"παγκόσμια ημέρα βουνών" με ανεμογεννήτριες;

Παγκόσμια Ημέρα Βουνών η σημερινή. Είναι από το 2003 που η 11 Δεκέμβρη θεσπίστηκε από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών σαν Παγκόσμια Ημέρα Βουνών. Να λοιπόν που ο ΟΗΕ, ένας  διεθνής οργανισμός που ελέγχεται από τους ιμπεριαλιστές, δεν ενδιαφέρεται μόνο για την “ειρήνη” την “ασφάλεια” και την “ανάπτυξη” αλλά νοιάζεται και για το περιβάλλον! Αυτοί που με κίνητρο το κέρδος λεηλατούν τη φύση και τις ζωές μας, αυτοί που λεηλατούν χώρες και μακελεύουν λαούς σ’ ολόκληρο το πλανήτη, να που έχουν και περιβαλλοντικές “ανησυχίες”, να που νοιάζονται και για τα βουνά μας! Περισσεύει η υποκρισία τους! Όπως περισσεύει και ο στρουθοκαμηλισμός κάποιων ΜΚΟ και “περιβαλλοντολογούντων” που έτρεξαν να συνδράμουν σ’ αυτόν τον ευγενή στόχο. Μέσα σ’ όλα αυτά, κυρίαρχο αναδείχτηκε (όσο αναδείχτηκε) και το ζήτημα με τις ανεμογεννήτριες στα “δικά μας” Άγραφα. Και για άλλη μια φορά η όλη κριτική και αντιπαράθεση επικεντρώνεται στην περιβαλλοντική πλευρά του ζητήματος, αφήνοντας απ έξω άλλες, εξίσου σημαντικές, πλευρές που βοηθάνε “να δούμε το δάσος και όχι το δέντρο” και συνδέουν τον αγώνα ενάντια στις ανεμογεννήτριες με τη συνολικότερη πάλη και τους στόχους του λαϊκού κινήματος.

Στα Ευρυτανικά και Καρδιτσιώτικα Άγραφα εδώ και χρόνια έχει δρομολογηθεί ένα οικολογικό έγκλημα. Στα σχέδια κυβέρνησης και “επενδυτών” είναι να στηθούν δεκάδες ανεμογεννήτριες, να πέσουν χιλιάδες κυβικά μπετόν, να αλλοιωθεί το φυσικό ανάγλυφο με ισοπεδώσεις και εκβραχισμούς βουνοκορφών, να διανοιχτούν χιλιόμετρα δρόμων μέσα σε παρθένα δάση και αλπικές ζώνες κλπ Σχέδια που θα έχουν σαν συνέπεια καταστροφή του περιβάλλοντος, ερημοποίηση του τόπου και ανυπολόγιστες συνέπειες για τη φύση, τον άνθρωπο, την ίδια τη ζωή.

Υποτιμούν όμως το ζήτημα τόσο οι διάφοροι “θεσμικοί” (Δίκτυο Φορέων, δήμαρχοι κλπ) όσο και οι διάφοροι “κινηματικοί” όταν το περιορίζουν μόνο στην οικολογική του διάσταση. Η καταστροφή του περιβάλλοντος, παγκόσμια και στο τόπο μας, δεν είναι ένα “ουδέτερο ζήτημα”, δεν είναι ένα “επιστημονικό” ζήτημα, μια “αντικειμενική” συνέπεια των “ανθρωπογενών παρεμβάσεων”, του καταναλωτισμού, του τρόπου ζωής κλπ Είναι πρώτα και κύρια πολιτικό ζήτημα. Το γεννάει το καπιταλιστικό-ιμπεριαλιστικό σύστημα που ούτε εκλογικεύεται, ούτε χαλιναγωγείται. Το εκτρέφει η αδηφαγία του κεφάλαιου για κέρδη που δεν λογαριάζει ούτε τη φύση, ούτε τη ανθρώπινη ζωή. Το οξύνει η κρίση και τα αδιέξοδα του συστήματος που γεννά καταστροφή, επεμβάσεις, πολέμους… 

Οι πολυεθνικές της ενέργειας, το ξένο και ντόπιο κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις τους, με πρόσχημα την κλιματική αλλαγή, “ανακάλυψαν” και επενδύουν στις λεγόμενες Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) όχι για να σώσουν το περιβάλλον αλλά για να κάνουν μπίζνες, να δώσουν επενδυτική διέξοδο στα λιμνάζοντα κεφάλαιά τους, να αυξήσουν την κερδοφορία τους. Οι λεγόμενες Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) χρησιμοποιήθηκαν και χρησιμοποιούνται από τις κυβερνήσεις του κεφαλαίου (πριν ο ΣΥΡΙΖΑ, τώρα η ΝΔ) για να προχωρήσει η ιδιωτικοποίηση της Ενέργειας, για να περάσουν στα χέρια ιδιωτών τα “φιλέτα” της ΔΕΗ και να εκχωρηθούν όλο και περισσότερα πεδία κερδοφορίας στο μεγάλο ξένο και ντόπιο κεφάλαιο. Τα τελευταία χρόνια, όσο περιορίζεται η ΔΕΗ και αυξάνονται οι ιδιωτικές εταιρείες που λυμαίνονται το χώρο της ενέργειας, είχαμε κατακόρυφη αύξηση στην τιμή του ρεύματος (πάνω από 150% στη τελευταία 10ετία), νέα μεγαλύτερα βάρη στις πλάτες της λαϊκής οικογένειας. Μαζί με την ιδιωτικοποίηση της ενέργειας έχουμε και “μπιρ παρά” εκχώρηση δημόσιας γης σε κάθε είδους επενδυτές, μέσα από πολυετείς μισθώσεις για να στηθούν ανεμογεννήτριες, σταθμοί, πυλώνες, γραμμές μεταφοράς ρεύματος κλπ Ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου στο ξένο και ντόπιο κεφάλαιο, λεηλασία και πλιάτσικο με όρους πλήρους ασυδοσίας. Αυτή είναι η ανάπτυξή τους!

Παράλληλα, με όχημα τις ΑΠΕ, με πρόσχημα την λεγόμενη “απολιγνιτοποίηση” και με ψέματα για “πράσινη ανάπτυξη” κλπ υπονομεύεται και η όποια ενεργειακή ασφάλεια και έχουμε βάθεμα της ενεργειακής (και γενικότερης…) εξάρτησης της χώρας, αφού όλο και περισσότερο η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας θα εξαρτάται από ασταθείς (αέρας, ήλιος…) και εισαγόμενες (φυσικό αέριο, πετρέλαιο…) πηγές. Οι ιμπεριαλιστές (αμερικάνοι και ευρωπαίοι) που ελέγχουν την τεχνολογία των ΑΠΕ, τις πηγές ενέργειας και τους δρόμους μεταφοράς της, δένουν πιο σφιχτά τη χώρα στο άρμα τους, υπαγορεύουν πολιτικές, μας εμπλέκουν στους ανταγωνισμούς τους, υποθηκεύουν το παρόν και το μέλλον του λαού και τη χώρας. Έχουμε όλο και μεγαλύτερη μεταφορά πλούτου και αξιών “από κάτω προς τα πάνω”-από το λαό στο κεφάλαιο και “από μέσα προς τα έξω “-από τη χώρα στους ιμπεριαλιστές.

Απέναντι σ’ αυτή την πολιτική η διέξοδος δεν βρίσκεται στις “εναλλακτικές προτάσεις ανάπτυξης” (εντός του συστήματος!) που ακούμε από διάφορους “μεταβατικούς”. Ούτε βρίσκεται στις προτάσεις για “δημόσιο φορέα ενέργειας” (ποιού κράτους άραγε;)  που κάνει το ΚΚΕ. Όπως επίσης δεν μπορούν να ακυρώσουν το επιχειρούμενο έγκλημα ούτε οι προσφυγές, στα δικαστήρια, στα δασαρχεία και σε μηχανισμούς του κράτους που γίνονται από δημάρχους, Δίκτυο Φορέων και λοιπούς “θεσμικούς”, ούτε οι ΜΚΟ και οι αδιέξοδοι αυτοαναφορικοί ακτιβισμοί διάφορων «κινηματικών».

Όσο “τετριμμένο” και αν ακούγεται, η διέξοδος βρίσκεται στο δρόμο. Στο συλλογικό αγώνα, στη λαϊκή κινητοποίηση, στο μαζικό λαϊκό κίνημα. Εκεί ο λαός “ζυγίζει” τη δύναμή του, εκεί τον υπολογίζουν και μετράνε το πολιτικό κόστος κυβέρνηση, υπουργοί και βουλευτάδες.  Η απεύθυνση στην τοπική κοινωνία της Καρδίτσας, η όλο και μεγαλύτερη ενεργοποίηση-εμπλοκή-συμμετοχή της τοπικής κοινωνίας, η σύνδεση του “τοπικού” και “ειδικού” με το “γενικό», με τη συνολικότερη δηλαδή πάλη και τους στόχους του λαϊκού κινήματος, είναι ο μόνος δρόμος για να δυναμώσει, να γίνει μαζικότερο και νάχει νίκες το κίνημα ενάντια στις ανεμογεννήτριες. Ενάντια στο ξεπούλημα-ιδιωτικοποίηση της Ενέργειας, ενάντια στην ενεργειακή/ιμπεριαλιστική εξάρτηση, ενάντια στη λεηλασία της φύσης και της ζωής μας από το κεφάλαιο. Για Άγραφα ελεύθερα χωρίς αιολικά.