Η Εργατική Πρωτομαγιά υπενθυμίζει ότι «η εργατική τάξη έχει ιστορική αποστολή»

Σε φάση προετοιμασίας των όρων για τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο, η επιχείρηση απόλυτης υποταγής της εργατικής τάξης αποκτά αναβαθμισμένη σημασία -τόσο για τους ιμπεριαλιστές και τις εξαρτημένες αστικές τάξεις όσο και για τους εργαζόμενους και τους λαούς. Αν στο σήμερα οι εργάτες καλούνται να ιδρώνουν και να ματώνουν υπό συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα για να «κάνουν την Αμερική μεγάλη ξανά», για να «επανεξοπλιστεί η Ευρώπη», για να «αναδειχτεί ένας πολυπολικός κόσμος», για να δυναμώσει η «στρατηγική ήπιας ισχύος» κ.ο.κ., η συνέχεια σημαίνει πλήρης ισοπέδωση του κόσμου της δουλειάς. Και, παράλληλα με τη «δικαιολόγηση» της διάλυσης των κοινωνικών κατακτήσεων σε ασφάλιση, περίθαλψη, εκπαίδευση κτλ. επιδιώκει και το τσάκισμα της εργατικής συνείδησης: όλες αυτές οι κατακτήσεις δεν βασίζονται σε δικαιώματα που έχει η εργατική τάξη συλλογικά εξαιτίας της θέσης της στην παραγωγή και του ρόλου της στην κοινωνία, αλλά σε «παραχωρήσεις» του κεφαλαίου, το οποίο έχει και την αρμοδιότητα να τις αναιρέσει όταν οι προτεραιότητές του αλλάζουν. Η προσπάθεια του συστήματος δεν είναι μόνο να στοιχίσει την εργατική τάξη πίσω απ’ τις επιδιώξεις του. Είναι και να την εμποδίσει να κάνει πραγματικότητα τη δυνατότητα που της δίνει ο -απ’ τη φύση της- διεθνιστικός χαρακτήρας της, να παλέψει ενάντια στον ιμπεριαλισμό συνολικά, ενάντια στον πόλεμο, για την αλληλεγγύη και τη φιλία των λαών.

Η Εργατική Πρωτομαγιά είναι η μέρα της εργατικής τάξης σ’ ολόκληρο τον κόσμο. Όσο κι αν το σύστημα έχει προσπαθήσει να την ενσωματώσει, με τη μορφή της επίσημης αργίας, με τη γιορτή του καθολικού «Αγίου Ιωσήφ του εργάτη», με οποιονδήποτε τρόπο έχει σκαρφιστεί μέσα στα χρόνια, οι εργαζόμενοι εξακολουθούν να τη γιορτάζουν ως δική τους. Μέρα γιορτής για την προσφορά της εργατικής τάξης στην κοινωνία, σε καθημερινή και σε ιστορική βάση. Μέρα απεργίας για τα εργασιακά, κοινωνικά, δημοκρατικά δικαιώματα, για το δικαίωμα σε μια αξιοπρεπή ζωή. Μέρα πάλης ενάντια στην αντεργατική και αντιλαϊκή πολιτική, ενάντια στον ιμπεριαλισμό, ενάντια στην εξάρτηση. Μέρα τιμής για τους αγώνες και τις θυσίες του εργατικού κινήματος. Μέρα σύμβολο της δυνατότητας της εργατικής τάξης, με ενότητα και συλλογική πάλη, να διεκδικήσει τα δικαιώματά της, να πετύχει νίκες, να μπλοκάρει τη δολοφονική πολιτική του συστήματος, να συγκροτηθεί σε τάξη για τον εαυτό της, να καταργήσει τη μισθωτή σκλαβιά και ν’ ανοίξει τον δρόμο για την κοινωνική απελευθέρωση ολόκληρης της ανθρωπότητας.

Π.Σ.