για τα αποτελέσματα των εκλογών για ΔΣ της ΕΛΜΕ Καρδίτσας

Δεδομένη η μακρά και παρατεταμένη κινηματική-συνδικαλιστική αδράνεια, με Γενικές Συνελεύσεις που ίσα-ίσα καταφέρνουν να έχουν διψήφιο αριθμό συναδέλφων, χωρίς απεργίες διαδηλώσεις και με τις παραστάσεις διαμαρτυρίας στη ΔΔΕ Καρδίτσας να γίνονται με μονοψήφιο αριθμό εκπαιδευτικών και να μένει μόνο η φωτογραφία των “συνδικαλιστών” με τον προϊστάμενο. Όπως το έχουμε περιγράψει “ερημιά και εγκατάλειψη”.

Η κατάσταση αυτή επιδρά σε ένα δυναμικό που είναι συντριπτικά ίδιο (μειούμενο βέβαια λόγω συνταξιοδοτήσεων) για μια και δυο δεκαετίες. Χωρίς ανανέωση και με μικρό αριθμό αναπληρωτών που και αυτοί είναι περίπου οι ίδιοι για πολλά χρόνια.

Είναι σαφές ότι σ’ αυτό το δυσμενές περιβάλλον, λίγη σημασία έχει η συνδικαλιστική παρουσία και δράση στο σωματείο ενώ λειτουργεί η γενικότερη αναφορά στα πολιτικά κόμματα και τις παρατάξεις τους, οι μηχανισμοί που έχουν συγκροτήσει  οι δυνάμεις αυτές και οι αντίστοιχες σχέσεις που έχουν διαμορφώσει με τους συναδέλφους. Δηλαδή ψηφοφόροι μια δυο φορές το χρόνο. Ενώ το σωματείο είναι “άδειο” από καθηγητές (η εκλογοαπολογιστική ήταν η χειρότερη από πλευράς μαζικότητας) η κάλπη γεμίζει με ψήφους στις βασικές πολιτικές δυνάμεις. Αν ρίξει κανείς μια ματιά στα εκλογικά

αποτελέσματα θα διαπιστώσει ότι ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΚ(ΕΝΩΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ) αλλά και η Αγωνιστική Συσπείρωση (ΠΑΜΕ) έχουν διαμορφώσει έναν συγκεκριμένο πάνω-κάτω αριθμό ψήφων που αυξομειώνεται και ειδικά για τους δυο πρώτους ανάλογα με τη συγκυρία και ποιο κόμμα είναι στην κυβέρνηση.

Αυτός είναι και ο βασικός παράγοντας της ανόδου της ΔΑΚΕ που κινητοποίησε αρκετούς συναδέλφους που δεν ψήφισαν το Μάιο για το συνέδριο της ΟΛΜΕ(παρότι είναι ίδιος ο αριθμός των ψηφισάντων δεν είναι ίδιοι αυτοί που ψήφισαν) δημιουργώντας προσδοκίες  προς κάθε κατεύθυνση εν όψει διαδικασιών στελέχωσης θέσεων (επίκεινται  τοποθετήσεις σε Διευθύνσεις Δευτεροβάθμιας, σε Διευθύνσεις σχολείων και στις διάφορες επιτροπές) και με δεδομένο ότι το ξεδίπλωμα της επίθεσης της κυβέρνησης της Ν.Δ στο χώρο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης δεν έχει ακόμα εκδηλωθεί σε όλη του την έκταση. Να σημειώσουμε τη συμμόρφωσή της με τις κυβερνητικές κατευθύνσεις της απαγόρευσης της αφισοκόλλησης καθώς δεν είχε για πρώτη φορά αφίσα.

Να σημειώσουμε επίσης τη παγίωση της ενίσχυσης των δυνάμεων της πρώην ΠΑΣΚ προς την ΕΝΩΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ μετά και τη συνύπαρξή τους στα ψηφοδέλτια της τοπικής αυτοδιοίκησης και την κοινή εκλογική κάθοδο στο τοπικό ΝΤ της ΑΔΕΔΥ.

Από την άλλη σημαντικό κομμάτι των συναδέλφων δεν προσέρχεται πια στις κάλπες απογοητευμένο από όλη αυτή την κατάσταση καθώς δε βλέπει τι θα προσφέρει η ψήφος του. Αποδεικνύεται και από τη μείωση των ψήφων των υπολοίπων δυνάμεων (ΚΟΙΝΗ ΔΡΑΣΗ -ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ) που αθροιστικά μειώθηκε μόνο τα τελευταία δυο χρόνια, κάτι λιγότερο από 50 ψήφους.

Η ΚΟΙΝΗ ΔΡΑΣΗ με επανεμφάνιση στο ψηφοδέλτιό της συναδέλφων που δεν ήταν το Μάιο αύξησε τους ψήφους (μείωση σε σχέση με το 2018) και εκπροσωπείται στο επόμενο ΔΣ.

Οι ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ κατέγραψαν μείωση της εκλογικής τους δύναμης. Κατάσταση που έχει ξανασυμβεί και εναλλάσσεται με ανόδους και καθόδους. Σε αυτό το δυσμενές κλίμα το πιο αδύναμο ψηφοδέλτιο δέχεται τις μεγαλύτερες πιέσεις. Παρότι όλη τη χρόνιά με συνέχεια και συνέπεια ενημερώνουμε τον κλάδο, όλα αυτά παραμένουν απλώς “χαρτιά ή mail” όταν δεν συνοδεύονται με κίνηση κόσμου.

Ευχαριστούμε τους συναδέλφους που επιμένουν να μας στηρίζουν και αυτούς που μετά το εκλογικό αποτέλεσμα μας δήλωσαν τη στεναχώρια τους που δε μας στήριξαν είτε γιατί δεν ήρθαν, είτε ψήφισαν άλλο  ψηφοδέλτιο. Από τη μεριά μας θα συνεχίσουμε να προσπαθούμε  ώστε την επόμενη φορά να “...  αποτύχουμε καλύτερα”.

Θα συνεχίσουμε την προσπάθεια ώστε να αντιστραφεί η διαλυτική κατάσταση που επικρατεί στο σωματείο καθώς το νέο ΔΣ αποτελεί εγγύηση για συνέχιση αυτής της καθοδικής πορείας.

Επιμέναμε και θα επιμείνουμε στην κατεύθυνση της ενεργητικής εμπλοκής ενός πλατύτερου δυναμικού καθηγητών σε ένα κίνημα αντίστασης και αγώνα, για ΕΛΜΕ ταξική και αγωνιστική όχι κυβερνητική και συνδιαχειριστική.