Σήμερα ο λαός έγραψε ιστορία!

Μια πρωτοφανή συγκέντρωση και διαδήλωση είχαμε σήμερα στη Καρδίτσα που παρόμοιά της δεν έχει ξαναγίνει, όσες δεκαετίες και αν γυρίσουμε πίσω το μυαλό μας. Μια ιστορική συγκέντρωση με χιλιάδες διαδηλωτές από την πόλη αλλά και τα χωριά που κατέκλεισαν ασφυκτικά την κεντρική πλατεία αλλά και τους γύρω δρόμους. Χιλιάδες απεργοί, εργαζόμενοι, αγρότες, καταστηματάρχες, φοιτητές και μαθητές αλλά και γονείς και νοικοκυρές και συνταξιούχοι, και σύλλογοι γονέων και φίλαθλοι της Αναγέννησης ήταν σήμερα εκεί, στη κεντρική πλατεία, στα δύο χρόνια από το έγκλημα των Τεμπών, όπου στους 57 νεκρούς θρηνήσαμε και δυο καρδιτσιώτες, τον Βάιο και τον Αναστάση. 

“Νεκρή πόλη” η Καρδίτσα, με όλα τα μαγαζιά κλειστά, κάποια από τις 11 και μετά και κάποια, όπως τα καταστήματα εστίασης, για όλο το 24ωρο. Πρωτόγνωρα και τα απεργιακά ποσοστά όπως πχ στην εκπαίδευση, με σχεδόν 70% στους δάσκαλους και 55% στους καθηγητές ενώ σε 13 Γυμνάσια και Λύκεια οι μαθητές προχώρησαν σε καταλήψεις. Δεκάδες οι φορείς που συμμετείχαν στη συγκέντρωση και δεκάδες τα πανό και τα αυτοσχέδια πλακάτ, χαρτόνια, ακόμα και Α4 που τα κρατούσαν παιδιά του Δημοτικού. Όλη η πόλη ήταν εκεί, μια ολόκληρη κοινωνία απέναντι στη πολιτική που δολοφονεί το παρόν και το μέλλον του λαού, με μόνους απόντες τους κυβερνητικούς βουλευτές, δημάρχους και κομματάρχες. Η πορεία που ακολούθησε ήταν ένα απέραντο ποτάμι χιλιομέτρων, που όταν η κεφαλή της έφτανε στο σιδηροδρομικό σταθμό υπήρχε κόσμος που ακόμα δεν είχε ξεκινήσει από την κεντρική πλατεία!
Η σημερινή μέρα έδειξε για ακόμα μια φορά ότι το “κενό αντιπολίτευσης”, αυτό που διαπιστώνουν διάφοροι αναλυτές και δημοσιολογούντες, δεν εμπόδισε τον κόσμο να βγει και να διαδηλώσει μαζικά. Ο κόσμος λοιπόν και “βγαίνει” και “τραβάει”. Ο λαός δεν περιμένει καμιά αντιπολίτευση για να διαδηλώσει και να παλέψει για τα δίκια του. Και το βήμα που έγινε σήμερα πρέπει να αναζητήσει τη συνέχειά του, το επόμενο βήμα στους δρόμους και στις πλατείες.  Με το ξεπέρασμα των αυταπατών για νέους σωτήρες και για κυβερνητικές-κοινοβουλευτικές «λύσεις». Με την οργάνωση των εργατικών-λαϊκών δυνάμεων και τη συγκρότηση μιας γραμμής αναμέτρησης κόντρα στις δυνάμεις του συμβιβασμού. Με την κατεύθυνση της συνέχισης του αγώνα, κόντρα στη λογική των ελεγχόμενων διαμαρτυριών «μιας ριξιάς». Για να μην ξεχαστεί το έγκλημα στα Τέμπη, για να βρουν τα θύματα την πραγματική τους δικαίωση στις νίκες του λαού και της νέας γενιάς απέναντι στην πολιτική του συστήματος.