Όπως το 2005, όπως και το 2015 (στα 60 και στα 70
χρόνια από τον θάνατο του Άρη Βελουχιώτη αντίστοιχα) έτσι και φέτος, στα 80
χρόνια από τον θάνατό του, πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 14 Ιούνη επίσκεψη
τιμής και μνήμης στη Μεσούντα της Άρτας, στο φαράγγι του Φάγγου, στο σημείο
όπου έπεσε ο Βελουχιώτης και ο Τζαβέλας. Η ανάβαση στο τόπο που στις 16 Ιούνη
του 1945 βρήκε το θάνατο ο πρωτοκαπετάνιος του ΕΛΑΣ έγινε με πρωτοβουλία των κομματικών
οργανώσεων Ηπείρου του ΚΚΕ(μ-λ) (ΕΔΩ) ενώ συμβολική συμμετοχή είχε και η
Καρδίτσα σαν συνέχεια της εκδήλωσης που έγινε στις 10 Ιούνη (ΕΔΩ).
Για άλλη μια φορά στη γνώριμη διαδρομή: Καρδίτσα,
Μουζάκι, Πύλη, Στουρναραίικα, Βαθύρρευμα, φράγμα Μεσοχώρας, Μυρόφυλλο, Μεσούντα…
Τόπος προσυγκέντρωσης: Πλατεία Μεσούντας. Μια μικρή στάση για να ξεμουδιάσουμε
και αρχίζει η πορεία. Οι σημαίες ξεδιπλώνονται, φωνάζονται τα πρώτα συνθήματα: ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΕΠΟΝ,
ο δρόμος των λαών…
Στη διαδρομή, κάποιοι παλιότεροι θυμούνται ιστορίες
από τα παλιά. Για την πρώτη φορά που τοποθετήθηκε τιμητική πλάκα στο φαράγγι,
το 2005 από το ΚΚΕ(μ-λ) και η οποία αργότερα βρέθηκε σπασμένη και βανδαλισμένη για
να ξανατοποθετηθεί ξανά στη συνέχεια. Για τις πρώτες απόπειρες να τιμηθεί ο
Βελουχιώτης, γύρω στα 1979-1980, με πρωτοβουλία επιτροπής που συγκροτήθηκε στην
Άρτα από συνδικαλιστές και αντιστασιακούς. Για τις πρώτες οργανωμένες
επισκέψεις στη Μεσούντα, τότε που η εκδήλωση γίνονταν έξω από το χωριό, στο
δάσος, αφού τα χωριά της περιοχής, χωριά με κυρίαρχο το «αποτύπωμα» του ΕΔΕΣ
και του Ζέρβα, ήταν εχθρικά σε κάθε τι αριστερό και οι ντόπιοι μέχρι που πετροβολούσαν
τα λεωφορεία με τους διαδηλωτές για να μην φτάσουν στη Μεσούντα… Ήταν οι εποχές
που το ΠΑΣΟΚ προσπαθούσε να “στρογγυλέψει”, να “απόϊδεολογοποιήσει” και να οικειοποιηθεί
το ΕΑΜικό κίνημα (“αναγνώριση” της “ενιαίας” εθνικής αντίστασης, “συμφιλίωση” Βαφειάδη-Τσακαλώτου,
“ενωτικοί” γιορτασμοί στο Γοργοπόταμο κ.α.) ενώ για το ΚΚΕ ο Άρης παρέμεινε ο
στιγματισμένος “δηλωσίας” και η “αποκατάσταση σε δόσεις” αργούσε πολύ ακόμα (φτάσαμε
στο 2011 για να γίνει από το ΚΚΕ η “πολιτική αποκατάστασή” του Βελουχιώτη και στο
2018 για την “κομματική αποκατάστασή” του…).