2008-2019: 11 χρόνια απ’ το Δεκέμβρη της νεολαίας, το σάπιο σύστημα της εκμετάλλευσης συνεχίζει να γεννά εξεγέρσεις!

11 χρόνια έχουν περάσει από τότε που η εν ψυχρώ δολοφονία του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, πυροδοτούσε το εξεγερσιακό ξέσπασμα της νεολαίας, η οποία ασφυκτιούσε απ’ τον εκκολαπτόμενο κοινωνικό μεσαίωνα. 11 χρονιά μετά, ο κοινωνικός μεσαίωνας είναι εδώ: Ο «θαυμαστός» νέος κόσμος, του σάπιου καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος. Οι σχέσεις τη σύγχρονης εργασιακής σκλαβιάς. Οι νεκροί των εργατικών ατυχημάτων στο βωμό του κέρδους. Οι εκατοντάδες χιλιάδες νέοι χωρίς προοπτική που μεταναστεύουν στο εξωτερικό. Οι εργαζόμενοι που στενάζουν κάτω από την εκμετάλλευση, την εξαθλίωση και τη φορομπηξία. Οι λαοί του κόσμου που μακελεύονται για να μοιραστεί ξανά ο κόσμος σε μια χούφτα ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Οι χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες που άφησαν την τελευταία πνοή τους στα παγωμένα νερά της Μεσογείου ή βρίσκονται κλεισμένοι στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Η κρίση που γεννά τις εξεγέρσεις βαθαίνει μέρα με τη μέρα. Η ολόπλευρη κρίση του

καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος, η οποία οξύνθηκε το 2009, όχι μόνο δεν βαίνει προς το τέλος της, αλλά βαθαίνει ακόμα περισσότερο. Ο πλούτος που παράγουν τα δισεκατομμύρια των λαϊκών ανθρώπων του κόσμου, συσσωρεύεται όλο σε μια όλο και πιο μικρή ομάδα εκμεταλλευτών, σε μια μικρή ομάδα χωρών. Ρέει καθημερινά με όλους τους τρόπους, από αυτούς που παράγουν τον πλούτο και δεν κατέχουν τίποτα, σε αυτούς που τον κλέβουν και κατέχουν τα πάντα. Αυτή η ανισόμετρη συσσώρευση είναι που δημιουργεί όλο και νέα κρισιακά φαινόμενα και οικονομικές φούσκες. Αυτή η σχέση πραγμάτων είναι που πυροδοτεί και τροφοδοτείται από τον λυσσασμένο πολεμικό ανταγωνισμό για την ανακατανομή των σφαιρών επιρροής. Απειλώντας την ανθρωπότητα με νέο κύκλο ύφεσης, και με γενίκευση των πολεμικών συγκρούσεων.

Η αντιλαϊκή πολιτική έχει ανάγκη τη φασιστικοποίηση και την καταστολή. Η ολομέτωπη επίθεση του κεφαλαίου, ειδικά στη χώρα μας δεμένη με τους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς ΕΕ και ΔΝΤ, επιβάλλει συνεχώς νέα αντιλαϊκά και αντεργατικά μέτρα. Γνωρίζοντας πολύ καλά οι «από πάνω», ότι πλέον οι «από κάτω» δεν μπορούν να κυβερνηθούν και να ενσωματωθούν όπως πριν, προετοιμάζονται από τώρα για το νέο κύκλο των ξεσηκωμών.

Προωθούν τον περιορισμό των διαδηλώσεων. Καταργούν το λαϊκό Άσυλο των αγώνων και βάζουν στο γύψο το φοιτητικό κίνημα. Βγάζουν τις απεργίες στην παρανομία και βάζουν χέρι στα σωματεία, φακελώνοντας και ελέγχοντας τις διαδικασίες τους. Ασκούν διώξεις για την πολιτική δράση των δυνάμεων της Αριστεράς, για της αφισοκολλήσεις και τα πανό της. Εκδίδουν φασιστικού τύπου τελεσίγραφο για τους κατειλημμένους χώρους. Χτυπούν τις διαδηλώσεις, ανοίγουν κεφάλια, συλλαμβάνουν και κακοποιούν αγωνιστές. Εκτρέφουν τις φασιστικές ομάδες και προπαγανδίζουν επίσημα τον πιο χυδαίο αντικομμουνισμό. Τροφοδοτούν καθημερινά την οργή, ειδικά της νεολαίας.

Αυτή την πολιτική ήρθε να ενισχύσει η προκλητική αποφυλάκιση του αμετανόητου φονιά του Γρηγορόπουλου, Κορκονέα, αλλά και η ατιμωρησία του ναζί φονιά του Παύλου Φύσσα. Η πολιτική του συστήματος οπλίζει τα χέρια των μελλοντικών δολοφόνων, για να έρθουν ύστερα οι εκπρόσωποι του και να μιλήσουν για «μεμονωμένα» περιστατικά.

Οι λαοί που ξεσηκώνονται στον κόσμο δείχνουν σε πια ιστορική φάση βρισκόμαστε. Σε ολόκληρο τον κόσμο, αλλά ειδικά στη Νότιο Αμερική, οι λαοί υπενθυμίζουν ότι δεν βρισκόμαστε στο «τέλος της Ιστορίας», αλλά ίσα-ίσα σε μια ιστορική που περίοδο όπου κυριαρχεί η όξυνση της ταξικής πάλης. Σε Εκουαδόρ – Χιλή – Βολιβία - Κολομβία και σε άλλες χώρες, οι λαοί εξεγέρθηκαν μαζικά και οργανωμένα ενάντια στην καταπίεση, πετυχαίνοντας νίκες. Μπορεί αυτή τη στιγμή το κίνημα των λαών να στερείται την συγκροτημένη επαναστατική διέξοδο, όπως αυτή οικοδομήθηκε από το κομμουνιστικό κίνημα. Μπορεί το κίνημα των λαών να αντιμετωπίζει σκαμπανεβάσματα και πισωγυρίσματα, όπως και στη δική μας χώρα, όπου αποδείχθηκε περίτρανα η καταστροφική επίδραση του ρεφορμισμού.

Αναδεικνύεται λοιπόν, όπως και σε εκείνες τις μέρες του Δεκέμβρη του 2008, η ανάγκη να συγκροτηθεί «αυτό που λείπει», η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ των μαζών με ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ την ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗ με το σύστημα της εκμετάλλευσης, σε αντιπαράθεση με τον αντιοργανωτισμό, τη συνδιαχείριση και την ενσωμάτωση.

11 χρόνια μετά, η νεολαία έχει χίλιους λόγους για να εξεγερθεί και πάλι! Έχει κάθε είδους συμφέρον, απέναντι στους φονιάδες της ζωής και των ονείρων της, να γίνει για ακόμα μια φορά πυροδότης της λαϊκής οργής. Η προοπτική της νεολαίας δεν είναι τα σκυμμένα κεφάλια, αλλά σηκωμένες γροθιές, στο πλευρό της εργατικής τάξης.

·                     ΚΑΤΩ Η ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ!

·                     ΚΑΤΩ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ ΠΟΥ ΤΡΟΦΟΔΟΤΕΙ ΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ!

·                     Μ’ ΑΓΩΝΕΣ ΤΙΜΑΜΕ ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΜΑΣ!

·                     ΜΕ ΤΗ ΓΡΑΜΜΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ- ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ- ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗΣ, ΣΤΙΣ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ!

6/12/ 2019