συνεχίζεται η σκληρή αντιλαϊκή πολιτική - απάντηση ο μαζικός παλλαϊκός αγώνας

Πολιτικές εκτιμήσεις

της Λαϊκής Αντίστασης-Α.Α.Σ.

Στην ίδια αντιδραστική και βαθύτατα αντιλαϊκή ρότα εξακολουθεί να βαδίζει η κυρίαρχη αστική πολιτική στη χώρα μας, μετά τις πρόσφατες δημοτικές - περιφερειακές εκλογές και τις ευρωεκλογές. 

Παρά το γεγονός ότι τα δύο βασικά κόμματα της σημερινής πολιτικής διαχείρισης, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ-ΕΛΙΑ, αποδυναμώθηκαν εκλογικά κατά εκατοντάδες χιλιάδες ψήφους, η κυβέρνηση «δεν έφυγε στις 26/5», όπως διαλαλούσε ο ΣΥΡΙΖΑ με την πολιτική των εκλογικών αυταπατών και των εύκολων «λύσεων» που δήθεν θα προκύψουν με την εκλογική ψήφο για μια «αριστερή κυβέρνηση». Η επίθεση του ιμπεριαλισμού και του κεφαλαίου ενάντια στην εργατική τάξη και το λαό συνεχίζεται, ενώ οι προσπάθειες διαμόρφωσης των λεγόμενων «κεντροδεξιών» και «κεντροαριστερών» πυλώνων για τη στήριξη της πολιτικής των μνημονίων και τη μελλοντική διαχείριση του αστικού πολιτικού συστήματος είναι εμφανείς, παρά τις δυσκολίες που έχει το εγχείρημα αυτό, για το σύστημα της εξάρτησης και της εκμετάλλευσης.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, παρότι πρώτο κόμμα, έδειξε το όριό του, στη σημερινή συγκυρία. Αφού έδωσε στην ψήφο των ευρωεκλογών, χαρακτηριστικά επίσπευσης κυβερνητικής αλλαγής αλλά και ανοιχτής στήριξης στην ΕΕ, συμβάλλοντας και μ’ αυτό τον τρόπο στην υπονόμευση της πάλης και του αντι-ΕΕ αισθήματος του λαού, κινείται τώρα με ακόμα πιο γοργούς ρυθμούς προς τα δεξιά. Στην κατεύθυνση της λεγόμενης «υπεύθυνης δύναμης» επιδιώκει ν’ αποκτήσει την εύνοια ξένων και ντόπιων κέντρων εξουσίας, διατυμπανίζοντας το «ανήκουμε στην Ε.Ε. και στο ΝΑΤΟ» και με τον Τσίπρα να επισκέπτεται το ΣΕΒ και ιμπεριαλιστικά κέντρα. Το «διαζύγιό» του με την προσπάθεια να βγει ο λαός στο δρόμο του μαζικού εξωκοινοβουλευτικού αγώνα είναι ολοφάνερο. Ζητά… εκλογές, μετά το τέλος των εκλογών, σε μια λογική διαρκούς ανατροφοδότησης αυταπατών! Ενώ το πλάτος και το βάθος της επίθεσης απαιτούν την ανάπτυξη μαζικών λαϊκών αγώνων αντίστασης και διεκδίκησης, ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει να καλλιεργεί στο λαό ψευδαισθήσεις για αναμονή «ταχύρρυθμων λύσεων» μέσα από την ανάθεση της αντιμετώπισης των προβλημάτων στην εκλογική ψήφο. Ψευδαισθήσεις για «ανατροπή» της αντιλαϊκής πολιτικής μέσα από την αναζήτηση υποτιθέμενων εκλογικών διεξόδων, χωρίς συγκρούσεις κι αναμετρήσεις με το καθεστώς κυριαρχίας της άρχουσας τάξης και του ιμπεριαλισμού, αλλά μέσα στο πλαίσιο της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης και του εκμεταλλευτικού συστήματος. Οι συνέπειες αυτής της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ για το κίνημα είναι παραλυτικές.

Παράλληλα, η ηγεσία του ΚΚΕ έχει απεμπολήσει την πάλη του λαού για εθνική ανεξαρτησία και κινείται σε λογικές και πρακτικές «αναχωρητισμού» απ’ το κίνημα και τις μάχες που πρέπει να δοθούν παραπέμποντας σε μια «λαϊκή εξουσία», που θα προκύψει μάλλον έξω απ΄ την ταξική πάλη. Ενώ η ΑΝΤΑΡΣΥΑ που θέλει να εμφανίζεται σαν εκφραστής της «επαναστατικής αντικαπιταλιστικής Αριστεράς», έπεσε όχι μόνο στα νερά των εκλογικών αυταπατών (με το σύνθημα «ψήφο ανατροπής στις ευρωκάλπες» και το κυνήγι ευρωβουλευτή) αλλά ακόμα χειρότερα, μέσα από την πολιτική της του «μεταβατικού προγράμματος» οδηγήθηκε σε τροχιά «δορυφοριοποίησης» στο ΣΥΡΙΖΑ. 

Η απουσία ορατής στο λαό, ισχυρής αριστερής αγωνιστικής κατεύθυνσης, μέσα σε συνθήκες κρίσης, είχε και ως συνέπεια την αυξημένη εκλογική έκφραση του φασιστικού μορφώματος της «Χρυσής Αυγής». Ενός μορφώματος, που υπηρετεί το σύστημα της εξάρτησης και της εκμετάλλευσης, και που χρησιμοποιείται τόσο σαν δύναμη τρομοκράτησης των αριστερών και αγωνιστικών λαϊκών δυνάμεων αλλά και σαν μοχλός στο πλαίσιο του εκφασισμού και της φασιστικοποίησης της επίσημης πολιτικής καθώς και της διαμόρφωσης του μελλοντικού σκηνικού πολιτικής διαχείρισης. Η επικίνδυνη για το λαό αυτή εξέλιξη, μόνο με την ανάπτυξη ισχυρού εργατικού και λαϊκού κινήματος μπορεί ν΄ αντιμετωπιστεί. 

Μετά τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών η κυβέρνηση Σαμαρά, προχώρησε σε ανασχηματισμό, σε μια απόπειρα εκτόνωσης της λαϊκής αποδοκιμασίας. Στην πραγματικότητα ο κυβερνητικός ανασχηματισμός δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μια ανακύκλωση σε καίριες θέσεις «εκλεκτών» των ιμπεριαλιστών δανειστών (υπουργός Οικονομικών, διοικητής Τράπεζας της Ελλάδας), που «εγγυώνται» την συνέχιση του αντιλαϊκού έργου των μνημονίων. Ακριβώς, όπως το επιτάσσει ο Σόιμπλε, που την επαύριο των εκλογών απαίτησε «συνέχιση των μεταρρυθμίσεων με μεγάλη επιβάρυνση για τον ελληνικό λαό» και το περιγράφει και η νέα έκθεση του ΔΝΤ. Ακριβώς, όπως το επιβεβαιώνει και η είδηση πως ο Σαμαράς δεσμεύτηκε στην τρόικα για την λήψη νέων βάρβαρων μέτρων. Παρά την απατηλή κυβερνητική προπαγάνδα για τις «αγορές στις οποίες βγαίνει η χώρα», για το «φως στο τούνελ» που έρχεται, ή γελοιότητες όπως λ.χ. η «μείωση των εισιτήριων», τα μέτωπα της αντιλαϊκής επίθεσης είναι εδώ! Απέναντι στις αγωνιζόμενες καθαρίστριες του υπουργείου οικονομικών, στους υπό απόλυση διοικητικούς υπαλλήλους των Πανεπιστημίων, στους υπό απόλυση και «διαθεσιμότητα» χιλιάδες ακόμα δημοσίους υπαλλήλους. Απέναντι στο σύνολο των εργαζόμενων και του λαού για τους οποίους ετοιμάζουν νέο αντεργατικό πακέτο με απελευθέρωση των απολύσεων, νέο αντιασφαλιστικό νόμο, νέες μειώσεις μισθών, ενώ για εργαζόμενους και νεολαία προβλέπουν κλεισίματα – «συγχωνεύσεις» σχολείων και μαζικές διαγραφές φοιτητών. Καθώς και ΜΑΤ, καταστολή κι ακόμα πιο αντιδραστικό νομοθετικό πλαίσιο απαγορεύσεων. Για να περάσουν νέα βάρβαρα μέτρα, όπως κι αν ονομαστούν αυτά.

*

Ταυτόχρονα στο διεθνές σκηνικό, ο ανταγωνισμός των ιμπεριαλιστών, οξύνεται και σκληραίνει, με ότι συνέπειες έχει αυτό και στην εξαρτημένη αστική τάξη της χώρας μας και στο πολιτικό της προσωπικό. Η κατάσταση στην Ουκρανία «δε μαζεύεται», ενώ το αίμα του λαού της χύνεται καθημερινά, στη δίνη της σύγκρουσης Δυτικών και Ρώσων ιμπεριαλιστών και με το φασισμό να επιδίδεται σε δολοφονικά όργια. Από κοντά «ανοίγει» με έντονο τρόπο ξανά το μέτωπο του Ιράκ, με κίνδυνο πυροδότησης όλης της περιοχής. Με τους αμερικάνους να προχωρούν σε επέμβαση νέων χερσαίων δυνάμεων και ν’ απειλούν με βομβαρδισμούς, με το Ιράν να δυσφορεί με τις εξελίξεις στο Ιράκ και να διατυπώνει όρους… συνεργασίας με τους αμερικάνους, στις συνομιλίες για το πυρηνικό του πρόγραμμα. 

Τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών στην Ε.Ε., πέρα απ΄ την ενίσχυση των ακροδεξιών και νέο-ναζιστικών κομμάτων, καταδεικνύουν και πλευρές των ενδοιμπεριαλιστικών αντιθέσεων στο πλαίσιό της, αλλά και έκφραση αντίθεσης χωρών όχι μόνο του Νότου που ασφυκτιούν αλλά και του Βορά που πιέζονται απ΄ την γερμανική ηγεμονία στην Ε.Ε. Η Ρωσία απ΄ την άλλη προχωρά την «Ευρασιατική Συμμαχία» ενώ συνάπτει συμφωνία με την Κίνα για τον ασιατικό αγωγό αερίου. Οι κινήσεις των ιμπεριαλιστών προς αναζήτηση συμμαχιών – όχι ακόμα σταθερών και μόνιμων – είναι επίσης χαρακτηριστικές. Η κατάσταση αυτή εγκυμονεί νέους κινδύνους για τους λαούς, και για το δικό μας το λαό, και κάνει ακόμα πιο αναγκαία την ανάπτυξη μαζικού λαϊκού αντιιμπεριαλιστικού κινήματος. 

*

Μπροστά στην κατάσταση αυτή, η Λαϊκή Αντίσταση- Αριστερή Αντιιμπεριαλιστική Συνεργασία, πρέπει να παίξει ρόλο και να πάρει πρωτοβουλίες. 

Για να ευνοήσει την ανάπτυξη των αγώνων των εργαζόμενων ενάντια στις «διαθεσιμότητες – απολύσεις» στον δημόσιο τομέα και ενάντια στις ομαδικές απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα, ενάντια στη λεγόμενη «αξιολόγηση» των δημοσίων υπαλλήλων, η οποία αποτελεί προπέτασμα νέων «διαθεσιμοτήτων» και απολύσεων.

Για να συμβάλει στο ν’ αναπτυχθούν αγώνες ενάντια στο νέο πετσόκομμα των συντάξεων και των ασφαλιστικών δικαιωμάτων, ενάντια στις νέες μειώσεις των μισθών στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα.

Για να συμβάλει στο να ξεσπάσουν αγώνες κι αντιστάσεις των εργαζόμενων του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα, των ανέργων, των κατοίκων των συνοικιών, της νεολαίας, ενάντια στα νέα κύματα βάρβαρων μέτρων. Για να ευνοήσει τη μαζική και την κοινή αγωνιστική δράση στο κίνημα. 

Για να προβάλει την κατεύθυνση της μαζικής λαϊκής αντίστασης και της διεκδίκησης ως το μοναδικό δρόμο που μπορεί να φέρει νίκες στο λαό, κόντρα σε ψεύτικες εκλογικές και κυβερνητικές «διεξόδους» και «αναθέσεις» της επίλυσης των λαϊκών προβλημάτων σ’ αυτές, που παραλύουν τους αγώνες και τις αντιστάσεις του λαού.

Για την δημιουργία ενός πανεργατικού-παλλαϊκού μετώπου αγώνων για την ανατροπή της πολιτικής των μνημονίων, της αντιλαϊκής πολιτικής κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ.

Για να συμβάλλει στην απάντηση – αντιμετώπιση του φασιστικού φαινομένου, τόσο μέσα από την αποκάλυψη του συστημικού κι αντιλαϊκού του ρόλου, όσο - και κυρίως - απ΄ τη συμβολή στη δημιουργία διακριτού μαζικού ρεύματος αντίστασης στην επίθεση των ξένων και ντόπιων εκμεταλλευτών. 

Για να γίνουν βήματα στην συγκρότηση μαζικού αντιιμπεριαλιστικού κινήματος του λαού, που είναι περισσότερο από ποτέ αναγκαίο. Ενάντια στην ιμπεριαλιστική εξάρτηση, στις απαιτήσεις και τις οδηγίες των ΗΠΑ, του ΔΝΤ και της ΕΕ, ενάντια στην παρουσία τους. Για την έξοδο της Ελλάδας από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Ενάντια στη σφαγή των λαών και στα ακόμα πιο πολεμοχαρή σχέδιά, που έχουν για τους λαούς της περιοχής και του κόσμου. Προβάλλοντας πλατειά, πως «οι λαοί δεν έχουν ανάγκη από προστάτες»!

Καλούμε τα σχήματα της ΛΑΪΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ-ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ σ’ όλη την Ελλάδα να συντονίσουν την πάλη τους σε μια τέτοια αγωνιστική κατεύθυνση.

23/6/2014