απεργία 16/6: μειωμένη μαζικότητα-αυξημένες απαιτήσεις

Με άσχημους όρους δόθηκε στη Καρδίτσα η σημερινή απεργιακή μάχη ενάντια στο αντεργατικό νομοσχέδιο Χατζηδάκη. Σαν να μην έφτανε η συνολικότερη άσχημη κατάσταση του κινήματος είναι και η υπονομευτική στάση των συνδικαλιστικών ηγεσιών. Από τη μια δηλ. συνδικάτα ανύπαρκτα ή συνδικάτα σφραγίδες, χωρίς συνελεύσεις, χωρίς διαδικασίες βάσης και  με τους εργαζόμενους να έχουν αποστασιοποιηθεί... Από την άλλη μια υποταγμένη συνδικαλιστική ηγεσία, συνομιλητής της κυβέρνησης, που σπέρνει σύγχυση και αυταπάτες στους εργαζόμενους υπονομεύοντας κάθε αγωνιστική προσπάθεια… Έτσι σήμερα αντί για κλιμάκωση είχαμε αποκλιμάκωση. Πάλι τρεις οι απεργιακές συγκεντρώσεις αλλά με πολύ λιγότερο κόσμο από την προηγούμενη απεργία της 10 Ιούνη.  Όσο για τα απεργιακά ποσοστά, σχεδόν άγγιξαν το 0%.
 Απεργιακή συγκέντρωση στη κεντρική πλατεία καλούσαν οι φορείς και τα σωματεία που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ (ΔΑΣ-ΟΤΑ, οικοδόμοι, επιτροπές υγειονομικών, ΕΟΑΣΚ κλπ),  η οποία στη συνέχεια, λόγω μη μαζικότητας, βαφτίστηκε… “απεργιακή προσυγκέντρωση” για την κινητοποίηση-συλλαλητήριο που καλούσαν για το απόγευμα.
Νομαρχιακό Τμήμα της ΑΔΕΔΥ και Εργατικό Κέντρο δεν προχώρησαν καν  σε απεργιακή συγκέντρωση και βγήκαν από την υποχρέωση με μια “οικογενειακή” μάζωξη στο Εργατικό Κέντρο.
Ξεχωριστή συγκέντρωση, με επίσης μικρή μαζικότητα, έγινε στη κ.πλατεία από συνδικαλιστικά σχήματα του Δημοσίου  (Αγωνιστικές Κινήσεις Εκπαιδευτικών, άλλη ρΟ.Τ.Α. και Κοινή Δράση Εκπαιδευτικών), το Δίκτυο Αλληλεγγύης και Αγώνα και το ΚΚΕ(μ-λ).
Τέλος, το απόγευμα έγινε και συλλαλητήριο από φορείς και σωματεία του ΠΑΜΕ με μεγαλύτερη μαζικότητα από το πρωί αλλά σαφώς πιο κάτω από αυτή της 10/6.
Αν κάτι μένει από τις σημερινές κινητοποιήσεις δεν είναι η μικρή μαζικότητα αλλά κυρίως τα αυξημένα καθήκοντα και οι αυξημένες απαιτήσεις που μπαίνουν (από “κάτω” και από την “αρχή”) για να ανατραπεί η επίθεση κεφάλαιου-κυβέρνησης και να ανοίξει ένας άλλος δρόμος, μια άλλη προοπτική για το κόσμο της δουλειάς.