συγκέντρωση ενάντια στην ακρίβεια

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας για την ακρίβεια έγινε το απόγευμα της Παρασκευής 7/10 στη κεντρική πλατεία της Καρδίτσας. Η συγκέντρωση διοργανώθηκε μετά από σύσκεψη που έγινε στο Εργατικό Κέντρο με πρωτοβουλία του Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων και στηρίχτηκε κυρίως από σωματεία και φορείς που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ. Παρά τα οξυμένα προβλήματα, τις καθημερινές ανατιμήσεις που ροκανίζουν το λαϊκό εισόδημα και το χειμώνα που έρχεται ιδιαίτερα «βαρύς» για τα λαϊκά νοικοκυριά , η συμμετοχή δεν ξεπέρασε τα «συνηθισμένα» για την πόλη επίπεδα και σίγουρα ήταν κάτω από τις αναγκαιότητες της περιόδου. Και για άλλη μια φορά είχαμε τη γνωστή κατάσταση με τις δεκάδες υπογραφές σωματείων, συλλόγων, φορέων κλπ που «συμμετείχαν» στη συγκέντρωση με μόνο την υπογραφή τους ή, άντε, και με 1-2 μέλη των Διοικητικών Συμβουλίων τους. Κι αυτή η άσχημη κατάσταση δεν αφορά μόνο φορείς όπως πχ ο Εμπορικός Σύλλογος αλλά και τα σωματεία-διοργανωτές της συγκέντρωσης. Μπορεί κάποιοι να ικανοποιούνται με τις πολλές υπογραφές, αλλά αυτό που απαιτείται δεν είναι ένα «κίνημα διά υπογραφών» ούτε «κίνημα διά αντιπροσώπων». Από τους ομιλητές η κινητοποίηση χαρακτηρίστηκε και ως «προετοιμασία» για την απεργία της 9 Νοέμβρη.  Η απεργία στις 9 Νοέμβρη είναι μια σημαντική μάχη που η εργατική τάξη κι ο εργαζόμενος λαός πρέπει να δώσουν με όλες τους τις δυνάμεις αλλά από την άλλη δεν πρέπει να αποτελέσει «άφεση αμαρτιών» για τη ΓΣΕΕ που ευθύνεται για τη «σιγή νεκροταφείου» και που προκηρύσσει απεργία τον Σεπτέμβρη για… δύο μήνες μετά! Δηλαδή «ζήσε Μάη…», όταν τα κύματα ανατιμήσεων είναι απανωτά, η φτωχοποίηση του λαού βαθαίνει μέρα με τη μέρα και απαιτείται άμεση απάντηση. Και αν από τη μια η ΓΣΣΕ επιδιώκει μια απεργία-«τουφεκιά στον αέρα», χωρίς κλιμάκωση, που θα εκτονώνει τη λαϊκή δυσαρέσκεια σπέρνοντας την αίσθηση ανημποριάς και την απογοήτευση, από την άλλη η απάντηση δεν είναι το σύρσιμο πίσω από τις αποφάσεις και τον «προγραμματισμό» της ΓΣΕΕ. Στη συγκέντρωση συμμετείχε με μπλοκ, πανό και προκήρυξη και το ΚΚΕ(μ-λ) αναδεικνύοντας την αναγκαιότητα του μαζικού αγώνα ενάντια στην εργασιακή βαρβαρότητα, τη φτώχεια και την εξαθλίωση.