Με πρωτοβουλία του παναττικού συντονιστικού οργάνου της
ΠΑΑΣ πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 17 Ιούλη, στο Πεδίον Άρεως, εκδήλωση της ΠΑΑΣ
για το ξεκίνημα της διαδικασίας πανελλαδικής συγκρότησης της προσπάθειας που
ξεκίνησε ενάμιση χρόνο πριν, τον Απρίλη του 2012. Με κεντρικό τίτλο "Προς
την Πανελλαδική Σύσκεψη του φθινοπώρου – Συγκρότηση -ενίσχυση της λαϊκής
μετωπικής πάλης" η εκδήλωση χαρακτηρίστηκε από ένα γενικό κλίμα
αισιοδοξίας για την προσπάθεια, η οποία έχει ήδη κάνει ενθαρρυντικά βήματα σε
Αττική, Θεσσαλονίκη και πολλές πόλεις της χώρας. Στην εκδήλωση το παναττικό
συντονιστικό παρουσίασε και το κείμενο-κάλεσμα στο οποίο κατέληξε τις
προηγούμενες ημέρες και με το οποίο θα απευθύνει το μήνυμα κοινής δράσης και
αντίστασης της ΠΑΑΣ σε σχήματα, συλλογικότητες και αγωνιστές το επόμενο
διάστημα.
Αντιιμπεριαλιστικό μέτωπο των λαών
Η κλιμάκωση της επίθεσης των ιμπεριαλιστών ενάντια στους λαούς δεν θα σταματήσει γιατί τροφοδοτείται από την οξυμένη και αγιάτρευτη κρίση του καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος και τους αδυσώπητους ανταγωνισμούς των ιμπεριαλιστών - ΗΠΑ - ΕΕ - Ρωσίας και άλλων - για κυριαρχία με κατάληψη γεωστρατηγικών στόχων και απόσπαση οικονομικών αγορών του ενός από τον άλλο, οδηγούν σε πολέμους, επεμβάσεις, διαμελισμούς και οικονομικό αφανισμό λαών και χωρών.
Η πρόσφατη απόφαση Γιούρογκρουπ - ΔΝΤ για την Κύπρο αποτελεί ακόμα έναν κρίκο στην αλυσίδα της επίθεσης. Σηματοδοτεί, από τη μια, την - κάτω από την ηγεμονία του γερμανικού ιμπεριαλισμού - ένταση και διεύρυνση της αντιδραστικής πολιτικής της ΕΕ και, από την άλλη, την όξυνση των ανταγωνισμών ανάμεσα στους ιμπεριαλιστές για την κυριαρχία στην περιοχή. Εξέλιξη ιδιαίτερα επικίνδυνη, η οποία τροφοδοτείται τόσο από την πολιτική της ξένης εξάρτησης όσο και από τους τυχοδιωκτισμούς των ντόπιων πολιτικών ηγεσιών, με θύμα τα δικαιώματα και την ίδια την ζωή του Κυπριακού λαού που οδηγείται στην καταστροφή.
Παρά τους προσωρινούς συμβιβασμούς, οι κλιμακούμενοι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί οδηγούν σε επικίνδυνες εξελίξεις για τους λαούς της περιοχής. Από την επιθετική πολιτική των ιμπεριαλιστών, οι λαοί καταληστεύονται και μετατρέπονται ή απειλούνται να μετατραπούν σε κρέας για τα ιμπεριαλιστικά κανόνια, όπως ο λαός της Συρίας σήμερα, της Λιβύης προηγούμενα, του Ιράκ, του Αφγανιστάν, της Γιουγκοσλαβίας και τόσων άλλων.
Είναι ζωτική ανάγκη οι λαοί να συγκροτήσουν το δικό τους αντιιμπεριαλιστικό μέτωπο πάλης, να σπάσουν τα δεσμά της ξένης εξάρτησης και να ξεφύγουν από το θανάσιμο εναγκαλισμό της ιμπεριαλιστικής προστασίας, χωρίς αυταπάτες για αντικατάσταση των παλιών με νέους προστάτες. Το μέλλον για τους λαούς βρίσκεται στη σύγκρουση με το ιμπεριαλιστικό-καπιταλιστικό σύστημα.
Πανεργατικό-παλλαϊκό μέτωπο αντίστασης και πάλης
για Δουλειά-Ειρήνη-Δημοκρατία-Εθνική Ανεξαρτησία
Ένα χρόνο μετά τις βουλευτικές εκλογές, η πραξικοπηματική κατάργηση της ΕΡΤ από το Σαμαρά, με τις χιλιάδες απολύσεις και το «μαύρο» στις οθόνες των τηλεοράσεων, που συνάντησε την πλατιά λαϊκή αποδοκιμασία και κινητοποίηση χιλιάδων λαού, προκάλεσε κυβερνητική κρίση, οξύνοντας την παρατεταμένη κρίση και αστάθεια του αστικού πολιτικού συστήματος.
Η αντιδραστική κυβερνητική συστράτευση της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ κλυδωνίστηκε, η εύθραυστη ισορροπία του τρικομματικού εγχειρήματος δοκιμάστηκε και η κυβέρνηση Σαμαρά βγήκε πολιτικά αποδυναμωμένη και τραυματισμένη μετά την αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ.
Οι τελευταίες εξελίξεις κατέδειξαν πως η περιβόητη συγκυβέρνηση, αγκομαχούσε να φέρει σε πέρας το ακραία αντιλαϊκό έργο με το οποίο έχει επιφορτισθεί. Καμιά αντιδραστική ¨τάξη¨ και σταθερότητα δεν μπορεί να στηριχθεί πάνω στο βούλιαγμα και τον αφανισμό του λαού.
Πάνω στο σώμα μιας λεηλατημένης χώρας και ενός καθημαγμένου λαού καμιά αστική κυβερνητική εκδοχή δεν είναι δυνατό να λειτουργήσει χωρίς ρήγματα και ισχυρούς κλυδωνισμούς, δεν μπορεί να μακροημερεύσει. Αυτό έδειξε η τρίχρονη περίοδος επιβολής των βάρβαρων μνημονίων.
Απέναντι και στη νέα αντιδραστική συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και στα νέα σαρωτικά μέτρα που ετοιμάζει, το δυνάμωμα των αγώνων, η δημιουργία εστιών αντίστασης σε κάθε χώρο που χτυπιέται, η μαζική και αποφασιστική υπεράσπιση των λαϊκών-εργατικών-δημοκρατικών δικαιωμάτων, εξακολουθούν να είναι τα κύρια καθήκοντα για το λαϊκό και εργατικό κίνημα. Κόντρα στις νέες εκλογικές αυταπάτες και τις προσπάθειες πολιτικής υποταγής των λαϊκών αντιστάσεων στην «προοπτική» μιας «προοδευτικής» κυβερνητικής εναλλαγής.
Η εργατική τάξη και ο λαός της χώρας μας βρίσκονται αντιμέτωποι με την πιο αμείλικτη επίθεση των ιμπεριαλιστών της τρόικας (ΔΝΤ - ΕΕ - ΕΚΤ) και των ντόπιων αστικών δυνάμεων, της ολιγαρχίας και της συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ.Ο εργαζόμενος λαός απειλείται με μαζική εξαθλίωση που φέρνουν η λιτότητα, οι απολύσεις, η ανεργία, η διάλυση υγείας-παιδείας-κοινωνικής ασφάλισης και των όποιων κοινωνικών υποδομών υπήρχαν.
Η επίθεση στις συλλογικές συμβάσεις, οι απολύσεις στο δημόσιο τομέα και η φοροληστεία του λαού αποτελούν σήμερα τα κεντρικά σημεία επίθεσης της αστικής ολιγαρχίας και του πολιτικού της προσωπικού, ενάντια στα οποία το εργατικό-λαϊκό κίνημα πρέπει άμεσα να συγκροτήσει την πάλη του με την αναβάθμιση της πολιτικής και οργανωτικής του συγκρότησης, με τη μαζικότητα, τη μαχητικότητα και τη συλλογικότητα που απαιτούν οι συνθήκες.
Οι ιμπεριαλιστές σφίγγουν τα δεσμά εξάρτησης της χώρας (οικονομικά, πολιτικά, στρατιωτικά) και οι αστικές πολιτικές δυνάμεις διαλαλούν ως «αρετή» τους το ξεπούλημα σε ΗΠΑ-ΕΕ, αποδέχονται όλους τους σχεδιασμούς τους, μετατρέπουν τη χώρα σε πεδίο σκληρών ανταγωνισμών, υποθηκεύουν το μέλλον του λαού και τον πλούτο της χώρας και δεν θα διστάσουν, υπηρετώντας τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα, να εκθέσουν το λαό σε ακόμη μεγαλύτερους κινδύνους.
Ο λαός, μέσα από την αντίστασή του στη βάρβαρη πολιτική κυβέρνησης-ιμπεριαλιστών, βρίσκεται αντιμέτωπος με τη βάρβαρη καταστολή και την επίθεση στα δημοκρατικά δικαιώματα και τις ελευθερίες του. Η καταστολή του εργαζόμενου λαού πάει χέρι-χέρι με την αντεργατική-αντιλαϊκή πολιτική του συστήματος. Το χτύπημα του δικαιώματος στην απεργία, στη συγκέντρωση και στη διαδήλωση, το χτύπημα του δικαιώματος του λαού να οργανώνεται και να παλεύει για τη ζωή του είναι η καθημερινή πολιτική της συγκυβέρνησης Σαμαρά. Το αστικό πολιτικό σύστημα, με την καθοδήγηση των ιμπεριαλιστών, προκειμένου να αντιμετωπίσει τον «εχθρό λαό» θωρακίζει και ισχυροποιεί τους κατασταλτικούς και καταπιεστικούς μηχανισμούς του κράτους και ταυτόχρονα προωθεί τη φασιστικοποίηση της πολιτικής του, ενάντια στο λαϊκό κίνημα, την Αριστερά και τους κομμουνιστές, με συνεχείς επιστρατεύσεις των εργατοϋπαλληλικών κλάδων που απεργούν, με την τοποθέτηση περιοχών –όπως στην Χαλκιδική- σε «κατάσταση αστυνομικής πολιορκίας», με τις αντιδραστικές θεωρίες των «δύο άκρων», το ρατσιστικό παραλήρημα για την «ανακατάληψη των πόλεων» και τη χρησιμοποίηση της φασιστικής συμμορίας της Χρυσής Αυγής ενάντια στο λαϊκό κίνημα και τις οργανώσεις του.
Αυτή η επίθεση του συστήματος της εκμετάλλευσης, της καταπίεσης, της εξάρτησης και της υποτέλειας δεν θα σταματήσει παρά μόνο με την ανάπτυξη ενός μαζικού λαϊκού κινήματος που θα βάλει φραγμό στα αντιλαϊκά μέτρα και θα διεκδικήσει το δικαίωμά του στη δουλειά και στη ζωή, θα βάλει στόχο την αποτίναξη των ιμπεριαλιστικών δεσμών και θα ανοίξει το δρόμο της συνολικής ανατροπής του, ως τη μοναδική κατεύθυνση που μπορεί πραγματικά να υπηρετήσει τα συμφέροντα της μεγάλης λαϊκής πλειοψηφίας. Η υπόθεση της συγκρότησης ενός μαζικού μετώπου λαϊκής αντίστασης και διεκδίκησης, που θα συνδέει τις ανάγκες της πάλης της περιόδου με την προοπτική της κοινωνικής απελευθέρωσης και της εθνικής ανεξαρτησίας αποτελεί το πιο σπουδαίο καθήκον για όλες τις αριστερές, επαναστατικές και κομμουνιστικές δυνάμεις, για όλους τους αγωνιστές του εργατικού-λαϊκού κινήματος.
Η συγκρότηση της ΠΑΑΣ, συμβολή στην εργατική, λαϊκή, αντιιμπεριαλιστική πάλη
Η συγκρότηση της ΠΑΑΣ με την πρωτοβουλία των οργανώσεων του ΚΚΕ(μ-λ) και του Μ-Λ ΚΚΕ προέκυψε τόσο από τις ανάγκες πολιτικής και οργανωτικής συγκρότησης του εργατικού-λαϊκού κινήματος στην κατεύθυνση της μαζικής λαϊκής αντίστασης, όσο και σαν πραγματική αριστερή απάντηση στις προκλήσεις και τα καθήκοντα της περιόδου.
Έχοντας εμπιστοσύνη στις αστείρευτες λαϊκές δυνάμεις και βασική κατεύθυνση να υπηρετούμε το λαό και τους αγώνες του, πήραμε την ευθύνη της συγκρότησης μιας αριστερής μετωπικής συνεργασίας. Μιας συνεργασίας που έχει ξεκάθαρο ότι τα εργατικά-λαϊκά συμφέροντα μπορούν να προωθηθούν μόνο μέσα από την σύγκρουση με την αστική τάξη και τον ιμπεριαλισμό, με την οργάνωση ενός παρατεταμένου αγώνα αντίστασης και διεκδίκησης.
Το εργατικό-λαϊκό κίνημα έχει ανάγκη από ένα προσανατολισμό που να αντιμάχεται αποφασιστικά την πολιτική του εξωραϊσμού του συστήματος της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και της ξένης εξάρτησης, την πολιτική που, με τα θεωρήματα του «εθνικού απομονωτισμού» ή της «ιμπεριαλιστικής Ελλάδας», αρνείται την αντιιμπεριαλιστική πάλη και τον αγώνα για ανεξαρτησία και σκορπά τη σύγχυση στο λαό, δίνοντας την ευχέρεια στις δεξιές και φασιστικές δυνάμεις να ψαρεύουν στα θολά νερά της πατριδοκαπηλίας.
Γι’ αυτό, η αριστερή μετωπική συνεργασία μας, η ΠΑΑΣ, στηρίζεται σε ένα κεντρικό πολιτικό προσανατολισμό που βρίσκεται σε αντιπαράθεση:
- Με την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ που επιδιώκει ψευτοαριστερή διακυβέρνηση με παραμονή της Ελλάδας στα ιμπεριαλιστικά δεσμά της ΕΕ και του ΝΑΤΟ και διεκδικεί θέση βασικής πολιτικής εφεδρείας στο κυρίαρχο αστικό πολιτικό σύστημα, παρέχοντας μέρα με τη μέρα όλο και περισσότερες εγγυήσεις στην ντόπια άρχουσα τάξη και τον ιμπεριαλισμό για την ανάληψη κυβερνητικών ευθυνών.
- Με την πολιτική του ΚΚΕ που καλύπτει πίσω από «αντικαπιταλιστικές» κορώνες και κάτω από το όνομα μιας ψευδεπίγραφης «λαϊκής συμμαχίας», μια γραμμή απομόνωσης από τις εργατικές και λαϊκές μάζες, διάσπασης και κατακερματισμού των εργατικών-λαϊκών αντιστάσεων και αναχώρησης από την ταξική πάλη, μια γραμμή εγκατάλειψης της λαϊκής-αντιιμπεριαλιστικής πάλης για εθνική ανεξαρτησία
- Με την πολιτική της ΑΝΤΑΡΣΥΑ που καλλιεργεί αυταπάτες για «αντικαπιταλιστικά» μέτρα στα πλαίσια του καπιταλιστικού συστήματος και φαντάζεται «αντικαπιταλιστικά μεταβατικά προγράμματα» χωρίς τη συγκρότηση ενός ισχυρού υποκειμενικού παράγοντα με επαναστατική κατεύθυνση και χωρίς επαναστατική ανατροπή στο επίπεδο της εξουσίας.
- Με την πολιτική του αναρχικού και αντιεξουσιαστικού χώρου που δρα τυχοδιωκτικά και διαλυτικά στο λαϊκό κίνημα.
Σε διαχωρισμό από αυτές τις πολιτικές κατευθύνσεις, θέλουμε να δυναμώσουμε μέσα στο εργατικό και λαϊκό κίνημα εκείνο τον προσανατολισμό της μαζικής πάλης που στρέφεται ενάντια στην πολιτική της ταξικής συνεργασίας, του εξωραϊσμού του αστικού κράτους, της υποταγής και της καπιταλιστικής διαχείρισης.
Πεποίθησή μας είναι ότι το πραγματικό ζήτημα που προβάλλει δεν είναι να προσανατολιστεί ο λαός και η Αριστερά στο κοινοβουλευτικό παιχνίδι και στην αναζήτηση δήθεν αριστερών κυβερνήσεων, αλλά να στραφεί σταθερά στο δρόμο του λαϊκού, εξωκοινοβουλευτικού αγώνα για να ανατραπεί η πολιτική της πείνας, της ανεργίας, της εξαθλίωσης και της ξένης εξάρτησης.
Ενάντια στην κυβερνητική πολιτική των εξοντωτικών αντιλαϊκών μέτρων, την υποτέλεια και την υποταγή στα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα χρειάζεται να υψωθεί ένα παλλαϊκό μέτωπο αγωνιστικής-συντονισμένης-μαζικής αντίστασης για την απόκρουση και την ανατροπή της. Για την έξοδο της Ελλάδας από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Για να φύγουν οι αμερικανονατοϊκές βάσεις και το ΔΝΤ από τη χώρα μας. Για την ανατροπή της διπλής κυριαρχίας του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας άρχουσας τάξης.
Η κλιμάκωση της επίθεσης των ιμπεριαλιστών ενάντια στους λαούς δεν θα σταματήσει γιατί τροφοδοτείται από την οξυμένη και αγιάτρευτη κρίση του καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος και τους αδυσώπητους ανταγωνισμούς των ιμπεριαλιστών - ΗΠΑ - ΕΕ - Ρωσίας και άλλων - για κυριαρχία με κατάληψη γεωστρατηγικών στόχων και απόσπαση οικονομικών αγορών του ενός από τον άλλο, οδηγούν σε πολέμους, επεμβάσεις, διαμελισμούς και οικονομικό αφανισμό λαών και χωρών.
Η πρόσφατη απόφαση Γιούρογκρουπ - ΔΝΤ για την Κύπρο αποτελεί ακόμα έναν κρίκο στην αλυσίδα της επίθεσης. Σηματοδοτεί, από τη μια, την - κάτω από την ηγεμονία του γερμανικού ιμπεριαλισμού - ένταση και διεύρυνση της αντιδραστικής πολιτικής της ΕΕ και, από την άλλη, την όξυνση των ανταγωνισμών ανάμεσα στους ιμπεριαλιστές για την κυριαρχία στην περιοχή. Εξέλιξη ιδιαίτερα επικίνδυνη, η οποία τροφοδοτείται τόσο από την πολιτική της ξένης εξάρτησης όσο και από τους τυχοδιωκτισμούς των ντόπιων πολιτικών ηγεσιών, με θύμα τα δικαιώματα και την ίδια την ζωή του Κυπριακού λαού που οδηγείται στην καταστροφή.
Παρά τους προσωρινούς συμβιβασμούς, οι κλιμακούμενοι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί οδηγούν σε επικίνδυνες εξελίξεις για τους λαούς της περιοχής. Από την επιθετική πολιτική των ιμπεριαλιστών, οι λαοί καταληστεύονται και μετατρέπονται ή απειλούνται να μετατραπούν σε κρέας για τα ιμπεριαλιστικά κανόνια, όπως ο λαός της Συρίας σήμερα, της Λιβύης προηγούμενα, του Ιράκ, του Αφγανιστάν, της Γιουγκοσλαβίας και τόσων άλλων.
Είναι ζωτική ανάγκη οι λαοί να συγκροτήσουν το δικό τους αντιιμπεριαλιστικό μέτωπο πάλης, να σπάσουν τα δεσμά της ξένης εξάρτησης και να ξεφύγουν από το θανάσιμο εναγκαλισμό της ιμπεριαλιστικής προστασίας, χωρίς αυταπάτες για αντικατάσταση των παλιών με νέους προστάτες. Το μέλλον για τους λαούς βρίσκεται στη σύγκρουση με το ιμπεριαλιστικό-καπιταλιστικό σύστημα.
Πανεργατικό-παλλαϊκό μέτωπο αντίστασης και πάλης
για Δουλειά-Ειρήνη-Δημοκρατία-Εθνική Ανεξαρτησία
Ένα χρόνο μετά τις βουλευτικές εκλογές, η πραξικοπηματική κατάργηση της ΕΡΤ από το Σαμαρά, με τις χιλιάδες απολύσεις και το «μαύρο» στις οθόνες των τηλεοράσεων, που συνάντησε την πλατιά λαϊκή αποδοκιμασία και κινητοποίηση χιλιάδων λαού, προκάλεσε κυβερνητική κρίση, οξύνοντας την παρατεταμένη κρίση και αστάθεια του αστικού πολιτικού συστήματος.
Η αντιδραστική κυβερνητική συστράτευση της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ κλυδωνίστηκε, η εύθραυστη ισορροπία του τρικομματικού εγχειρήματος δοκιμάστηκε και η κυβέρνηση Σαμαρά βγήκε πολιτικά αποδυναμωμένη και τραυματισμένη μετά την αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ.
Οι τελευταίες εξελίξεις κατέδειξαν πως η περιβόητη συγκυβέρνηση, αγκομαχούσε να φέρει σε πέρας το ακραία αντιλαϊκό έργο με το οποίο έχει επιφορτισθεί. Καμιά αντιδραστική ¨τάξη¨ και σταθερότητα δεν μπορεί να στηριχθεί πάνω στο βούλιαγμα και τον αφανισμό του λαού.
Πάνω στο σώμα μιας λεηλατημένης χώρας και ενός καθημαγμένου λαού καμιά αστική κυβερνητική εκδοχή δεν είναι δυνατό να λειτουργήσει χωρίς ρήγματα και ισχυρούς κλυδωνισμούς, δεν μπορεί να μακροημερεύσει. Αυτό έδειξε η τρίχρονη περίοδος επιβολής των βάρβαρων μνημονίων.
Απέναντι και στη νέα αντιδραστική συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και στα νέα σαρωτικά μέτρα που ετοιμάζει, το δυνάμωμα των αγώνων, η δημιουργία εστιών αντίστασης σε κάθε χώρο που χτυπιέται, η μαζική και αποφασιστική υπεράσπιση των λαϊκών-εργατικών-δημοκρατικών δικαιωμάτων, εξακολουθούν να είναι τα κύρια καθήκοντα για το λαϊκό και εργατικό κίνημα. Κόντρα στις νέες εκλογικές αυταπάτες και τις προσπάθειες πολιτικής υποταγής των λαϊκών αντιστάσεων στην «προοπτική» μιας «προοδευτικής» κυβερνητικής εναλλαγής.
Η εργατική τάξη και ο λαός της χώρας μας βρίσκονται αντιμέτωποι με την πιο αμείλικτη επίθεση των ιμπεριαλιστών της τρόικας (ΔΝΤ - ΕΕ - ΕΚΤ) και των ντόπιων αστικών δυνάμεων, της ολιγαρχίας και της συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ.Ο εργαζόμενος λαός απειλείται με μαζική εξαθλίωση που φέρνουν η λιτότητα, οι απολύσεις, η ανεργία, η διάλυση υγείας-παιδείας-κοινωνικής ασφάλισης και των όποιων κοινωνικών υποδομών υπήρχαν.
Η επίθεση στις συλλογικές συμβάσεις, οι απολύσεις στο δημόσιο τομέα και η φοροληστεία του λαού αποτελούν σήμερα τα κεντρικά σημεία επίθεσης της αστικής ολιγαρχίας και του πολιτικού της προσωπικού, ενάντια στα οποία το εργατικό-λαϊκό κίνημα πρέπει άμεσα να συγκροτήσει την πάλη του με την αναβάθμιση της πολιτικής και οργανωτικής του συγκρότησης, με τη μαζικότητα, τη μαχητικότητα και τη συλλογικότητα που απαιτούν οι συνθήκες.
Οι ιμπεριαλιστές σφίγγουν τα δεσμά εξάρτησης της χώρας (οικονομικά, πολιτικά, στρατιωτικά) και οι αστικές πολιτικές δυνάμεις διαλαλούν ως «αρετή» τους το ξεπούλημα σε ΗΠΑ-ΕΕ, αποδέχονται όλους τους σχεδιασμούς τους, μετατρέπουν τη χώρα σε πεδίο σκληρών ανταγωνισμών, υποθηκεύουν το μέλλον του λαού και τον πλούτο της χώρας και δεν θα διστάσουν, υπηρετώντας τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα, να εκθέσουν το λαό σε ακόμη μεγαλύτερους κινδύνους.
Ο λαός, μέσα από την αντίστασή του στη βάρβαρη πολιτική κυβέρνησης-ιμπεριαλιστών, βρίσκεται αντιμέτωπος με τη βάρβαρη καταστολή και την επίθεση στα δημοκρατικά δικαιώματα και τις ελευθερίες του. Η καταστολή του εργαζόμενου λαού πάει χέρι-χέρι με την αντεργατική-αντιλαϊκή πολιτική του συστήματος. Το χτύπημα του δικαιώματος στην απεργία, στη συγκέντρωση και στη διαδήλωση, το χτύπημα του δικαιώματος του λαού να οργανώνεται και να παλεύει για τη ζωή του είναι η καθημερινή πολιτική της συγκυβέρνησης Σαμαρά. Το αστικό πολιτικό σύστημα, με την καθοδήγηση των ιμπεριαλιστών, προκειμένου να αντιμετωπίσει τον «εχθρό λαό» θωρακίζει και ισχυροποιεί τους κατασταλτικούς και καταπιεστικούς μηχανισμούς του κράτους και ταυτόχρονα προωθεί τη φασιστικοποίηση της πολιτικής του, ενάντια στο λαϊκό κίνημα, την Αριστερά και τους κομμουνιστές, με συνεχείς επιστρατεύσεις των εργατοϋπαλληλικών κλάδων που απεργούν, με την τοποθέτηση περιοχών –όπως στην Χαλκιδική- σε «κατάσταση αστυνομικής πολιορκίας», με τις αντιδραστικές θεωρίες των «δύο άκρων», το ρατσιστικό παραλήρημα για την «ανακατάληψη των πόλεων» και τη χρησιμοποίηση της φασιστικής συμμορίας της Χρυσής Αυγής ενάντια στο λαϊκό κίνημα και τις οργανώσεις του.
Αυτή η επίθεση του συστήματος της εκμετάλλευσης, της καταπίεσης, της εξάρτησης και της υποτέλειας δεν θα σταματήσει παρά μόνο με την ανάπτυξη ενός μαζικού λαϊκού κινήματος που θα βάλει φραγμό στα αντιλαϊκά μέτρα και θα διεκδικήσει το δικαίωμά του στη δουλειά και στη ζωή, θα βάλει στόχο την αποτίναξη των ιμπεριαλιστικών δεσμών και θα ανοίξει το δρόμο της συνολικής ανατροπής του, ως τη μοναδική κατεύθυνση που μπορεί πραγματικά να υπηρετήσει τα συμφέροντα της μεγάλης λαϊκής πλειοψηφίας. Η υπόθεση της συγκρότησης ενός μαζικού μετώπου λαϊκής αντίστασης και διεκδίκησης, που θα συνδέει τις ανάγκες της πάλης της περιόδου με την προοπτική της κοινωνικής απελευθέρωσης και της εθνικής ανεξαρτησίας αποτελεί το πιο σπουδαίο καθήκον για όλες τις αριστερές, επαναστατικές και κομμουνιστικές δυνάμεις, για όλους τους αγωνιστές του εργατικού-λαϊκού κινήματος.
Η συγκρότηση της ΠΑΑΣ, συμβολή στην εργατική, λαϊκή, αντιιμπεριαλιστική πάλη
Η συγκρότηση της ΠΑΑΣ με την πρωτοβουλία των οργανώσεων του ΚΚΕ(μ-λ) και του Μ-Λ ΚΚΕ προέκυψε τόσο από τις ανάγκες πολιτικής και οργανωτικής συγκρότησης του εργατικού-λαϊκού κινήματος στην κατεύθυνση της μαζικής λαϊκής αντίστασης, όσο και σαν πραγματική αριστερή απάντηση στις προκλήσεις και τα καθήκοντα της περιόδου.
Έχοντας εμπιστοσύνη στις αστείρευτες λαϊκές δυνάμεις και βασική κατεύθυνση να υπηρετούμε το λαό και τους αγώνες του, πήραμε την ευθύνη της συγκρότησης μιας αριστερής μετωπικής συνεργασίας. Μιας συνεργασίας που έχει ξεκάθαρο ότι τα εργατικά-λαϊκά συμφέροντα μπορούν να προωθηθούν μόνο μέσα από την σύγκρουση με την αστική τάξη και τον ιμπεριαλισμό, με την οργάνωση ενός παρατεταμένου αγώνα αντίστασης και διεκδίκησης.
Το εργατικό-λαϊκό κίνημα έχει ανάγκη από ένα προσανατολισμό που να αντιμάχεται αποφασιστικά την πολιτική του εξωραϊσμού του συστήματος της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και της ξένης εξάρτησης, την πολιτική που, με τα θεωρήματα του «εθνικού απομονωτισμού» ή της «ιμπεριαλιστικής Ελλάδας», αρνείται την αντιιμπεριαλιστική πάλη και τον αγώνα για ανεξαρτησία και σκορπά τη σύγχυση στο λαό, δίνοντας την ευχέρεια στις δεξιές και φασιστικές δυνάμεις να ψαρεύουν στα θολά νερά της πατριδοκαπηλίας.
Γι’ αυτό, η αριστερή μετωπική συνεργασία μας, η ΠΑΑΣ, στηρίζεται σε ένα κεντρικό πολιτικό προσανατολισμό που βρίσκεται σε αντιπαράθεση:
- Με την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ που επιδιώκει ψευτοαριστερή διακυβέρνηση με παραμονή της Ελλάδας στα ιμπεριαλιστικά δεσμά της ΕΕ και του ΝΑΤΟ και διεκδικεί θέση βασικής πολιτικής εφεδρείας στο κυρίαρχο αστικό πολιτικό σύστημα, παρέχοντας μέρα με τη μέρα όλο και περισσότερες εγγυήσεις στην ντόπια άρχουσα τάξη και τον ιμπεριαλισμό για την ανάληψη κυβερνητικών ευθυνών.
- Με την πολιτική του ΚΚΕ που καλύπτει πίσω από «αντικαπιταλιστικές» κορώνες και κάτω από το όνομα μιας ψευδεπίγραφης «λαϊκής συμμαχίας», μια γραμμή απομόνωσης από τις εργατικές και λαϊκές μάζες, διάσπασης και κατακερματισμού των εργατικών-λαϊκών αντιστάσεων και αναχώρησης από την ταξική πάλη, μια γραμμή εγκατάλειψης της λαϊκής-αντιιμπεριαλιστικής πάλης για εθνική ανεξαρτησία
- Με την πολιτική της ΑΝΤΑΡΣΥΑ που καλλιεργεί αυταπάτες για «αντικαπιταλιστικά» μέτρα στα πλαίσια του καπιταλιστικού συστήματος και φαντάζεται «αντικαπιταλιστικά μεταβατικά προγράμματα» χωρίς τη συγκρότηση ενός ισχυρού υποκειμενικού παράγοντα με επαναστατική κατεύθυνση και χωρίς επαναστατική ανατροπή στο επίπεδο της εξουσίας.
- Με την πολιτική του αναρχικού και αντιεξουσιαστικού χώρου που δρα τυχοδιωκτικά και διαλυτικά στο λαϊκό κίνημα.
Σε διαχωρισμό από αυτές τις πολιτικές κατευθύνσεις, θέλουμε να δυναμώσουμε μέσα στο εργατικό και λαϊκό κίνημα εκείνο τον προσανατολισμό της μαζικής πάλης που στρέφεται ενάντια στην πολιτική της ταξικής συνεργασίας, του εξωραϊσμού του αστικού κράτους, της υποταγής και της καπιταλιστικής διαχείρισης.
Πεποίθησή μας είναι ότι το πραγματικό ζήτημα που προβάλλει δεν είναι να προσανατολιστεί ο λαός και η Αριστερά στο κοινοβουλευτικό παιχνίδι και στην αναζήτηση δήθεν αριστερών κυβερνήσεων, αλλά να στραφεί σταθερά στο δρόμο του λαϊκού, εξωκοινοβουλευτικού αγώνα για να ανατραπεί η πολιτική της πείνας, της ανεργίας, της εξαθλίωσης και της ξένης εξάρτησης.
Ενάντια στην κυβερνητική πολιτική των εξοντωτικών αντιλαϊκών μέτρων, την υποτέλεια και την υποταγή στα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα χρειάζεται να υψωθεί ένα παλλαϊκό μέτωπο αγωνιστικής-συντονισμένης-μαζικής αντίστασης για την απόκρουση και την ανατροπή της. Για την έξοδο της Ελλάδας από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Για να φύγουν οι αμερικανονατοϊκές βάσεις και το ΔΝΤ από τη χώρα μας. Για την ανατροπή της διπλής κυριαρχίας του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας άρχουσας τάξης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου