Λίγος ο κόσμος, πολλές οι συγκεντρώσεις που
έγιναν χθες στην Καρδίτσα για την 42η επέτειο του Πολυτεχνείου. Δείγμα και αυτό της άσχημης συγκυρίας και του
κλίματος ιδιώτευσης και απογοήτευσης που κυριαρχεί. Παρόλα αυτά ένας κόσμος
κατέβηκε και έδειξε να επιμένει. Ιδιαίτερα έντονη ήταν η παρουσία αστυνομικών,
ένστολων, ΜΑΤ, αλλά και με πολιτικά, τόσο στη πλατεία όσο και στα γραφεία της ΧΑ
(νάναι καλά η 1-2η φορά). Στα χαρακτηριστικά επίσης της φετινής επετείου ήταν η
απουσία των μαθητών που ούτε έκαναν την «παραδοσιακή» πρωινή τους συγκέντρωση και
πορεία, ούτε συμμετείχαν στις απογευματινές πορείες.
Όσον
αφορά τις συγκεντρώσεις: Δήμος, Νομαρχία, Εργατικό Κέντρο, ΑΔΕΔΥ, μητροπολίτης
και λοιποί «φορείς», μία από τα ίδια: Μια συγκέντρωση μετρημένων στα δάχτυλα
στο μνημείο της πλατείας Δικαστηρίων (ούτε καν τα μέλη των προεδρείων και των
ΔΣ δεν ήταν) με κατάθεση στεφανιών και ομιλία από το δήμαρχο. Ένα «κυριλέ»
μνημόσυνο, ξένο και μακριά από κάθε τι κινηματικό και διεκδικητικό, που
προσβάλει και την επέτειο και το νόημά της. Σ’ αυτή τη συγκέντρωση – αναμενόμενο
άλλωστε – επέλεξε να συμμετέχει και ο
ΣΥΡΙΖΑ ξεκόβοντας από κάθε τι κινηματικό της «πρώιμης» περιόδου του. Από την
άλλη, η Επιτροπή Ειρήνης (ΠΑΜΕ-ΚΚΕ) έκανε δική της συγκέντρωση και πορεία,
επιμένοντας για άλλη μια χρονιά στον κομματικοκεντρικό εορτασμό του
Πολυτεχνείου και αδιαφορώντας για την όποια κοινή δράση και συμπόρευση
ευρύτερων δυνάμεων. Τρίτη ξεχωριστή συγκέντρωση και πορεία έγινε από το χώρο της
αναρχοαυτονομίας που συσπείρωσε κυρίως νεολαία. Ένα «παράλληλο σύμπαν» όπου
κυριαρχούσαν συνθήματα για «ένοπλους αντάρτες», τράπεζες, κεφάλαιο, μπάτσους
κλπ και απουσίαζε κάθε τι το αντιιμπεριαλιστικό-αντιαμερικάνικο-ανεξαρτησιακό που
αποτελούσαν και αποτελούν το βασικό περιεχόμενο της εξέγερσης του Νοέμβρη.
Μπροστά σ’ αυτή την κατάσταση και προκειμένου να δοθεί η δυνατότητα να
εκφραστεί ένας ευρύτερος κόσμος, η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. και η Λαϊκή Αντίσταση-Α.Α.Σ.
πήραν από κοινού την πρωτοβουλία για ξεχωριστό κάλεσμα στη κεντρική πλατεία. Ακολούθησε
πορεία στον κεντρικό πεζόδρομο με συνθήματα ενάντια στα αντιλαϊκά-μνημονιακά
μέτρα όσο και ενάντια σε ιμπεριαλισμό-πόλεμο-φασισμό. Με λιγότερο κόσμο από
προηγούμενες χρονιές που όμως – και παρά τη κινηματική οπισθοχώρηση – επιμένει να
αναζητεί τη διέξοδο και τη προοπτική στο δρόμο, στο κίνημα, στους αγώνες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου