για την εκλογή διευθυντών στα σχολεία: “όλα βαίνουν καλώς… εναντίον μας”

του Αλέξη Φυτσιλή, καθηγητή

Την ίδια στιγμή που δημοσιεύματα αναφέρονται σε στρατιώτες με πτυχίο εκπαιδευτικού που θα διδάσκουν στα σχολεία (πως ξεπερνάς από τα «αριστερά» τον απλήρωτο εθελοντισμό του Λοβέρδου), ενώ οι αναπληρωτές σιτίζονται στις στρατιωτικές λέσχες, ενώ είμαστε πρακτικά ανασφάλιστοι και με μισθούς στα όρια της επιβίωσης, ενώ ολοένα αυξάνουν τους ελαστικά εργαζόμενους εκπαιδευτικούς, ενώ τα σχολεία λειτουργούν με άθλιους όρους, η κυβέρνηση αποφάσισε πως πρέπει να «εκλέξουμε» (για την ακρίβεια μοριοδοτήσουμε κατά 33%) τους νέους διευθυντές, στη συνέχεια τους υποδιευθυντές και μέσω αυτών τους νέους ΔΙΔΕ!!

Η διαδικασία αυτή είναι πολιτική επιλογή με συγκεκριμένες σε βάρος μας στοχεύσεις. Επισημαίνω τα πιο βασικά:  

1.    Μετά την επιλογή Διευθυντών, οι νέοι διευθυντές στη συνέχεια θα αναδείξουν τους νέους διευθυντές εκπαίδευσης. Με την εμπλοκή των εκπαιδευτικών στη διαδικασία μοριοδότησης διευθυντών, νομιμοποιείται όλος ο μηχανισμός διοίκησης της εκπαίδευσης. Η πυραμίδα Διοίκησης θα έχει πια την έγκριση της βάσης των εκπαιδευτικών!

2.    Η Διοίκηση αυτή θα συνεχίσει όπως έχει γίνει φανερό την εφαρμογή της μνημονιακής πολιτικής της λιτότητας, της αδιοριστίας και των ταξικών φραγμών. Την πολιτική της ΕΕ, του ΔΝΤ και του ΟΟΣΑ. Μ’ άλλα λόγια η διαδικασία αυτή δεν δεσμεύει το διευθυντή απέναντι στο σύλλογο όπως προβάλλεται αποπροσανατολιστικά, αλλά εξακολουθεί να δεσμεύεται από την τήρηση νόμων- εγκυκλίων -αποφάσεων του κράτους.

3.    Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση προχωρά σε αξιολόγηση όλων των δημοσίων υπαλλήλων. Ήδη δημοσιεύτηκε το σχέδιο νόμου με βαριά και ενισχυμένη «αυτοαξιολόγηση» για τους εκπαιδευτικούς. Ενώ ο Κατρούγκαλος έχει σπεύσει να δηλώσει πως οι «καλοί» εκπαιδευτικοί θα ανταμείβονται με ταχεία βαθμολογική και μισθολογική εξέλιξη. Αυτή τη «νέα» αξιολόγηση θα κληθεί να εφαρμόσει η νέα διοικητική πυραμίδα έχοντας και  την «έγκριση» των εκπαιδευτικών! Πέρυσι τέτοιες μέρες ο  κλάδος  κατήγγειλε  τους  «πρόθυμους» διευθυντές και τα σεμινάρια τους. Σήμερα  αλλάζοντας  ρόλους γινόμαστε  εμείς  οι  «πρόθυμοι»  που  αποδεχόμαστε το  ρόλο του  αξιολογητή. Πώς  λοιπόν  αύριο  θα  αρνηθούμε  την  «καλή»  αξιολόγηση  από  τον  «άξιο-καλό» διευθυντή;

4.    Η εμπλοκή του κλάδου στη διαδικασία αξιολόγησης των διευθυντών εξελίσσεται με τέτοιο τρόπο που ευνοεί όλους τους μηχανισμούς και τις καταστάσεις, που -παρά τα φαινόμενα- στην πραγματικότητα διαλύουν τη δημοκρατία στα σχολεία. Ήδη οι νυν διευθυντές έχουν κάνει «τα κουμάντα τους» προσπαθώντας να προσεγγίσουν ψηφοφόρους. Παλιές «αυλές» ενεργοποιούνται και νέες ετοιμάζονται. Η κοινοβουλευτικοποίηση των σχέσεων σε επίπεδο συλλόγου διδασκόντων ανατινάζει την έννοια της συναδελφικότητας. Γιατί στο «παρασκήνιο» οργιάζουν οι κινήσεις κατάληψης θέσεων και με τη συμμετοχή συνδικαλιστικών πολιτικών δυνάμεων όλου του «δημοκρατικού τόξου». Ας μην ξεχνάμε ότι ακολουθεί η εκλογή του Προϊσταμένου της ΔΙΔΕ όπου η αντιπαράθεση και τα «διλήμματα» ανάμεσα στα «έμπειρα στελέχη» από τη μια και τους «δημοκράτες αγωνιστές» από την άλλη θα κορυφωθούν αλλά και ενδεχομένως θα «ανακατευτούν»!

5.    Η συμμετοχή στη διαδικασία εκλογής νομιμοποιεί έμμεσα τη μισητή διαδικασία συνέντευξης όπου οι εκπαιδευτικοί θα υποβάλουμε τις ερωτήσεις. Μάλιστα για το επιχείρημα «μα δεν είναι καλύτερα να αποφασίζουμε εμείς και όχι τα κομματόσκυλα στη συνέντευξη» , τα αποτελέσματα στην Α/θμια που το  85-90% των διευθυντών παρέμειναν απέδειξε πόσο ελεγχόμενη είναι η διαδικασία και ότι τελικά οι «συνεντεύξεις» ήταν «δίκαιες»!

Συνολικά, σε αντίθεση με την καλλιεργούμενη ευφορία, η συμμετοχή στη διαδικασία, στην πραγματικότητα ανοίγει πολλές κερκόπορτες, οι οποίες θα χρησιμοποιηθούν ενάντια στον κλάδο σε μια επόμενη φάση που η επίθεση θα κλιμακωθεί.

Ήδη «ακούω» τις ενστάσεις. «Δεν παίζει  ρόλο ο άνθρωπος, είναι όλοι ίδιοι;» Κανείς δεν είναι ίδιος με τον άλλο. Ισχυρίζομαι όμως  έτσι «κοιτάμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος». Γιατί αυτό που είναι ίδιο και θα γίνει χειρότερο είναι το νομοθετικό πλαίσιο που ορίζει και καθορίζει τη στάση και το ρόλο του διευθυντή. Πόση διαφορά υπάρχει αν η εφαρμογή της κυρίαρχης πολιτικής γίνεται με «χαρά» ή με «δυσκολία» και γιατί τελικά «πρέπει να εφαρμοστεί ο νόμος» . Συναδέλφισσες και συνάδελφοι, να μη δούμε μόνο τη μικρή εικόνα του σχολείου μας αλλά τη μεγάλη εικόνα της πολιτικής που θα ακολουθηθεί και τι στην πραγματικότητα εξυπηρετεί η διαδικασία σε αυτή τη μεγάλη εικόνα.

Με βάση όλα αυτά αλλά και γιατί:

Α. Δημοκρατία για τους εκπαιδευτικούς και το κίνημα τους, δεν είναι η εμπλοκή του σωματείου και του κλάδου στην έγκριση της διοικητικής πυραμίδας και μάλιστα όταν διατηρείται (και όπως όλα δείχνουν θα γίνει βαρύτερο) το πλαίσιο της φτώχειας, των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, της καταργημένης ουσιαστικά ασφάλισης-περίθαλψης, των εξοντωτικών εργασιακών σχέσεων (πολλαπλά σχολεία, ωράριο κλπ), του πετσοκόμματος των δαπανών ακόμα και για τα στοιχειώδη λειτουργικά έξοδα των σχολείων αλλά και το πλαίσιο των ταξικών φραγμών της Εκπαίδευσης.

Β. Ο δρόμος της υπεράσπισης και της διεκδίκησης των δικαιωμάτων των Εκπαιδευτικών, δεν περνάει μέσα από την «συνεννόηση –απορρόφηση» των σωματείων μας από τη Διοίκηση, τα συμφέροντα και τις πολιτικές του συστήματος που αντικειμενικά αυτή υπηρετεί. Ο δρόμος αυτός περνάει μέσα από μαζικά και αγωνιστικά σωματεία που θα  δυναμώσουν  την πάλη τους ενάντια στα μέτρα και στην πολιτική του συστήματος.

Γ. Η καθημερινότητα μας στα σχολεία δεν θα αλλάξει και δεν θα βελτιωθεί αν διαιρεθούμε σε ομάδες υποστήριξης υποψηφίων προσθέτοντας μια ακόμα στις τόσες διαιρέσεις που μας έχουν επιβάλλει και καλλιεργήσει άνωθεν. Η καθημερινότητα μας δεν θα αλλάξει αν εκλεγεί ο «επιθυμητός» υποψήφιος ενώ θα μένουν ίδιοι και χειρότεροι οι όροι της δουλειάς μας, και της λειτουργίας των σχολείων. Ενώ θα μένει ίδια και χειρότερη  η κοινωνική κατάσταση και με όσα αυτή συνεπάγεται για τους μαθητές μας. Η καθημερινότητα μας θα αλλάξει αν αποκαταστήσουμε την ενότητα μας και τη συναδελφικότητα μας στο επίπεδο που της πρέπει, απέναντι και ενάντια στην πολιτική και τους φορείς που μας δυναστεύουν.

Θεωρώ και προτείνω πως είναι ανάγκη να απορρίψουμε αυτό το κυβερνητικό μέτρο. Να αρνηθούμε να γίνουμε ψηφοφόροι-στυλοβάτες της διοικητικής πυραμίδας, να αρνηθούμε τη  συμμετοχή μας στις εκλογές διευθυντών. 

Δηλώνω ότι θα απέχω από την εκλογική διαδικασία στις 19 Ιούνη και καλώ τους συναδέλφους να κρατήσουμε την ίδια στάση.

Αλέξης Φυτσιλής

Καθηγητής