Σύλλογος Α/Βάθμιας: Εκλογές με κυρίαρχη την αποχή

Με κυρίαρχη την αποχή πραγματοποιήθηκαν οι εκλογές για ΔΣ και Αντιπροσώπων στο συνέδριο της ΔΟΕ. Από 666 στις προηγούμενες εκλογές φτάσαμε αισίως στους 411 και από 7 αντιπροσώπους στους 4. Επίσης είναι καθαρό ότι η κυβερνητική ΔΑΚΕ χρησιμοποιώντας τους μηχανισμούς της κατάφερε, να μην χρεωθεί το νόμο Κεραμέως (αξιολόγηση) και σε αυτό βοηθήθηκε πολύ από τη συνολική στάση όλων των δυνάμεων σε σχέση με την αξιολόγηση. Οι δε απέχοντες είναι συνάρτηση απογοήτευσης και παραίτησης περισσότερο και όχι πολιτική στάση απέναντι στο νόμο Χατζηδάκη. Προηγήθηκε η εκλογοαπολογιστική συνέλευση με τα γνωστά των τελευταίων χρόνων ποσοστά συμμετοχής, με απουσία ακόμα και αυτών που πλαισιώνουν τα ψηφοδέλτια ως υποψήφιοι. Τη συνέλευση ουσιαστικά την απασχόλησαν δύο θέματα: νόμος Χατζηδάκη, με τον οποίο προκηρύχτηκαν οι εκλογές (με ψήφους ΔΑΚΕ και ΔΗΣΥ στο ΔΣ) και η διαγραφή όλων όσοι συμμετείχαν στο δοτό ΠΥΣΠΕ, μεταξύ των οποίων ο Δ/ντης εκπαίδευσης και οι σχολικοί σύμβουλοι. Η πρόταση των Αγ. Κινήσεων, να ακυρωθούν οι εκλογές και να επανακηρυχτούν σύμφωνα με το καταστατικό και χωρίς ηλεκτρονική ψήφο, δε βρήκε ανταπόκριση από το σύνολο των δυνάμεων. Από ΑΣΕ και Κοινή Δράση προτάθηκε ψήφισμα καταψήφισης της απόφασης της πλειοψηφίας του ΔΣ αλλά χωρίς ακύρωση των εκλογών. Πρόταση που ναι μεν πλειοψήφησε έναντι της πρότασης της ΔΑΚΕ και ΔΗΣΥ που υπερασπίζονταν τη θέση τους όπως αυτή εκφράστηκε στο ΔΣ αλλά δεν αλλάζει τίποτα σε σχέση με το χαρακτήρα και τον τρόπο διεξαγωγής των εκλογών. Κοντολογίς, όλοι ικανοποιημένοι. Και ο σκύλος χορτάτος και η πίτα ολόκληρη! Στη συνέχεια της διαδικασίας η συνέλευση φυλλορρόησε και τυπικά διεκπεραιώθηκε χωρίς να ανοίξει η βεντάλια των επίδικων. Οι Αγ. Κινήσεις, όσο υποκειμενικά και αντικειμενικά μπόρεσαν, έδωσαν τη μάχη της αποχής και της απονομιμοποίησης του νόμου Χατζηδάκη- ανάδελφοι- αφού για όλες τις δυνάμεις η κάλπη είναι “η μητέρα των μαχών”, πριονίζοντας ουσιαστικά το κλαδί που τους κρατά. Γιατί η δύναμη αυτών που αναφέρονται στο κίνημα δεν είναι άλλη από τις μαζικές ζωντανές διαδικασίες και των σωματείων που με το νόμο Χατζηδάκη χαρίζονται στο κράτος, την κυβέρνηση και το σύστημα. Για μας πρωτεύουσα σημασία έχει η πάλη για σωματεία όπλα των εργαζόμενων ανεξάρτητα από το κράτος. Ένα είναι βέβαιο. Τα πράγματα θα χειροτερεύουν για το σωματείο μας όσο ο κόσμος δεν αναλαμβάνει δράση και «αναθέτει» σε ψεύτικους φίλους τη λύση των προβλημάτων του. Σ’ αυτούς που του χτυπάνε την πλάτη φιλικά την ίδια ώρα που του σκάβουν το λάκκο.