εκδήλωση για τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο

Έγινε το απόγευμα της Κυριακής 29/10 η εκδήλωση-συζήτηση που οργάνωσε το blog Αριστερά στη Καρδίτσα και οι εκδόσεις Εκτός των Τειχών με θέμα «2ος Παγκόσμιος Πόλεμος: Η συμβολή του κομμουνιστικού κινήματος στην αντιφασιστική νίκη των λαών και το “ξαναγράψιμο” της Ιστορίας» και με ομιλητή τον ιστορικό, συγγραφέα και μέλος του ΔΣ της ΕΛΜΕ Τρικάλων Κώστα Μιχαλάκη.

Η εκδήλωση περιστράφηκε γύρω από το βιβλίο του Βασίλη Σαμαρά "Γιάλτα ή Πότσνταμ;" και πέρα από τις ιστορικές αναφορές, τόσο η αναλυτική εισήγηση όσο και η ενδιαφέρουσα συζήτηση που ακολούθησε, επικεντρώθηκαν στην παραχάραξη και στο “ξαναγράψιμο” της ιστορίας από συστημικούς κονδυλοφόρους και διάφορους δημοσιολογούντες και “αναλυτές” που επιχειρούν να εξισώσουν το ναζισμό με τον κομμουνισμό και να διαγράψουν από τη συλλογική μνήμη των λαών τη συνεισφορά

της ΕΣΣΔ και του κομμουνιστικού κινήματος στην συντριβή του φασισμού.

Γιατί έγινε ο 2ος Παγκόσμιος Πόλεμος; Ήταν ο “παράφρων” Χίτλερ που ευθύνεται για το ματοκύλισμα των λαών ή ήταν – αυτό που ζούμε και σήμερα – οι αντιθέσεις και οι ανταγωνισμοί των ιμπεριαλιστών για ξαναμοίρασμα του κόσμου, για επέκταση και νέες ζώνες επιρροής; Ήταν μόνο ο ρεβανσισμός της Γερμανίας απέναντι στη συνθήκη των Βερσαλλιών και την ήττα της στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο ή ήταν η βαθιά οικονομική κρίση του καπιταλιστικού συστήματος (κρίση του ’29) και – κυρίως – η αντιμετώπιση του ανερχόμενου τότε κομμουνιστικού κινήματος και του πρώτου σοσιαλιστικού κράτους (ΕΣΣΔ) που έστρεψαν μερίδες του κεφαλαίου στο ναζισμό-φασισμό; ΗΠΑ-Αγγλία-Γαλλία ήταν “απέναντι” στον Χίτλερ ή με την πολιτική τους (“πολιτική κατευνασμού”, συμφωνία του Μονάχου κλπ) ανέχτηκαν και ευνόησαν τον επανεξοπλισμό της Γερμανίας με σκοπό να την στρέψουν Ανατολικά για να καταπνίξουν το νεαρή ΕΣΣΔ; Το Σύμφωνο Ρίμπεντροπ-Μολότοφ (σύμφωνο μη επίθεσης μεταξύ Γερμανίας-ΕΣΣΔ) ήταν “μοιρασιά” του κόσμου από τους Χίτλερ-Στάλιν ή ήταν μια ευφυής τακτική κίνηση της σοβιετικής ηγεσίας για να ακυρώσει – προσωρινά – τα σχέδια των δυτικών, να διασπάσει το αντισοβιετικό ιμπεριαλιστικό μπλοκ, να καθυστερήσει το άνοιγμα του Ανατολικού μετώπου και να κερδίσει χρόνο για την καλύτερη προετοιμασία της χώρας και του κόκκινου στρατού για την αντιμετώπιση του φασισμού;

Από την άλλη, “ξαναγράψιμο” της ιστορίας επιχειρείται και από “αριστερά” (όχι μόνο από τον χώρο του τροτσκισμού αλλά τα τελευταία χρόνια και από το KKE) με “κριτική” στη γραμμή της Κομμουνιστικής Διεθνούς εκείνης της περιόδου: Ο χαρακτήρας του πολέμου (ιμπεριαλιστικός) παραμένει ίδιος σ’ όλη τη διάρκειά του ή αλλάζει μετά την επίθεση της Γερμανίας στη Σοβιετική Ένωση (22 Ιούνη 1941); Ο χαρακτηρισμός του πολέμου σαν αντιφασιστικός (μετά την επίθεση στην ΕΣΣΔ) ήταν μια σωστή εκτίμηση και μια αναγκαία αναπροσαρμογή ή λαθεμένη και επιζήμια “ιδεολογικοποίηση” και “θεωρητικοποίηση” της εξωτερικής πολιτικής του σοσιαλιστικού κράτους; Με μια τέτοια “αριστερή” κριτική, επιχειρείται να ακυρωθεί η γραμμή (λαϊκά μέτωπα, αντιϊμπεριαλιστικός-εθνικοανεξαρτησιακός αγώνας κλπ) στην οποία στηρίχτηκε η έφοδος του κομμουνιστικού κινήματος τότε, ώστε σήμερα να διαγραφεί ο στόχος για ανεξαρτησία-σοσιαλισμό στο όνομα μιας ”καθαρής” εργατικής εξουσίας και ενός “καθαρού” σοσιαλισμού.

Στη διάρκεια της εκδήλωσης προβλήθηκαν φωτογραφίες με σοβιετικές αφίσες από την περίοδο του Β’ Παγκόσμιου Πόλεμου ενώ στο χώρο υπήρχε και έκθεση βιβλίου από τις Εκδόσεις Εκτός των Τειχών.

Σ.Κ.