το βάρος της κρίσης στις πλάτες των εργαζόμενων. Αυτή η εγκληματική πολιτική έχει οδηγήσει στην ανεργία κοντά στα δυο εκατομμύρια εργαζόμενους. Έχει περικόψει στο μισό τους μισθούς και τις συντάξεις  των εργαζομένων στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Διαλύει τις εργασιακές σχέσεις, το 8ωρο, τη μόνιμη και σταθερή εργασία, τις συλλογικές συμβάσεις, την κοινωνική ασφάλιση. Προχωράει στη συρρίκνωση των κοινωνικών δομών του κράτους, και παραδίδει μεγάλα τμήματα της Υγείας, της Παιδείας, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Οδηγεί στην απόγνωση με τη φοροεπιδρομή και τις κατασχέσεις, καταστρέφει τα μικρομεσαία στρώματα. Καταργεί δημοκρατικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων και του λαού. 

αγρότες: ο αγώνας συνεχίζεται

ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΜΕ ΤΡΑΚΤΕΡ
Πέμπτη 27/11, 11 πμ, στη Κεντρ.Πλατεία Καρδίτσας
της Ενωτικής Ομοσπονδίας
Αγροτικών Συλλόγων Καρδίτσας (ΕΟΑΣΚ)
Συνάδελφοι αγροτοκτηνοτρόφοι
Η βαρβαρότητα που ζούμε, οι αντιαγροτικές πολιτικές κυβέρνησης και Ε.Ε. μας οδηγούν στη φτώχια, στην εξαθλίωση, στον αφανισμό.
Καλλιεργούν κλίμα απογοήτευσης, μοιρολατρίας και ηττοπάθειας. Φοβούνται τους αγώνες, φροντίζουν – και μέσω της τρομοκράτησης – να μην υπάρξει ξεσηκωμός ενάντια στις πολιτικές τους.
Δεν υπάρχουν περιθώρια για αναμονή, ταλάντευση, ολιγωρία. Ό,τι κατακτήθηκε ήταν αποτέλεσμα σκληρών μαζικών αγώνων και συγκρούσεων με αυτές τις πολιτικές. Δεν μας χάρισε ποτέ κανείς τίποτα, δεν υπάρχουν αυτόκλητοι σωτήρες, ειδικά όταν αυτοί συμφωνούν με την ΚΑΠ της Ε.Ε., αφού η ΚΑΠ υπήρχε και πριν τα μνημόνια και ξεκληρίζει κάθε χρόνο 20.000 μικρομεσαίους αγρότες. 
Γι’ αυτό είτε με μνημόνια είτε χωρίς μνημόνια ο αγώνας μας πρέπει να είναι ενάντια στις πολιτικές κυβέρνησης – Ε.Ε., που μας κλέβουν τον ιδρώτα και μας οδηγούν σε τραγικά αδιέξοδα, εμάς και γενικότερα τις λαϊκές οικογένειες. Θα ήμασταν σε πολύ χειρότερη κατάσταση αν δεν αγωνιζόμασταν όλα αυτά τα χρόνια.

Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2014

πικρές αλήθειες και άδικες παραβλέψεις

για την κατηγοριοποίηση-βαθμολόγηση
σχολείων και εκπαιδευτικών
του Γιώργου Τσιτσιμπή
Οι οπτικές ενός προβλήματος, καθορίζουν και τις δρομολογούμενες λύσεις. Έτσι, οι νεοσυντηρητικές εκπαιδευτικές πολιτικές των τελευταίων δεκαετιών, δίνουν έμφαση στα αποτελέσματα, υποβαθμίζοντας τις παραμέτρους που οδηγούν σ’ αυτά. Εστιάζουν στις δεξιότητες για την αγορά εργασίας εις βάρος του ουμανιστικού πνεύματος. Προκρίνουν την περικοπή δαπανών για τη δημόσια εκπαίδευση υπέρ της προώθησης – πριμοδότησης της ιδιωτικής. Συκοφαντούν στοχευμένα το δημόσιο σχολείο και τους λειτουργούς του, για να αμβλύνουν τις αντιστάσεις και να κυριαρχήσει ο φόβος, στοχεύοντας  στην κατηγοριοποίηση και την χειραγώγησή τους.
Συνδετικός  κρίκος σ’ όλα αυτά (κι όχι μόνο) είναι η οπτική της ιεραρχικής αξιολόγησης (από τα πάνω προς τα κάτω), με κατευθυντήριες γραμμές τις επιλογές του Ο.Ο.Σ.Α και των διαφόρων επιχειρήσεων (είναι πολλά τα κέρδη για αυτές, ιδιαίτερα στον τομέα της αξιολόγησης εκπαιδευτικών και θεσμών). Κάνει εντύπωση δε, ότι ενώ γνωρίζουμε για έρευνες, σπάνια μαθαίνουμε τα συμπεράσματά τους και τις αντισταθμιστικές πρακτικές που απορρέουν απ’ αυτές. Συνήθως, απλά βιώνουμε την αδιατάρακτη συνέχεια της πολιτικής τους. Ο χώρος της εκπαίδευσης είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα και η ειδική αγωγή ακόμα πιο ξεχωριστό.
Έχοντας υπόψη μας την συγκεκριμένη οπτική, είναι κρίμα που μια ολόκληρη κοινωνία, αντί να δει την ουσία της όλης υπόθεσης, μένει υποκριτικά στα επιφανειακά. Ίσως και οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί, δεν έχουν καταφέρει να κοινωνήσουν στους γύρω τους το ύπουλο κατασκεύασμα.

Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2014

κάλεσμα της ΕΛΜΕ Καρδίτσας προς το ΔΣ της ΟΛΜΕ και τις ΕΛΜΕ της χώρας

ΤΕΛΟΣ ΑΝΑΜΟΝΗΣ-ΠΑΛΗΣ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΝΕΟΙ ΑΓΩΝΕΣ
ΔΕΝ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΑΝ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ
Οι πανηγυρισμοί της κυβέρνησης ότι ήρθε η ανάπτυξη και το τέλος της ύφεσης δεν μπορούν να κρύψουν, όχι απλά τη συνέχεια της αντιλαϊκής πολιτικής, αλλά τα νέα κύματα βαρβαρότητας που ετοιμάζονται. Όποια μορφή ή όνομα κι αν δώσουν στη νέα συμφωνία -πρόγραμμα, μνημόνιο- με την ΕΕ  και το ΔΝΤ, η πολιτική της ταξικής λεηλασίας, ο κοινωνικός καιάδας των λαϊκών δικαιωμάτων θα συνεχιστεί και θα ενταθεί.
Ετοιμάζουν:
-   Νέο  νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό. Με  την ενοποίηση των Ταμείων και τις λεγόμενες αναλογιστικές μελέτες επιχειρούν  να τσακίσουν όλα τα εναπομείναντα δικαιώματα σε Ασφάλιση, Υγεία, Πρόνοια.
-   Νέο μισθολόγιο στο δημόσιο, με εξίσωση του μισθού του δημοσίου με αυτόν στον ιδιωτικό τομέα και σύνδεσή του με την αξιολόγηση.
-   Η Εκπαίδευση και οι εκπαιδευτικοί δεν θα μπορούσαν να «ξεφύγουν» από τη νέα επίθεση, τόσο στα εργασιακά μας δικαιώματα, όσο και στο δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα της παιδείας.

Τρίτη 18 Νοεμβρίου 2014

όσα η κίνηση φέρνει στο φως

για το πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο της 12 Νοέμβρη


της Λένας Γκαραγκάνη

Και τώρα τι έχεις να πεις συνάδελφε;
Συνάδελφε, τώρα που όλα γύρω μας καταρρέουν και μαζί τους καταρρέουν οι αυταπάτες, οι ψευδαισθήσεις, τα καλοσχεδιασμένα άλλοθι και οι δικαιολογίες, είναι ώρα να τα πούμε.
Να πούμε την αλήθεια, χωρίς να χρονοτριβούμε, αφού η αλήθεια απεχθάνεται την καθυστέρηση και αναγκάζεται να κραυγάσει μέσα απ’ τη φωνή των παιδιών μας.
Θα κλείσεις τ’ αυτιά σου; Πάλι;
Θα καμωθείς τον πολυάσχολο;

Αλήθεια για πόσο ακόμα νομίζεις πως θα έχεις τη δουλειά σου, για να πολυ-απασχολείσαι; Τη δουλίτσα σου να λέμε καλύτερα, γιατί τέτοια την κατάντησαν και δεν τους έβαλες αρκετά εμπόδια. Άλλωστε είναι κάμποσος καιρός που η εργασία βαφτίστηκε «απασχόληση», έτσι για να φτάσουμε πιο γρήγορα στο να μην αμείβεται. Αφού δεν εργάζεσαι και απλά απασχολείσαι, θέλεις και να αμείβεσαι; Ο υπουργός ενός υπουργείου, που ακόμα λέγεται «υπουργείο Παιδείας» δεν θα μπορούσε να είναι πιο σαφής: θα βρει εθελοντές που θα αμείβονται με μόρια. Δεν χρειάζονται μισθό για να ζήσουν. Θα έχουν τα «πολύτιμα» μόρια.

με επιτυχία η εκδήλωση για τους Καρδιτσιώτες πρωτεργάτες του μ-λ κινήματος

Με επιτυχία – παρά το «ανεπίκαιρο» του θέματος – πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της  Πέμπτης 13/11, στο Παυσίλυπο, η εκδήλωση της Οργάνωσης Καρδίτσας του ΚΚΕ(μ-λ) με θέμα «Καρδιτσιώτες πρωτεργάτες του μ-λ κινήματος» που έγινε με αφορμή τα 50 χρόνια από την έκδοση του α’ τεύχους του περιοδικού «Αναγέννηση» (Οκτώβρης του 1964).
Η εκδήλωση άνοιξε με την προβολή ενός ολιγόλεπτου video που με μορφή χρονολόγιου θύμιζε συνοπτικά τα βασικά γεγονότα της εποχής.
Στη συνέχεια έγινε παρουσίαση της ζωής και της δράσης μερικών από τους Καρδιτσιώτες αγωνιστές, αντάρτες του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ, που στα χρόνια εκείνα έπαιξαν πρωταγωνιστικό ρόλο στη συγκρότηση των μ-λ οργανώσεων, κυρίως στις χώρες της πολιτικής προσφυγιάς, όπως ο Άγγελος Καρακαντάς από τον Μεσενικόλα, ο Γιάννης Θεολόγης από το Ρούσο, ο Θόδωρος Τσιτσιπάς από την Αγία Τριάδα, ο Αποστόλης Δημακόπουλος από τη Μητρόπολη, ο Γιώργος Κοτρώτσιος από τη Δαφνοσπηλιά, ο Νίκος Μαγόπουλος από την Αχλαδιά, ο Πέτρος Μπολτσής από τη Μούχα κ.ά.

Όπως τονίστηκε από τους ομιλητές, σκοπός δεν είναι η πολιτική «ιδιοποίηση» αυτών των αγωνιστών από το ΚΚΕ(μ-λ), μιας και ο καθένας είχε την δική του πολιτική διαδρομή, αλλά μια εκδήλωση τιμής και μνήμης για τους εκατοντάδες και χιλιάδες κομμουνιστές που στα χρόνια εκείνα, στην πολιτική προσφυγιά αλλά και στις φυλακές και στις εξορίες, αντιστάθηκαν στη πραξικοπηματική επέμβαση στο ΚΚΕ, διαφώνησαν με τη ρεβιζιονιστική-δεξιά στροφή, υπερασπίστηκαν την επαναστατική-κομμουνιστική γραμμή και έπαιξαν πρωτοπόρο ρόλο στη τότε συγκρότηση του μ-λ ρεύματος. Δεν θέλουμε να «κάνουμε» ιστορία, τόνισαν οι ομιλητές, μιας και κάτι τέτοιο δεν είναι έργο δικό μας αλλά των ιστορικών. Αλλά και δεν θέλουμε να υπάρχουν στην ιστορία «λευκές σελίδες» για όσους αγωνιστές στα χρόνια εκείνα διώχτηκαν, διαγράφηκαν, εκτοπίστηκαν,  επειδή τόλμησαν να αμφισβητήσουν τη ρεβιζιονιστική γραμμή και το «ένα είναι το κόμμα». Γι αυτό και οι αναφορές στους Καρδιτσιώτες αγωνιστές στηρίχτηκαν σε πρωτότυπες πηγές, σε αφηγήσεις, μαρτυρίες, γραπτά και απομνημονεύματα αυτών των ίδιων όπως περιλαμβάνονται σε βιβλία που οι ίδιοι έγραψαν και τα οποία παρουσιάστηκαν στην εκδήλωση.
Ακολούθησε πολιτική εισήγηση για το τι σηματοδότησε η έκδοση της «Αναγέννησης», για τα ιδεολογικά και πολιτικά ζητήματα γύρω από τα οποία συγκροτήθηκε τότε το μ-λ ρεύμα, για τις δύο γραμμές που τότε αντιπαρατίθεντο στα πλαίσια όχι μόνο του ελληνικού αλλά και του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος, για τα όρια αυτής της προσπάθειας, τις σημερινές αναγκαιότητες κλπ Τέλος ακολούθησε συζήτηση και παρεμβάσεις από τους συμμετέχοντες.
(*) σε επόμενες αναρτήσεις θα παρουσιάσουμε τα βιογραφικά και τη δράση των αγωνιστών στους οποίους ήταν αφιερωμένη η εκδήλωση.

από τον ΔΣΕ στην "Αναγέννηση"

ερασιτεχνικό βιντεάκι που προβλήθηκε ως εισαγωγή στην εκδήλωση της οργάνωσης Καρδίτσας του ΚΚΕ(μ-λ) που έγινε στο Παυσίλυπο στις 13 Νοέμβρη 2014 με θέμα "Καρδιτσιώτες πρωτεργάτες του μ-λ κινήματος" με αφορμή τα 50 χρόνια από την έκδοση του περιοδικού "Αναγέννηση"


Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2014

Ανδρέας Κούμπος, ο Καρδιτσιώτης νεκρός του Πολυτεχνείου

Ανδρέας Κούμπος του Στεργίου, 63 ετών, βιοτέχνης από την Καρδίτσα, κάτοικος Αμαλιάδος 12, Κολωνός. Γύρω στις 11:00, στις 18/11/1973, ενώ βάδιζε στη διασταύρωση των οδών Γ΄ Σεπτεμβρίου και Καποδιστρίου, τραυματίστηκε στη λεκάνη από πυρά μυδραλίου τεθωρακισμένου στρατιωτικού οχήματος. Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του ΕΕΣ (Γ΄ Σεπτεμβρίου), κατόπιν στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών και τέλος στο ΚΑΤ, όπου και πέθανε στις 30/1/1974.
Ο Ανδρέας Κούμπος σημειώνεται ως τραυματίας στις αρχικές καταστάσεις της αστυνομίας, αφού απεβίωσε αργότερα, στις 30.1.1974, οπότε και συντάχθηκε η υπ' αρ. 8695/74 ιατροδικαστική έκθεση νεκροψίας, καθώς και η υπ' αρ. 6 τόμ.ΣΤ’/1974 ληξιαρχική πράξη θανάτου. Ο θάνατός του αναφέρεται στη μεταγενέστερη αναφορά της Γενικής Ασφάλειας της 12.07.1974, Το θύμα περιλαμβάνεται, ως «Κάμπος», στον κατάλογο των νεκρών που κυκλοφόρησε παράνομα, τον Φεβρουάριο του 1974, με πρωτοβουλία του Κ.Κ.Ε., και ως «Κούμπος» στον κατάλογο νεκρών που επισύναψε στην από 17 Σεπτεμβρίου 1974 μήνυση του ο δημοσιογράφος Γρηγόριος Παπαδάτος, διά του δικηγόρου Α. Λυκουρέζου, όσο και σ' εκείνον που δημοσίευσε ο δημοσιογράφος Μπάμπης Γεωργούλας το 1975. Αναφέρεται με τα πλήρη στοιχεία του στο πόρισμα του Εισαγγελέα Δημ. Τσεβά της 14ης Οκτωβρίου 1974, στο Βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών 677/75 και στις καταθέσεις των Στυλιανού Κούμπου (31.10.1975) και Αλέξανδρου Κούμπου (4.11.1975).

Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2014

Ο ΝΟΕΜΒΡΗΣ ΖΕΙ στον αγώνα ενάντια στην ιμπεριαλιστική εξάρτηση και την καπιταλιστική βαρβαρότητα

προκήρυξη του ΚΚΕ(μ-λ)
για την επέτειο του Πολυτεχνείου
ΤΟΤΕ, νεολαία, εργατιά και καταπιεσμένα κοινωνικά στρώματα ξαναήρθαν στο προσκήνιο της ιστορίας παλεύοντας για την πτώση της αμερικανόπνευστης και αμερικανοστήριχτης χούντας, για ανεξαρτησία, ελευθερίες και δημοκρατία. Ήταν η φοιτητική νεολαία που έδωσε το έναυσμα απ' το Φλεβάρη του '73 στη Νομική και οδήγησε τις χουντικές μαριονέτες και τον αστικό πολιτικό κόσμο να ετοιμάζουν τη δήθεν φιλελευθεροποίηση του καθεστώτος. Η εξέγερση του Πολυτεχνείου υπήρξε, ωστόσο, καταλυτική. Τα “ΕΞΩ ΑΙ ΗΠΑ” και “ΕΞΩ ΟΙ ΒΑΣΕΙΣ”, γραμμένα στην πύλη του Πολυτεχνείου και «σφραγισμένα» με το αίμα των ηρωικών νεκρών της εξέγερσης, παραμένουν ανεξίτηλα, άσβεστος οδηγός της αντιιμπεριαλιστικής πάλης του λαού μας που επιμένει κάθε χρόνο τέτοιες μέρες να διαδηλώνει στην αμερικάνικη πρεσβεία
ΣΗΜΕΡΑ, ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός συνεχίζει το βάρβαρο έργο του. Όχι μόνο επεμβαίνει σε μια σειρά χώρες και μακελεύει τους λαούς σ' ένα ευρύτατο τόξο απ' την Ουκρανία ως τη Λιβύη, αλλά δημιουργεί τις προϋποθέσεις για ακόμη πιο επικίνδυνες και αντιδραστικές καταστάσεις. Και μάλιστα, έχοντας μετατρέψει τη χώρα μας σε προγεφύρωμα και στρατηγική βάση εφόδου. Οι εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή, η εμπλοκή μιας σειράς χωρών στο ανακάτεμα που ενορχηστρώνουν οι αμερικανονατοϊκοί φονιάδες, η επανεμφάνιση σοβινισμών και μωροφιλοδοξιών από τις εξαρτημένες άρχουσες τάξεις της περιοχής δεν προμηνύουν τίποτε καλό.

Δευτέρα 10 Νοεμβρίου 2014

Ε! δάσκαλε θα αφήσεις μόνα τα παιδιά;

πανεκπαιδευτικό-παλλαϊκό συλλαλητήριο
Τετάρτη 12 Νοέμβρη
12 το μεσημέρι στη κεντρική πλατεία
κάλεσμα της ΕΛΜΕ Καρδίτσας
Το ξέσπασμα των μαθητών σ' όλη τη χώρα και στην περιοχή μας, αποτελεί μια κραυγή αγωνίας της μαθητικής νεολαίας, του ανθού της ελληνικής κοινωνίας για το μέλλον για το οποίο την προετοιμάζουν.
Ένα μέλλον που οι μαθητές του γυρίζουν την πλάτη, γιατί έχουν αντιληφθεί πια, ένα χρόνο μετά την εφαρμογή του νέου Λυκείου, ότι αποτελούν τα θύματα της τράπεζας θεμάτων, της ανεξάντλητης ύλης και των εξαντλητικών ρυθμών στο σχολείο. Γιατί βλέπουν να λείπουν από τα διπλανά θρανία συμμαθητές τους που δεν «έπαιρναν τα γράμματα» και οδηγήθηκαν στις φτηνές καταρτίσεις, ιδιωτικές ή δημόσιες, αλλά πληρωμένες με τη δουλειά (μαθητεία τη λένε) των ανήλικων παιδιών. Καταρτίσεις δια βίου, σε ένα βίο ανεργίας και φτώχειας, σε ένα βίο χωρίς σταθερή δουλειά και χωρίς δικαιώματα
Αυτή η κραυγή ανεξάρτητα αν εκφέρεται από τα εφηβικά στόματα συγκροτημένα, αν συνοδεύεται από υπερβολές και νεολαιίστικο εγωισμό, είναι γνήσια και σωστή. Αυτό το δίκιο των μαθητών αποτελεί και ένα προσκλητήριο για μας τους μεγάλους, τους καθηγητές τους, τους γονείς τους. Ένα κάλεσμα αγώνα ενάντια στην έξωση του μαθητικού πληθυσμού από το Λύκειο, για την υπεράσπιση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας, για το δικαίωμα στη μόρφωση.
Συνάδελφισσες-συνάδελφοι           
Η μαθητική φωνή έρχεται να συναντηθεί με τη δική μας αγωνία για το ρόλο που μας επιφυλάσσεται σ' αυτό το σχολείο. Το ρόλο του διεκπεραιωτή της ύλης, που καθημερινά «τρέχει» να παραδώσει σελίδες από τα βιβλία, το ρόλο του διανομέα και διορθωτή-βαθμολογητή θεμάτων. Και ασφαλώς το ρόλο του σκυφτού και υποταγμένου εκπαιδευτικού που θα αποδεχτεί να αντικατασταθεί το «δημόσια» με ακόμα περισσότερο ιδιωτική, το «δωρεάν» με χορηγίες και πληρωμή από τη τσέπη των γονιών και το«παιδεία» με αμορφωσιά.
Ενάντια σε αυτό το μέλλον χρειάζεται να ενωθούμε και να αγωνιστούμε. Για τα δίκια μας και τα δίκια των παιδιών μας. Για να διεκδικήσουμε το μέλλον που μας ανήκει .
ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΠΑΝΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ-ΠΑΛΛΑΪΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ
ΤΕΤΑΡΤΗ, 12 το μεσημέρι ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ
Η ΕΛΜΕ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ έχει προκηρύξει
διευκολυντική στάση εργασίας
τις 3 τελευταίες (5η έως7η) ώρες του πρωινού ωραρίου
Το Δ.Σ. της ΕΛΜΕ Καρδίτσας

Πέμπτη 6 Νοεμβρίου 2014

εκδήλωση: Καρδιτσιώτες πρωτεργάτες του μ-λ κινήματος


Με αφορμή τα 50 χρόνια
από την έκδοση του περιοδικού
«Αναγέννηση» (Οκτώβρης του 1964)
η Οργάνωση Καρδίτσας του ΚΚΕ(μ-λ)
διοργανώνει
τη Πέμπτη 13 Νοέμβρη, 
ώρα 6 μμ, 
στο Παυσίλυπο,
εκδήλωση τιμής και μνήμης
για τους Καρδιτσιώτες αγωνιστές
που αντιστάθηκαν στη πραξικοπηματική επέμβαση στο ΚΚΕ, 
διαφώνησαν με τη ρεβιζιονιστική-δεξιά στροφή, 
υπερασπίστηκαν την επαναστατική-κομμουνιστική γραμμή και 
έπαιξαν πρωτοπόρο ρόλο στη τότε συγκρότηση 
του μ-λ ρεύματος

Δευτέρα 3 Νοεμβρίου 2014

τρεις σκέψεις-ερωτήσεις και… μια ανάγκη

για τις εκλογές στα υπηρεσιακά συμβούλια στην εκπαίδευση (ΠΥΣΠ-ΔΕ, ΚΥΣΠ-ΔΕ)


των Δημήτρη Τσιάρα
και Μαρίας Καπνιά, δασκάλων
1.  Οι δυνάμεις της Αριστεράς που συμμετέχουν στις εκλογές των ΠΥΣΠΕ-ΑΠΥΣΠΕ-ΚΥΣΠΕ (για τη ΔΑΚΕ και τη μεταλλαγμένη ΠΑΣΚ δε τίθεται θέμα  αφού αυτοί αποτελούν τα αυτιά, τα  μάτια και το μακρύ χέρι των κυβερνήσεων) δηλώνουν ότι αντιτίθενται στη συνδιαχείριση.  Όμως προκύπτει το ερώτημα : όταν βάζεις  σαν αιρετός την υπογραφή σου  π.χ. σε τοποθετήσεις που γίνονται «νόμιμα, δίκαια και με διαφάνεια» –με αναρτημένα τα μόρια του κάθε συναδέλφου – τη στιγμή που αυτά προκύπτουν από αντιεκπαιδευτικούς νόμους  για τμήματα των 28-30 μαθητών, με συγχωνεύσεις σχολείων και τμημάτων, με  αύξηση ωραρίου, τη στιγμή που ο κλάδος έχει συναδέλφους σε διαθεσιμότητα και άλλα πολλά που όλοι μας ξέρουμε. ΑΝ αυτό δεν  είναι  ΣΥΝΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ,  ΤΙ ΕΙΝΑΙ;
2.  Ένα  ακόμη  επιχείρημα  των  «αριστερών»  δυνάμεων είναι  ότι με τη συμμετοχή τους στα Υπηρεσιακά Συμβούλια επιτυγχάνεται  η αποκάλυψη των αποφάσεων των οργάνων αυτών και υποβοηθείται έτσι η δουλειά  των σωματείων που θα είναι οι φορείς της πάλης ενάντιά τους. Επειδή υπάρχει εμπειρία πια από αιρετούς που αναφέρονται στην Αριστερά αναρωτιόμαστε αν αυτό πραγματικά συμβαίνει. Και δεν εννοούμε προθέσεις ή ακόμα και προτροπές αιρετών προς συναδέλφους να στραφούν στο σωματείο αλλά την ίδια την ύπαρξη-φύση του θεσμού που εγκλωβίζει την αντίθεση του κάθε δάσκαλου-καθηγητή που «αδικείται», μέσα στα υπηρεσιακά αυτά όργανα  με ενστάσεις και κόντρα ενστάσεις, και με  συνεχή τηλεφωνική  επικοινωνία με τους αιρετούς. Ας αναρωτηθούμε με πόσους εκπαιδευτικούς συνομιλεί για τα ζητήματα αυτά ο αιρετός και με πόσους ο πρόεδρος ή τα μέλη του Δ.Σ των σωματείων. Έτσι διαιωνίζεται η ανάθεση και η ατομική λύση και όχι η συλλογική στάση και η αντιμετώπιση των προβλημάτων μέσα από τα σωματεία. Έτσι συμβάλουμε στην άμ­βλυν­ση των α­ντι­δρά­σε­ων, βάζοντας εμπόδια στον πραγματικό, σωστό και αποτελεσματικό έλεγχο. Αυτόν που μόνο το συν­δι­κα­λι­στι­κό κίνη­μα, με τα δι­κά του όρ­γα­να (τα πραγ­μα­τι­κά αι­ρε­τά),  με τις δι­κές του δια­δι­κα­σί­ες και τα δι­κά του μέσα μπορεί να διασφαλίσει.
3.  Το ερώτημα όμως που  αποφεύγεται συνειδητά  να απαντηθεί από κάθε συνδικαλιστική δύναμη είναι : ΓΙΑΤΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΠΙΘΥΜΕΙ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ Σ’ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ; Εδώ είναι που όλοι σφυρίζουν αδιάφορα. Και καλά για τις ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚ  είναι εξηγήσιμο, για τις δυνάμεις  όμως που αναφέρονται στο κίνημα και τους αγώνες των εκπαιδευτικών;