απεργία Εργατικής Πρωτομαγιάς

Μέρα πανελλαδικής απεργίας η 6 Μάη. Παρά όμως τις αποφάσεις για απεργία από ΑΔΕΔΥ, Ομοσπονδίες (ΠΟΕ-ΟΤΑ, ΟΛΜΕ, ΠΟΕ-ΔΟΥ κλπ), Εργατικά Κέντρα αλλά και σωματεία, δεν είχαμε μια ενεργητική γραμμή στήριξης της απεργίας από όλους αυτούς (δεν περιμέναμε και κάτι διαφορετικό άλλωστε…). Έτσι, τα απεργιακά ποσοστά στη πόλη μας ήταν απογοητευτικά ενώ ελάχιστοι ήταν οι απεργοί που συμμετείχαν στις απεργιακές συγκεντρώσεις για την εργατική Πρωτομαγιά. Και σίγουρα πολύ πίσω από τις αναγκαιότητες και τις απαιτήσεις της περιόδου. Το Εργατικό Κέντρο Καρδίτσας απών, αφού δεν κήρυξε απεργία για τις 6 Μάη αλλά ταυτιζόμενο με τη κυβέρνηση και τη γραμμή των εργατοπατέρων της ΓΣΕΕ βγήκε από την υποχρέωση με κατάθεση στεφανιών στις 4 Μάη. Αλλά και στον ιδιωτικό τομέα, παρά τα καλέσματα για απεργία από σωματεία που αναφέρονται στο ΠΑΜΕ/ΚΚΕ (ιδιωτικών υπαλλήλων, οικοδόμων) η εικόνα ήταν το ίδιο απογοητευτική. Παρά όμως τους ελάχιστους απεργούς και τα χαμηλά απεργιακά ποσοστά, είχαμε τέσσερις (!) συγκεντρώσεις για την Εργατική Πρωτομαγιά. Μαζικότερη ήταν αυτή του ΠΑΜΕ/ΚΚΕ που έγινε στη κεντρική πλατεία. Από τα “παράξενα” της συγκέντρωσης ήταν η απουσία πανό του ΠΑΜΕ καθώς και η πλήρης απουσία κομματικών πανό και κόκκινων σημαιών όπως μας συνήθιζε κάθε Πρωτομαγιά το ΚΚΕ. Δείγμα συμμόρφωσης και “υπευθυνότητας” ή ιδιόμορφος “εργατισμός”;  To ΝΤ της ΑΔΕΔΥ (εργαζόμενοι στους Δήμους, δάσκαλοι, καθηγητές κλπ), οι δημοτικές αρχές και λοιποί “θεσμικοί” συγκεντρώθηκαν στη πλατεία Δικαστηρίων. Στη πλατεία Δικαστηρίων επίσης συμμετείχε και ο ΣΥΡΙΖΑ που όμως η κινητοποίηση του για τη “μητέρα των μαχών” (Τσίπρας) ήταν όλο κι όλο κάποια μετρημένα στα δάχτυλα μέλη της Νομαρχιακής του. Στη κεντρική πλατεία έγινε η πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση που καλούσε το ΚΚΕ(μ-λ) και οι Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών ενώ επίσης στη κεντρική πλατεία έγινε και η συγκέντρωση που καλούσε το Δίκτυο Αλληλεγγύης και Αγώνα και οι δυνάμεις που συσπειρώνονται σ’ αυτό (ΝΑΡ/ΑΝΤΑΡΣΥΑ, δυνάμεις της αναρχίας-αυτονομίας και συνδικαλιστικά σχήματα του χώρου). Παρά τις προσπάθειες που έγιναν τις προηγούμενες μέρες (ΕΔΩ και ΕΔΩ), η πρόταση για συνδιοργάνωση κοινής πρωτομαγιάτικης συγκέντρωσης αντιμετωπίστηκε αρνητικά, με αδιαφορία ή/και υπονόμευση από τις υπόλοιπες δυνάμεις με αποτέλεσμα τις ξεχωριστές συγκεντρώσεις από τις “εκτός των τειχών” δυνάμεις της αριστεράς. Μια λογική που πρέπει να παραμεριστεί αν κατανοούμε την άσχημη κατάσταση του κινήματος, την έκταση και το βάθος της επίθεσης του συστήματος, τους δυσμενείς συσχετισμούς σε βάρος μας και την αναγκαιότητα κοινής δράσης για να γίνουν βήματα απάντησης σ΄όλα αυτά.