o λαός μπροστά σε δύσκολες μέρες. H αντίσταση το όπλο του

Ο πλανήτης έχει μπει σε μια πολύ δύσκολη και επικίνδυνη, από κάθε άποψη, περίοδο. Οι αιτίες βρίσκονται στα αδιέξοδα και τα αντιδραστικά χαρακτηριστικά του καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος. Στην αγιάτρευτη γενικευμένη κρίση του, με την πανδημία να ενσωματώνεται σ΄ αυτήν και να πολλαπλασιάζει τα φρακαρίσματα και τις αντιθέσεις όλων των πλευρών του. Μια κρίση που αλληλοτροφοδοτείται από τον άγριο παγκόσμιο ανταγωνισμό των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων για το ξαναμοίρασμα του κόσμου. Το διακύβευμα συνεπώς είναι μεγάλο και αφορά τη διάταξη των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, τη στρατηγική τους επιρροή στην Ευρασία και τελικά τον βαθμό κυριαρχίας τους στον κόσμο. Ειδικότερα αφορά το πώς θα αντιμετωπίσει ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός τη σχετική του αποδυνάμωση έναντι συμμάχων, ανταγωνιστών και αντιπάλων, ώστε να προωθήσει τον στόχο της παγκόσμιας κυριαρχίας, κάτι που παράγει σημαντικούς διχασμούς στην αμερικανική ιμπεριαλιστική αστική τάξη, όπως έδειξαν τα πρωτοφανή γεγονότα στο Καπιτώλιο μετά την εκλογή Μπάιντεν και συνεχίζει να δείχνει η πορεία προς τις ενδιάμεσες εκλογές του Νοεμβρίου. Αφορά τις προσπάθειες της Ρωσίας αλλά και της Κίνας να οριοθετήσουν τις κόκκινες γραμμές τους και να αμφισβητήσουν τον «μονοπολικό» κόσμο των ΗΠΑ. Σ΄ αυτό το έδαφος, ο πλανήτης και η εργαζόμενη ανθρωπότητα βρίσκονται αντιμέτωποι με άγριες καταστάσεις και εφιαλτικές προοπτικές(…) 

Ταυτόχρονα, οι εξελίξεις αυτές, ως σύνολο και στη διασύνδεσή τους παρμένες, έχουν βαριές οικονομικές συνέπειες. Μια άνευ προηγουμένου ενεργειακή και επισιτιστική κρίση βρίσκεται σε εξέλιξη, με τους εργαζόμενους στις ιμπεριαλιστικές μητροπόλεις και τους λαούς των εξαρτημένων χωρών να κινδυνεύουν να παγώσουν και να πεινάσουν σε κλίμακες που δεν μπορεί να χωρέσει ο ανθρώπινος νους. Ταυτόχρονα, και ενώ οι εξελίξεις αυτές δίνουν την δυνατότητα στο μεγάλο κεφάλαιο να κλιμακώσει και να βαθύνει σημαντικά τις πολιτικές της φτώχειας, της ανεργίας και της άγριας εκμετάλλευσης που για δεκαετίες προωθεί, επιδρούν πολλαπλασιαστικά στην ίδια την οικονομική ύφεση και κρίση, καθώς αυξάνονται οι περιπλοκές στις παραγωγικές και εφοδιαστικές αλυσίδες και εντείνεται το «στένεμα των αγορών». Σε αυτή τη βάση, οι εξελίξεις παράγουν τριγμούς και αλλαγές στα πολιτικά συστήματα (τελευταίο και σημαντικό παράδειγμα με ανοιχτά ερωτήματα για τη συνέχεια είναι η Ιταλία), παράγουν αντίδραση σε πρωτοφανέρωτα επίπεδα, επιβάλλουν την φασιστικοποίηση, φέρνουν στην ημερήσια διάταξη τη στρατιωτικοποίηση χωρών και κοινωνιών, ώστε να επιβληθεί πάνω στην εργατική τάξη, τη νεολαία και τους λαούς το μαύρο μέλλον των πολέμων και της δυστυχίας (…) 

Αυτή τη μαύρη πραγματικότητα που γεννά για τους λαούς η πολιτική του καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος, αλλά και την κόλαση που φέρνει η ένταση των αδιεξόδων του, θέλουν να την παρουσιάσουν ως απολύτως αναγκαία, μοιραία και αναπόφευκτη. Η πολιτική της φτώχειας και της εξαθλίωσης, του πολέμου και της καταστροφής, της ανεργίας και της ισοπέδωσης δικαιωμάτων, της βίας και της καταστολής είναι -σύμφωνα με αυτούς- στη «σωστή πλευρά της Ιστορίας» και γι’ αυτό πρέπει η εργατική τάξη και ο λαός να τα αποδεχτούν(…)

Ίσως το πιο χαρακτηριστικό όλων είναι το ότι ενώ οι πολεμικοί κίνδυνοι φουντώνουν και η προοπτική ενός γενικευμένου μακελειού έρχεται όλο και πιο κοντά, η κατεύθυνση της αντιπολεμικής αντιιμπεριαλιστικής πάλης είναι στα αζήτητα. Την ώρα που η κυβέρνηση της ΝΔ διατυμπανίζει την πρόθεσή της να βαθύνει την εμπλοκή της στον πόλεμο στην Ουκρανία και να στείλει τεθωρακισμένα οχήματα, την ώρα που η Αλεξανδρούπολη και συνολικά η χώρα έχουν μετατραπεί σε προκεχωρημένο νατοϊκό ορμητήριο και οξύνεται ο αντιδραστικός ανταγωνισμός με την Τουρκία με τον κίνδυνο θερμού επεισοδίου να μεγαλώνει, οι αντιπολεμικές πρωτοβουλίες είναι ανύπαρκτες. 

Μπροστά σε αυτήν την κατάσταση είναι πιο αναγκαία από ποτέ η γραμμή του μαζικού αγώνα. Για τη ζωή του λαού και της νεολαίας. Για να αποκρουστεί-αποτραπεί ο σκοταδισμός-«κανιβαλισμός» που ήδη διαμορφώνεται. Για την υπόθεση της συγκρότησης του λαϊκού και εργατικού κινήματος, και με στόχο την πάλη για την ανατροπή της αντιλαϊκής-αντεργατικής πολιτικής(…) 

Μία πρόταση που θέλει να δώσει στο λαό τη δυνατότητα να αναμετρηθεί με τις εκλογικές αυταπάτες και την προσμονή του ενός ή του άλλου «σωτήρα» και να μπει ο ίδιος στο προσκήνιο του αγώνα και της διεκδίκησης. 

Π.Σ.