Των εκπροσώπων της Ενωτικής Δράσης στο Δ.Σ.
του συλλόγου Δασκάλων
Έχει
περάσει ένας μήνας από τις εκλογές, και
ο σύλλογός μας παραμένει χωρίς προεδρείο.
Ως Ενωτική Δράση, από την αρχή είχαμε ξεκάθαρη
άποψη. Με σεβασμό προς τους συναδέλφους μας, που με την ψήφο τους μας
ανέδειξαν πρώτη δύναμη (με 4 έδρες),
εκφράσαμε την πρόθεση να αναλάβουμε την πολιτική ευθύνη του συλλόγου και
καταθέσαμε πρόταση διεκδικώντας τις θέσεις του Προέδρου και του Γραμματέα. Η
πρόταση που κατατέθηκε από τις άλλες παρατάξεις (ΔΑΚΕ-ΔΗΣΥ-ΕΣΑΚ /3+1+1 έδρες)
για διαπαραταξιακό, αναλογικό προεδρείο δε μας εκφράζει και είναι έξω από τη
λογική μας. Θεωρούμε ότι δεν είναι εφικτή μια επί της ουσίας πολιτική σύγκλιση
με τις παρατάξεις αυτές και ότι είναι τουλάχιστον πολιτικά ανέντιμο εκ μέρους
τους να χρησιμοποιείται ως πρόσχημα η
ενότητα, προκειμένου να μοιράσουν τα
«αξιώματα». Προκειμένου δε να ξεμπλοκάρουμε και να προχωρήσει η διαδικασία
εκλογής, προτείναμε να καταθέσουν οι παρατάξεις τις προτάσεις τους για
υποψηφιότητες και να γίνει ψηφοφορία ξεχωριστά για κάθε θέση. Με βάση τον
συσχετισμό δυνάμεων που υπάρχει, η διαδικασία που προτείναμε ουσιαστικά τους δίνει τη δυνατότητα να υλοποιήσουν στην πράξη
τη θέση τους για διαπαραταξιακό προεδρείο. Κι όμως…
Κι αυτή η πρότασή μας δεν έγινε αποδεκτή. Τι
θέλουν τελικά;
Οι κυβερνητικές
παρατάξεις ΔΑΚΕ και ΔΗΣΥ (ΠΑΣΚ) δεν το
έκρυψαν ποτέ ότι αποτελούν το μακρύ χέρι της κυβέρνησης στο συνδικαλισμό.
Άλλωστε έχουν περάσει με επιτυχία τόσα χρόνια τεστ και εξετάσεις προσαρμογής
και υποταγής, στηρίζοντας τις κυβερνητικές επιλογές διάλυσης του σχολείου και
των εργασιακών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών, είτε σε επίπεδο ΔΟΕ είτε σε
επίπεδο σωματείων. Δεν είναι τυχαίο ότι δύο κατά σειρά πρόεδροι της ΔΑΚΕ
στελέχωσαν τα γραφεία κυβερνητικών βουλευτών του νομού μας. Άξιος ο μισθός
τους.
Όμως τι να πει κανείς για τον
άλλο...εταίρο (ΕΣΑΚ -ΔΕΕ), ο οποίος ενώ διαλαλεί τα ταξικά σωματεία, προς τους μη γνωρίζοντες, κρύβει πίσω από τη
φαεινή ιδέα του αναλογικού προεδρείου το εξίσου αντιδραστικό και αντικινηματικό
προσωπείο του. Ενώ θα περίμενε κάθε αφελής ή καλόπιστος συνάδελφος, σαν ευτυχή
και ελπιδοφόρα τη δυνατότητα της νέας σύνθεσης του σωματείου (4+1, Ενωτική Δράση + ΕΣΑΚ – ΔΕΕ) με το
άνοιγμα του δρόμου για ανασύνταξη του συλλόγου ως πραγματικού εργαλείου πάλης,
για να οργανώσει την αντίστασή του, την ώρα μάλιστα που η επίθεση παίρνει
χαρακτηριστικά εξόντωσης, στην
πραγματικότητα συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Η παράταξη του ΠΑΜΕ κάνει ότι
περνά από το χέρι της να μην ευοδωθεί αυτός ο στόχος. Σε πλήρη ταύτιση και
συμφωνία με τις κυβερνητικές παρατάξεις (ΔΑΚΕ και ΔΗΣΥ) ωθούν τα πράγματα σε
αδιέξοδο, στην πιο κρίσιμη φάση της επίθεσης (αξιολόγηση, παρουσιολόγιο,
διαθεσιμότητες, απολύσεις).
Αλήθεια τι είδους “γραμμάτια”
ξεπληρώνει η ΕΣΑΚ-ΔΕΕ; Μήπως η επί χρόνων αντιπροεδρία που της αναγνώριζαν
απλόχερα οι κυβερνητικές παρατάξεις (ΔΑΚΕ και ΠΑΣΚ-ΔΗΣΥ) ήταν προϊόν
γενικότερης συμφωνίας; (κράτα με να σε κρατώ...).
Αλήθεια, πόσο αναλογικό ήταν επί
κυριαρχίας ΠΑΣΚ, η μία έδρα να γίνεται πρόεδρος, υπό την ομηρία των ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ
και φυσικά με το αντίτιμο της πλήρους απραξίας του σωματείου και της παραίτησης
από κάθε πράξη αντίστασης; Περασμένα – ξεχασμένα; δεν νομίζουμε!
Τι στάση κράτησε η ...ταξική
και ...αγωνιστική ΕΣΑΚ-ΔΕΕ στην πρόσφατη απεργία των καθηγητών στον κλάδο μας;
Τάχθηκε ή όχι με το μαύρο μέτωπο των ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ; Μαζί με αυτούς, που ήθελαν
και δήλωναν το σπάσιμο της απεργίας προτείνοντας 24ωρες...κλιμακώσεις, δεν ψήφιζαν στις συνελεύσεις (παρά τις
εκκλήσεις μας), την ώρα που κρίνονταν ο
πιο κρίσιμος αγώνας των εκπαιδευτικών συνολικά;
Η σημερινή τους στάση στο
σωματείο συνδέεται με όλα αυτά με μια κατάμαυρη κλωστή. Η πλήρης ταύτισής τους
με την ΔΑΚΕ και ΔΗΣΥ, όσον αφορά τη μη συγκρότηση του προεδρείου, δεν
εξηγείται διαφορετικά. Όσο και αν φαίνεται παράδοξο, σε κάθε καλόπιστο
συνάδελφο, αυτή η στάση είναι προϊόν του πολιτικού αδιεξόδου της γραμμής του
ΠΑΜΕ και της ΕΣΑΚ. Της μη ανάληψης της ευθύνης συγκρότησης κινήματος, ικανού να
συγκρουστεί με την πολιτική της κυβέρνησης και του φόβου, απέναντι σε κάθε τι
μη ελεγχόμενο και κινηματικό, που κινδυνεύει να αποκαλύψει τα όρια τους και τις
δεσμεύσεις τους. Δεν θεωρούμε, άλλωστε, τυχαία τη διάθεσή τους να συνεχίσουμε
έτσι, …με προεδρεύοντα, σε βάθος χρόνου.
Αγαπητοί συνάδελφοι, εμείς δεν έχουμε ούτε «πατερούλη», ούτε
κομματική γραμμή, όπως μας το αναγνωρίσατε άλλωστε. Αντλούμε δύναμη από σας και
λογοδοτούμε μόνο σε σας. Θα
παραμείνουμε δεσμευμένοι από την ευθύνη απέναντί σας και σας διαβεβαιώνουμε πως
θα συνεχίσουμε τις προσπάθειες, παρά τις προφανείς δυσκολίες, για συγκρότηση του προεδρείου, για μια
συνολική ανασυγκρότηση του συλλόγου και τη μετατροπή του σε εργαλείο οργάνωσης
αγώνα για την ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών, για την υπεράσπιση του
Δημόσιου Σχολείου, των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών, των εργασιακών
δικαιωμάτων και της αξιοπρέπειας των
εκπαιδευτικών.
Για
την Ενωτική Δράση Πρωτοβάθμιας οι εκλεγμένοι στο ΔΣ: Γκαραγκάνη Αγγελική ,
Καπνιά Μαρία, Τσιτσιμπής Γιώργος, Γκαραγκάνης Τάσος
Οφειλόμενη απάντηση
Οφειλόμενη απάντηση
του Η.Μπόρλα, εκπροσώπου της
ΕΣΑΚ-ΔΕΕ
Αγγίζει τα όρια της γελοιότητας το κείμενο που υπογράφουν οι τρεις
εκλεγμένοι στο ΔΣ του συλλόγου των εκπαιδευτικών της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης
με το ψηφοδέλτιο της Ενωτικής Δράσης. Αφού μέσα από μια «σούπα» θέσεων και
διακηρύξεων η παράταξη τους κατέλαβε τέσσερες έδρες, αρνούνται τη συγκρότηση
αναλογικού προεδρείου προκειμένου να λειτουργεί ο Σύλλογος, ιδιαίτερα σήμερα
που οι αντιεκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη,
αναλαμβάνοντας την ευθύνη του προέδρου -σαν πρώτη δύναμη.
Αντί να απολογηθούν οι συνάδελφοι για την απαράδεκτη και
απροκάλυπτη κωλυσιεργία, επιδίδονται σε επίθεση εναντίον των άλλων παρατάξεων
και μάλιστα με ιδιαίτερο μένος στον εκπρόσωπο της ΕΣΑΚ-ΔΕΕ.
Ξέρουν πολύ καλά πως η θέση μας για αναλογικό προεδρείο αποτελεί η
πάγια θέση της παράταξης μας. Ισχύει διαχρονικά και δεν σχετίζεται ούτε με
«κολπάκια» ούτε με τακτικισμούς ορισμένων ανυπόμονων παραγοντίσκων. Το ίδιο
ίσχυσε και την φορά που αναλάβαμε προεδρείο και για να θυμίσουμε -σε όσους
έχουν κοντή μνήμη-ότι ήταν η μοναδική φορά που το ΔΣ στον αγιασμό έκανε
κατάληψη για το 9ο δημοτικό που ήταν, τότε σε κοντέινερ αλλά και για τα υπόλοιπα
προβλήματα των σχολείων.
Ξέρουν επίσης πολύ καλά –όσο κι αν αποφεύγουν να το σκέπτονται- πως η τοποθέτηση μας αυτή δεν
έχει ίχνος πολιτικής σύγκλισης με δυνάμεις με διαμετρικά αντίθετες θέσεις. Το
γεγονός όμως πως μια μερίδα συναδέλφων- μικρότερη ή μεγαλύτερη -πείστηκε από
τις απόψεις τους και τους ανέθεσε ευθύνη για τη διοίκηση του Συλλόγου είναι
αυτονόητο πως πρέπει να αναλάβουν το μέρος της ευθύνης που τους αναλογεί
ανάλογα με την εκλογική τους δύναμη.
Αντιλαμβανόμαστε τα αδιέξοδα που οδηγεί η τεχνική συγκόλληση των
λεγόμενων αντιμνημονιακών δυνάμεων(ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΚΚΕ ΜΛ-ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΝΤΑΧΤΟΙ
της..δεξιάς ή της …αριστεράς!!!) που εκφράζονται στο ΔΣ με εκπροσώπους
διαφορετικών πολιτικών χώρων που με τόση επιμέλεια αποκρύπτουν. Φαίνεται πως οι προεκλογικές συμφωνίες για τα
αξιώματα δεν τους «κάθονται» με αναλογικό προεδρείο και γι αυτό καταφεύγουν στη
λασπολογία και τον αντικομμουνισμό.
Μακριά από μας η «ενότητα για την ενότητα». Οι ίδιοι χρησιμοποιούν
την υποτιθέμενη ενότητα (σε τι άραγε) με σκοπό τη χειραγώγηση των σωματείων και
τη μετατροπή τους σε εργαλείο μικροκομματικών σκοπιμοτήτων. Οι ίδιοι χωρίς
αποφάσεις οργάνων, ευκαιριακά, τυχοδιωκτικά, προκηρύσσουν απεργίες χωρίς
προετοιμασία, χωρίς σύγκρουση με τις δυσκολίες. Οι ίδιοι, άλλα αποφασίζουν στην
Καρδίτσα άλλα ψηφίζουν στην Αθήνα .
Οι ίδιοι καλούν σε νόμιμη απεργοσπασία καλώντας να απεργήσουν μόνο
οι συνδικαλιστές ή σε εκ περιτροπής απεργοσπασία, προκειμένου εκφυλιστεί και να
απαξιωθεί εντελώς το συνδικαλιστικό κίνημα, να πέσει η κυβέρνηση και να έρθει η
κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Κάνουν πως δε θυμούνται πως η ΕΣΑΚ ΔΕΕ παρά τη διαφωνία
της για την απεργιακή κινητοποίηση τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο, χωρίς
συμμαχίες, χωρίς προετοιμασία, χωρίς την ουσιαστική διάθεση των συναδέλφων για
τέτοιων διαστάσεων αγώνα, τη στήριξε με όλες της δυνάμεις. Άραγε έπραξαν και
αυτοί το ίδιο;
Και βέβαια είναι γνωστή η τακτική αυτών των πολύ γνώριμων σε μας
δυνάμεων. Μπροστά στα πολιτικά και οργανωτικά αδιέξοδα Βγάζουν όλη την εμπάθεια
τους καταφεύγοντας –όπως και η Χρυσή Αυγή -σε άκρατο αντικομουνισμό. Τους
αφήνουμε στη χλεύη των συναδέλφων. Να είναι βέβαιοι πως η ΕΣΑΚ-ΔΕΕ, το
ψηφοδέλτιο που στηρίζεται από το ΠΑΜΕ, με όλο το λαϊκό και εργατικό κίνημα θα
εξακολουθήσει να παλεύει με συνέπεια και χωρίς ταλαντεύσεις, όχι για αλλαγή
κυβέρνησης στο έδαφος των μεγάλων συμφερόντων , για έναν νέου τύπου κυβερνητικό
συνδικαλισμό, αλλά θα συνεχίζει να συγκρούεται σε όλα τα μέτωπα με τις
πολιτικές του κεφαλαίου και της ΕΕ όπου και όπως εκφράζονται
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΣΑΚ-ΔΕΕ
ΗΛΙΑΣ ΜΠΟΡΛΑΣ
Ο εκπρόσωπος του ΠΑΜΕ υπεκφεύγει. Και όχι μόνο υπεκφεύγει αλλά και βρίζει. Ούτε όμως οι βρισιές ούτε οι υπεκφυγές αποτελούν απάντηση στα πολιτικά του αδιέξοδα. Τι πάει να πει «το αναλογικό προεδρείο αποτελεί πάγια θέση της παράταξης μας»; Επειδή «αποτελεί πάγια θέση» είναι και σωστό; Και γιατί «αναλογικό» και όχι «προγραμματικό» προεδρείο; Τόσο δύσκολο είναι να υπάρξει συμφωνία σε ένα μίνιμουμ πολιτικό πλαίσιο δράσης του συλλόγου ενάντια στην επίθεση που δέχεται ο κλάδος , ενάντια στα κόμματα της συγκυβέρνησης και στις παρατάξεις τους; Ας αφήσει λοιπόν τα περί «συγκρούσεων σε όλα τα μέτωπα με τις πολιτικές του κεφαλαίου και της ΕΕ όπου και όπως εκφράζονται». Η στάση του αποδεικνύει ότι ακριβώς αυτές τις συγκρούσεις προσπαθεί να αποφύγει.
ΑπάντησηΔιαγραφή