Οι δηλώσεις του υπουργού Άμυνας και συγκυβερνήτη του Τσίπρα, Π.
Καμμένου στο πρόσφατο ταξίδι του στις ΗΠΑ, επιβεβαιώνουν και αποκαλύπτουν
ακόμα περισσότερο το βούλιαγμα της κυβέρνησης εντός των αμερικάνικων σχεδίων
στην ευρύτερη περιοχή, τους κινδύνους που απειλούν τη χώρα και το λαό μας από
αυτήν την πολιτική.
Ταυτόχρονα ωστόσο οι δηλώσεις αυτές αναδεικνύουν τα αδιέξοδα και
τις αντιφάσεις της κυβέρνησης και συνολικά του πολιτικού συστήματος που
αναζητεί την αναδιάταξη του κάτω από τα σχέδια των ιμπεριαλιστών-προστατών του
και μέσα στο κουβάρι των αντιθέσεων τους. Αντιφάσεις και αδιέξοδα που αφήνουν
ανοιχτά ερωτηματικά για τις εξελίξεις στο πολιτικό σκηνικό καθώς αυτές τελούν
υπό την αίρεση των εξελισσόμενων αμερικάνικων σχεδίων στην περιοχή.
Σε κάθε περίπτωση οι δηλώσεις Καμμένου επιβεβαίωσαν αφενός ότι ο
άξονας Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ είναι αμερικάνικη παραγγελία που στοχεύει στον
εκβιασμό και στην ευθυγράμμιση της Τουρκίας στις απαιτήσεις των ΗΠΑ. Γι” αυτό
οι δηλώσεις του για την «άμεση συμμετοχή» των ΗΠΑ στον άξονα αυτό, όχι μόνο δεν
πρέπει να καθησυχάζουν αλλά αντίθετα να ανησυχούν τους λαούς των δύο χωρών
καθώς αποτελούν άλλη μια προαναγγελία των εντάσεων που διαφαίνονται στην
περιοχή της Ν.Α Μεσογείου, άλλο ένα βήμα προς τον κίνδυνο ενός άδικου και
αντιδραστικού πολέμου που απειλεί τους λαούς των δύο χωρών.
Από την άλλη η πρόταση του, ως εναλλακτική της συμφωνίας των
Πρεσπών, για την διαμόρφωση βαλκανικής συμμαχίας (Ελλάδα, Αλβανία, πΓΔΜ,
Βουλγαρία και Σερβία) υπό την αστερόεσσα και με διακηρυγμένο στόχο την
«απόκρουση της ρώσικης διείσδυσης στα Βαλκάνια» είναι η πιο ωμή απόδειξη για το
ποιος και γιατί διαμόρφωσε και προωθεί τη συμφωνία των Πρεσπών! Ωστόσο μια
τέτοια δημόσια πρόταση του υπουργού Άμυνας προς τους αξιωματούχους των ΗΠΑ και
ενώ σχεδιάζεται επίσκεψη Τσίπρα στον Πούτιν ξεπερνά τα γνωστά επίπεδα
υποτέλειας που χαρακτηρίζουν το πολιτικό προσωπικό και προκαλεί ερωτήματα για
τους αλληλοσυγκρουόμενους «ρόλους και τις «αποστολές» των κυβερνητικών
στελεχών! Είναι προς διευκρίνηση αν τελικά η τρικλοποδιά του Καμμένου προκύπτει
από την αγωνία του για εκλογική επιβίωση ή αν αποτελεί αμερικάνικης έμπνευσης
απάντηση στην επίσκεψη Τσίπρα στη Μόσχα και σε συνέχεια του προειδοποιητικού
άρθρου των ΝΥΤ για ρωσικές παρεμβάσεις.
Και βέβαια μένει να φανεί αν η πρόταση για την
αμερικάνικη-βαλκανική συμμαχία, είναι προϊόν των δυσκολιών που αντιμετωπίζει η
προώθηση της συμφωνίας των Πρεσπών και άρα όχι η εναλλακτική αλλά η κύρια
κατεύθυνση που θα χρειαστεί και πολιτικές δυνάμεις στη χώρα για να προωθηθεί. Ή
αν «απλώς» η πρόταση είναι άλλη μια κατάθεση προθυμίας προς τα αμερικάνικα
αφεντικά εκ μέρους του Π. Καμμένου που αναζητά πολιτικό ρόλο για το μέλλον.
Σε κάθε περίπτωση το ότι η κυβέρνηση «απαντά» στην πρόταση
Καμμένου με τον ισχυρισμό ότι η «δουλειά» -των αμερικάνων- θα γίνει με τη
συμφωνία των Πρεσπών και η ΝΔ δεν τολμά να σχολιάσει το
περιεχόμενο της πρότασης αυτής δείχνει με σαφήνεια το ποιος έχει τη μπαγκέτα
των εξελίξεων που θα ακολουθήσουν. Εξάλλου ΣΥΡΙΖΑ- ΝΔ και όλοι οι
υπόλοιποι του συστήματος κατάπιαν επίσης ασχολίαστο το κάλεσμα Καμμένου προς
τις ΗΠΑ να σπείρουν με βάσεις τη χώρα μας, κάλεσμα που «καλοδέχτηκε» ο
υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ Μάτις, που στο Πεντάγωνο αποκαλείται «σκυλί του
πολέμου»!
Αυτό όμως που καθίσταται ηλίου φαεινότερο από αυτή την πρόταση
είναι πως οι εθνικιστικές -με την προβιά του πατριωτισμού- μερίδες των
εκπροσώπων της άρχουσας τάξης δεν έχουν να ζηλέψουν σε τίποτε σε εθελοδουλία
από τις μερίδες του κοσμοπολιτισμού. Η προσήλωση και των δύο στο καθεστώς της
ιμπεριαλιστικής εξάρτησης είναι αδιαμφισβήτητη.
Ο λαός μας πρέπει να σταθεί έξω και ενάντια από όλες αυτές τις
διεργασίες που στήνουν ένα νέο ακόμα πιο αντιδραστικό πολιτικό σκηνικό στην
υπηρεσία των ιμπεριαλιστών και των πολεμικών τους σχεδίων. Αναπτύσσοντας την
πάλη του ενάντια στην άγρια καπιταλιστική επίθεση, τον αγώνα του ενάντια στην
ιμπεριαλιστική εξάρτηση της χώρας, ενάντια στον πόλεμο και τον ιμπεριαλισμό, με
αλληλεγγύη και κοινή πάλη με όλους τους λαούς της περιοχής.
Αθήνα 11-10-18
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου