ΕΜΠΡΟΣ!! ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΓΙΑ ΑΠΕΡΓΙΑΚΟ ΑΓΩΝΑ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΝΙΚΗ.

του Αλέξη Φυτσιλή

Σήμερα Πέμπτη γίνεται στις 7.30μμ στο 1^ο ΓΕΛ η Γενική Συνέλευση της ΕΛΜΕ Καρδίτσας όπου θα αποφασιστεί η αγωνιστική πορεία του κλάδου. Μέσα από την επαφή  με τους συναδέλφους έχουν προκύψει μια σειρά από ερωτήματα που κάποια από αυτά θα επιχειρήσουμε να απαντήσουμε.

Είναι η κοινωνία με το μέρος μας;

Το ερώτημα όσο και να μη το αντιλαμβανόμαστε έχει συστημική πηγή. Το έχουν βάλει στη σκέψη μας τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ. Ας αναρωτηθούμε πώς θα ξέρουμε ότι η κοινωνία είναι μαζί μας. Πότε; Όταν θα έχει συμβεί τι; Ναι δεν έχουμε την απάντηση, γιατί ακριβώς το ερώτημα με το ποιον είναι η κοινωνία απαντιέται με ένα και μόνο τρόπο. Όταν υπάρχει αγώνας, όταν έχεις αναπτύξει την πάλη σου και ο καθένας πάνω, κάτω, δίπλα και παραδίπλα θα  τοποθετηθεί αν είναι υπέρ ή κατά. Και ο λαός μας θα αναγκαστεί να πάρει θέση. Με ποια μεριά θα είναι. Μ’ αυτούς που αγωνίζονται για μόρφωση, δουλειά ενάντια στην ανεργία, στην αμάθεια και την εξαθλίωση ή με το Σαμαρά και την Τρόικα. Έτσι και μόνο έτσι απαντιόνται τα ζητήματα. Τα υπόλοιπα ολοκληρωμένα σχέδια γωνιασμένης και πλήρως προγραμματισμένης… αδράνειας αποτελούν απλώς διαφυγή από το καμίνι της σύγκρουσης.

Είναι έτοιμος ο κλάδος;

Ότι ισχύει στο παραπάνω ερώτημα ισχύει και δω. Πότε και πώς θα αντιληφθούμε την ετοιμότητα του κλάδου; Προσεγγίσεις που μεταθέτουν τον αγώνα σε ένα αόριστο μέλλον, σε μια υποθετική χώρα, σε κάποιες κατά παραγγελία ευνοϊκές συνθήκες. Προσεγγίσεις αναβολής του αγώνα που έχουν δοκιμαστεί και μας έχουν φέρει εδώ. Δεν κάνουμε ασφαλώς το σφάλμα να υποτιμάμε τους συσχετισμούς, που παραμένουν ιδιαίτερα αρνητικοί τόσο στον κλάδο όσο και συνολικά για το λαϊκό και το εργατικό κίνημα. Γνωρίζουμε, όμως, καλά ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος για την αλλαγή αυτών των συσχετισμών, από τη συγκρότηση και το ξέσπασμα σκληρών αγώνων για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής. Όλα τα άλλα είναι φλυαρίες και τεχνικές αποφυγής της σύγκρουσης. Οι απολύσεις 14.000 εκπαιδευτικών μέχρι σήμερα, νούμερο που θα μεγαλώσει δραματικά τους επόμενους μήνες αποτελούν πραγματική αιτία πολέμου (και εμείς που σεβόμαστε τις λέξεις, το εννοούμε) για οποιοδήποτε σωματείο. Με την έννοια αυτή η συζήτηση για ανάγκη προσεκτικών βημάτων για να μην «υποστούμε συντριπτική ήττα» αποτελεί ακριβώς το πρελούδιο της ήττας. Τώρα άραγε είμαστε σε ισοπαλία;

Πόσο θα αντέξουμε;

Πρέπει να είμαστε κατηγορηματικά ενάντιοι στη λογική της παγίωσης μιας συζήτησης για το… «πόσες μέρες θα αντέξουμε», πριν ακόμα ξεκινήσει η απεργία! Η λογική μας είναι σαφής και ξεκάθαρη: έχουμε ανάγκη ένα μεγάλο απεργιακό αγώνα. Και προσπαθούμε να χαλυβδώσουμε τον κλάδο σε αυτή την κατεύθυνση. Σε κάθε περίπτωση, να θυμίζουμε στους συναδέλφους μας ότι αν περάσουν όλα αυτά, οι απολυμένοι συνάδελφοί μας (οι… πρώην και οι επόμενοι) θα κληθούν να αντέξουν χωρίς μισθό για ολόκληρα χρόνια.

Μπορεί ο κλάδος να ξεκινήσει απεργία μόνος του;

ΝΑΙ!!!. Ο κλάδος μας, είναι ένας κλάδος με πάνω από 88.000 εργαζόμενους, που διαθέτει πανελλαδική συνδικαλιστική δομή και που έρχεται σε καθημερινή επαφή με το λαό, μέσω των μαθητών. Έχει, δηλαδή, τεράστιες δυνατότητες να πληροφορεί το λαό κόντρα στην προπαγάνδα του συστήματος και να διαμορφώνει κοινωνικές συμμαχίες. Ναι, θα έχουμε κόντρα το σύστημα, τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης, τις δυνάμεις καταστολής. ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ! Ταυτόχρονα, ένας μεγάλος απεργιακός αγώνας των καθηγητών μπορεί, επίσης, να λειτουργήσει ως πυροδότης απελευθέρωσης των αγωνιστικών διαθέσεων ευρύτερων κομματιών κόντρα στη σύγχρονη βαρβαρότητα. Όπως είναι κατανοητό, κρίσιμο είναι το ζήτημα της κινητοποίησης των δασκάλων. Πρέπει ταυτόχρονα να επιδιωχθεί το μέτωπο με τους εργαζόμενους στην υγεία. Να γίνει πράξη το σύνθημα «Μ’ αγώνες για δουλειά, υγεία και παιδεία, θα σταματήσουμε τη σύγχρονη δουλεία».  

Μήπως να κάνουμε  48ωρη με ΑΔΕΔΥ (18-19/9);;;

Βρε καλώς τα μας και ας άργησαν!! ΠΑΜΕ (το έχει ανακοινώσει κραυγάζοντας ταξικά και κηρύσσοντας αντεπιθέσεις;;!!!)) αλλά και ΔΑΚΕ και ΠΑΣΚ θα προτείνουν στις ΓΣ συμμετοχή στην 48ωρη της ΑΔΕΔΥ. Κοινός τους στόχος να υπονομεύσουν την προοπτική της απεργιακής σύγκρουσης με την κυβέρνηση. Οι εμπνευστές της πρότασης ελπίζουν ότι η υπονομευμένη στα μάτια του κλάδου 48ωρη θα λειτουργήσει αποσυσπειρωτικά, ότι οι συνάδελφοι θα την αντιληφθούν ως «μία από τα ίδια» και δε θα ακολουθήσουν για να ολοκληρωθεί ο κύκλος της αυτοεκπληρούμενης προφητείας: «η ηγεσία στέλνει το μήνυμα της μη μάχης, ο κόσμος το αντιλαμβάνεται και παγώνει και μετά η ηγεσία δηλώνει ότι είχε δίκιο και ότι ο κόσμος δεν τραβάει»! Αποτελεί τη Σεπτεμβριάτικη εκδοχή των κακόφημων «όρων και προϋποθέσεων» και του «απαράδεκτου εκβιασμού της κυβέρνησης από τους απεργούς».Αποτελεί πρόταση που αντικειμενικά λειτουργεί στην κατεύθυνση της αποκλιμάκωσης, δημιουργεί την αίσθηση της αδυναμίας και του τετελεσμένου απογοητεύοντας τους συναδέλφους μας που είναι υπό απόλυση. Είναι πρόταση που ουσιαστικά βάζει ταφόπλακα σε οποιαδήποτε χαραμάδα ανατροπής των απολύσεων και της εκδίωξης μαθητικού δυναμικού από τα σχολεία.

Η πραγματικότητα είναι διάφανη. Απέναντι στον πόλεμο του συστήματος πρέπει να απαντήσουμε: ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ. Να γυρίσουμε την πλάτη στις σειρήνες της ήττας! ΟΛΟΙ στη γενική συνέλευση για απόφαση απεργία διαρκείας.