κόντρα στις προσαρμογές, τις απάτες και τις αυταπάτες

Σε ένα τοπίο μεγάλης υποχώρησης των αγώνων, διαμορφώνεται μια αντιδραστική, σύνθετη και απαιτητική πολιτική κατάσταση. Μια κατάσταση στην οποία από τη μια συνεχίζεται αδιάλειπτα η επίθεση ενάντια στη νεολαία (όπως με το νέο Λύκειο), ενάντια στο λαό και στους εργάτες. Μια κατάσταση στην οποία εντείνεται η «περικύκλωση» της χώρας και της περιοχής από τους πιο σοβαρούς κινδύνους. Μια κατάσταση που κεντρικοί και περιφερειακοί παράγοντες του συστήματος ενόψει δημοτικών, περιφερειακών και ευρωεκλογών έχουν την άνεση να εξακοντίζουν τα πιο αντιδραστικά κηρύγματα στο όνομα της «ανάπτυξης», της «ασφάλειας» και της «δημοκρατίας»!
Στο πλαίσιο αυτής της κατάστασης οι δυνάμεις που αναφέρονται στην Αριστερά και στο κίνημα βρήκαν έναν ακόμα πιο σημαντικό -για τις ίδιες- λόγο για να στρίψουν κι άλλο προς την κατεύθυνση του συμβιβασμού και της συμμόρφωσης με το σύστημα. Ο λόγος αυτός δεν είναι άλλος από τις εκλογές! Με βάση αυτό το λόγο, ακόμα πιο ανοιχτά εγκαταλείπουν κάθε προσπάθεια κινητοποίησης και πάλης και ανακηρύσσουν -ξανά- ως μητέρα των μαχών τις επερχόμενες κάλπες. Και μάλιστα όλες τις κάλπες!

Πρώτη και καλύτερη η ηγεσία του ΚΚΕ που διαλαλεί ότι «οι πολλές κάλπες είναι πολλές ευκαιρίες για να βάλουμε εμπόδια στα αντιλαϊκά σχέδια»! Οπότε, αφού υπάρχουν αυτές οι

«πολλές ευκαιρίες», δεν υπάρχει κανένας βέβαια λόγος να παλέψουμε εδώ και τώρα για αντιιμπεριαλιστικούς–αντιπολεμικούς αγώνες, για αγώνες ανατροπής των νέων μέτρων ενάντια στη νεολαία, για την υπεράσπιση της ζωής των εργαζομένων που σκοτώνονται στα εργατικά «ατυχήματα», για την προετοιμαζόμενη κατάργηση των ΒΑΕ, για τα χίλια δύο μέτωπα που ορίζει η καπιταλιστική επίθεση και η ιμπεριαλιστική επέλαση στη χώρα και στην περιοχή…

Ακόμα περισσότερο οι εκλογικές «μάχες» που ετοιμάζεται να δώσει η πλειοψηφία των δυνάμεων της Αριστεράς είναι μέσα στο πολιτικό πλαίσιο που το σύστημα ορίζει για τις επερχόμενες κάλπες. Πρώτον, γιατί όλες χωρίς εξαίρεση οι δυνάμεις αυτές σπεύδουν ξανά να συμμετάσχουν στην ευρωκάλπη, στην επιχείρηση «αθώωσης» αυτού του ιμπεριαλιστικού συνασπισμού που τάχα έχει και «Κοινοβούλιο», στην επιχείρηση που εξοστρακίζει από τη συνείδηση του λαού τη θέση «Έξω η Ελλάδα από την ΕΕ». Δεύτερον, γιατί επίσης όλες καλούν το λαό να συμμετέχει στην εκλογή των κρατικών-συστημικών οργάνων των περιφερειών στο όνομα της τοπικής αυτοδιοίκησης, αποκρύβοντας την αντίθεση που πρέπει να έχει  -και αντικειμενικά έχει- ο λαός απέναντι σε κάθε τέτοιο όργανο. Τρίτον, με το περιεχόμενο των παρεμβάσεων που η πλειοψηφία των δυνάμεων αυτών έχει στις δημοτικές εκλογές, αποθεώνεται η λογική της «καλής διαχείρισης», του «αγωνιστή και τίμιου εκπροσώπου» και εξοβελίζεται η λογική και η κατεύθυνση της συσπείρωσης-συγκρότησης και πάλης του λαού απέναντι στους Δήμους και για τη διεκδίκηση των λαϊκών-εργατικών δικαιωμάτων.

Σε αυτή τη δύσκολη και απαιτητική περίοδο απαιτούνται πολιτικές μάχες με κριτήριο τις ανάγκες της μαζικής πάλης και του κινήματος. Κόντρα στην αντιδραστική πορεία του συστήματος αλλά και κόντρα στις προσαρμογές, τις απάτες και τις αυταπάτες μιας Αριστεράς που καλλιεργεί τον εκλογικό κρετινισμό και το συμβιβασμό με το κεφάλαιο και τον ιμπεριαλισμό.

            ΠΣ 6/4/19