Γραφική ύλη,
όπως τετράδια, μολύβια, μαρκαδόρους, μπλοκ ζωγραφικής ,… πράγματα χρήσιμα και για
το σχολείο και παιχνίδια με την απαίτηση να πάνε
επιτέλους όλα τα παιδιά στο σχολειό.
Παιδιά που
έχουν αντικρίσει τον πόλεμο, τον θάνατο, που δεν καταλαβαίνουν γιατί έφυγαν από
τον τόπο τους, γιατί χωρίστηκαν από τους παππούδες και τους φίλους τους, γιατί χωρίστηκαν σε κάποιες περιπτώσεις από
τους γονείς τους, γιατί «χάθηκαν» οι γονείς τους... Παιδιά που δεν μπορούν να
καταλάβουν γιατί δεν πάνε σχολείο, γιατί είναι απομονωμένα, σχεδόν φυλακισμένα,
μέσα σε στρατόπεδα με σκηνές και κοντεΐνερς με απαράδεκτη ,τροφή και υγειονομική
φροντίδα . Αυτά είναι τα παιδιά των
προσφύγων, παιδιά, που δεν φταίνε σε τίποτα για ό,τι ζούνε.
Τι κι αν η Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του παιδιού του
1959 (Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών) αναφέρει ότι: «Το παιδί θα απολαμβάνει ιδιαίτερη
προστασία και θα του παρέχονται, με νομοθετικά ή άλλα μέσα, ευκαιρίες και
δυνατότητες για να μπορέσει να αναπτυχθεί σωματικά, ψυχικά, ηθικά, πνευματικά
και κοινωνικά, με τρόπο φυσιολογικό και υγιεινό και σε συνθήκες ελευθερίας και
αξιοπρέπειας. Όταν θεσπίζονται νόμοι για το σκοπό αυτόν, πρωταρχική φροντίδα θα
είναι η εξασφάλιση των πραγματικών συμφερόντων του παιδιού».
Η πραγματικότητα δείχνει ότι για τα παιδιά των
προσφύγων τίποτα από τα παραπάνω δεν ισχύει.
Το λιγότερο
που μπορούμε να κάνουμε είναι να βοηθήσουμε στο να νιώσουν τη χαρά των γιορτών,
αποδεικνύοντας έμπρακτα την αλληλεγγύη μας. Αποδεικνύοντας στην πράξη ότι η ξενοφοβία και ο ρατσισμός δεν έχουν
θέση σ’ αυτόν τον τόπο που έχει γνωρίσει στο πετσί του την προσφυγιά και στο
παρελθόν και τώρα.