κι άλλος πρόθυμος, η Γαλλία, -με το αζημίωτο- για παροχή "προστασίας"

5ετή “Συμφωνία Αμοιβαίας Αμυντικής Συνδρομής, στο πλαίσιο Στρατηγικής Εταιρικής Σχέσης” υπέγραψαν στις 28/9/21 στο Παρίσι Μακρόν και Μητσοτάκης. Αφού έκαναν λόγο για σχεδόν προαιώνια (;) φιλία που συνδέει τις δύο χώρες, ολοκλήρωσαν ταυτόχρονα το deal της πώλησης, μετά τα 24 Rafale, κατ’ αρχήν 3 φρεγατών και 3 κορβετών, σε “τιμή ευκαιρίας”: μόνο 5 δισεκατομμύρια ευρώ, φορτώνοντας το λογαριασμό στο λαό μας. Οι “αντοχές της οικονομίας” αφορούν και χρησιμοποιούνται ως πρόσχημα μόνο σ’ όποιον διεκδικήσει π.χ. αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις. Για πολεμικούς εξοπλισμούς, που πάντα βαφτίζονται “αναγκαίοι”, λεφτά υπάρχουν. Το βλέμμα, φυσικά, είναι στραμμένο προς την γείτονα Τουρκία, “κραδαίνοντας” τα νέα “υπερ-όπλα”. Κατά τα άλλα, ο πρωθυπουργός δηλώνει ότι “δεν σκοπεύει να προχωρήσει σε νέα εξοπλιστική κούρσα με την Τουρκία”. Που να σκόπευε, κιόλας.

Και σ’ αυτή την περίπτωση, όπως στην ανάλογη που επίκειται στα μέσα του επόμενου μήνα με τις ΗΠΑ, παραμερίζεται η κοινή λογική και η ιστορική πείρα που λέει ότι οι ιμπεριαλιστές πρώτα και κύρια ενδιαφέρονται για τα δικά τους συμφέροντα που τα προωθούν με τέτοιου τύπου συμφωνίες. Στην εποχή μας, εποχή άκρατου ανταγωνισμού όλων εναντίον όλων, δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι τα συμφέροντα Αμερικανών και Γάλλων ιμπεριαλιστών ταυτίζονται ή θα ταυτιστούν σε πιθανές μελλοντικές κρίσεις. Πράγμα που έχει συμβεί και στο σχετικά πρόσφατο παρελθόν. Εκεί η άρχουσα τάξη θα πρέπει να διαλέξει και να … δυσαρεστήσει. Με ότι συνεπάγεται κάτι τέτοιο για τον δικό μας και τους γείτονες λαούς.

Η κοντόφθαλμη οπτική του ντόπιου κοινωνικού, πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου θεωρεί ότι μπορεί να αισθάνεται “ασφαλές” με την παρουσία και εξυπηρέτηση των μεγάλων προστατών του. Το κάλπικο αυτό αφήγημα, που συμπυκνώνει τον ανιστόρητο, ασπόνδυλο, μωροφιλόδοξο και τυχοδιωκτικό χαρακτήρα της ολιγαρχίας του πλούτου στη χώρα μας, προσπαθεί διαχρονικά να το εμφυσήσει και στις λαϊκές μάζες. Μόνο που ο λαός μας έχει βαθιά ριζωμένη την ιδέα της ανεξαρτησίας και ελευθερίας από κάθε κατακτητή, με όποια μορφή κι αν αυτός εμφανίζεται.

Επείγουσα ανάγκη το μαζικό αντιπολεμικό-αντιιμπεριαλιστικό κίνημα

Η “άνεση” με την οποία υπογράφονται και ανακοινώνονται συμφωνίες που δένουν χειροπόδαρα τη χώρα, παρέχουν την πλήρη ελευθερία κινήσεων στους ιμπεριαλιστές και φορτώνουν το λογαριασμό, οικονομικό και ουκ ολίγες φορές αιματηρό, στο λαό πρέπει να σταματήσει. Απαραίτητη προϋπόθεση γι’ αυτό είναι η ανάπτυξη της αντιπολεμικής και αντιιμπεριαλιστικής πάλης του λαού μας και των δυνάμεων της Αριστεράς που αναφέρονται στο νεολαιίστικο, εργατικό και λαϊκό κίνημα, που θα θέσει στο στόχαστρό της τόσο τους ξένους δυνάστες όσο και τους ντόπιους εκμεταλλευτές. Η γαλλοελληνική Συμφωνία, παρ’ ότι διανθίζεται με εύηχους όρους όπως “συνεργασία σε άμυνα και ασφάλεια, στρατηγική εταιρική σχέση, στρατηγική αυτονομία της Ευρώπης, εδαφική ακεραιότητα, κυριαρχία, ειρήνη, ευημερία και ανεξαρτησία” (!), είναι υπό την “σκέπη” του ΝΑΤΟ και της ΕΕ και είναι ετεροβαρής, αφού ο ισχυρός επιβάλει πάντα τα συμφέροντά του στον αδύναμο.

Ενόψει της 14ης Οκτώβρη, μέρα που κατά την ειδησιογραφία θα υπογραφεί η ακόμη πιο λεόντεια Συμφωνία για τις Αμερικανικές Βάσεις στη χώρα μας, πρέπει να ενταθούν οι κινήσεις καταγγελίας των νέων Συμφωνιών και να κορυφωθούν με συγκεντρώσεις, διαδηλώσεις και πορείες σ’ όλη τη χώρα. Το μέτωπο και του δικού μας λαού ενάντια στον πόλεμο, τον ιμπεριαλισμό και τον σωβινισμό-εθνικισμό μπορεί και πρέπει να δυναμώσει, στην προοπτική της ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ και του ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΥ!