για τον Άρη

Σαν σήμερα πριν από 73 χρόνια,  στις 7 Ιούνη του 1942, στο χωριό Δομνίτσα της Ευρυτανίας, γίνεται η πρώτη εμφάνιση ένοπλου τμήματος του ΕΛΑΣ και η επίσημη κήρυξη του απελευθερωτικού αγώνα από τον Άρη Βελουχιώτη. Ένα αφιέρωμα για την ιστορική αυτή ημέρα υπάρχει στο ωραίο blog Ευρυτάνας Ιχνηλάτης. Με αφορμή αυτή την επέτειο αλλά και την πληθώρα εκδηλώσεων που γίνονται αυτές τις ημέρες για τα 70χρονα από το θάνατο του πρωτοκαπετάνιου, δημοσιεύουμε ένα «δικό μας», ένα Θεσσαλικό δημοτικό τραγούδι για τον Άρη.

 

Σηκώνομαι πολλά πρωί, τρεις ώρες πριν να φέξει.
Παίρνω νερό και νίβομαι και ζώνω τ'άρματά μου
και παίρνω δίπλα τα βουνά,δίπλα τα κορφοβούνια.
Βρίσκω λημέρι αντάρτικο, πολλά χορταριασμένο,
βρίσκω τον Άρη αρχηγό, βαριά τραυματισμένο.
Για σήκω απάνω Άρη μου, σήκω βρε καπετάνιο,
γιατί μας πιάσαν ζωντανούς, οι παλιομπουραντάδες.
Βοηθάτε με να σηκωθώ και βάλτε με να κάτσω
και δώστε μου τ'αυτόματο να το γλυκολαλήσω,
να κάνω μάνες δίχως γιους,γυναίκες δίχως άντρες
να κάνω τα βουνά να κλαίν...

Τραγούδι: Νάσος Δήμτσας
Κλαρίνο: Κωστής Πιστιόλης
Μαντόλα: Γιάννης Χαρούλης
Λαούτο: Θανάσης Τσακμάκας