η Εργατική Πρωτομαγιά στην Καρδίτσα

Επιστροφή στην «κανονικότητα». Όπου «κανονικότητα» οι άμαζες πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις της προμνημονιακής περιόδου με απόντες τους εργαζόμενους και παρόντες – σε «πρώτο ρόλο» – τους  απαξιωμένους συνδικαλιστές της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.  Κάπως έτσι θα μπορούσαμε να περιγράψουμε τον φετινό γιορτασμό της πρωτομαγιάς στην Καρδίτσα όπου για άλλη μια φορά αποτυπώθηκαν οι αρνητικοί συσχετισμοί, η οπισθοχώρηση, η σύγχυση, ο αποπροσανατολισμός και η κατάσταση διάλυσης του εργατικού κινήματος σαν συνέπεια του κυβερνητισμού και της ρεφορμιστικής κυριαρχίας. Δύο και φέτος οι συγκεντρώσεις με αυτή του ΠΑΜΕ, αν και μικρότερη από προηγούμενες πρωτομαγιές, να είναι σαφώς μεγαλύτερη από τη συγκέντρωση του ΕΚ-ΑΔΕΔΥ. Ελάχιστοι οι εργαζόμενοι και ελάχιστα τα πρωτοβάθμια σωματεία που συμμετείχαν (δάσκαλοι, καθηγητές, νοσοκομείο), που και αυτά όμως συμμετείχαν «δια αντιπροσώπων», χωρίς δηλ. να είναι ούτε καν όλα τα μέλη των ΔΣ. Μπορεί βέβαια να έλειπαν οι εργαζόμενοι αλλά από την άλλη περίσσευαν οι «θεσμικές» παρουσίες: παρόντες και οι 3 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, ο δήμαρχος, περιφερειακοί και δημοτικοί σύμβουλοι, ο πρόεδρος Επιμελητηρίου και άλλοι «τοπικοί παράγοντες». Από το ΣΥΡΙΖΑ κινητοποιήθηκε ο στενός του κομματικός μηχανισμός και ελάχιστοι συνδικαλιστές του, δείγμα του πόσο πιστεύουν στα περί κινήματος κλπ αλλά και δείγμα των ελάχιστων δεσμών που πραγματικά έχει ο ΣΥΡΙΖΑ με την εργατική τάξη και το λαό, σε αντίθεση με την εικονική πραγματικότητα που θέλουν να μας πλασάρουν τα γκάλοπ και τα ποσοστά της GPO. Προκήρυξη μοίρασε και το ΜΕΤΑ  που επαναλάμβανε βέβαια τα γνωστά περί δανειστών, ταξικών αγώνων, χρέους κλπ αλλά δεν ανέφερε κουβέντα για την κυβέρνηση, ούτε καν ως λέξη. Συγκροτημένοι εμφανίστηκαν και όσοι (5-10 όλοι κι όλοι) από τους συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ απέμειναν (βοήθησε σ’ αυτό και το πρόσφατο συνέδριο του Εργατικού Κέντρου). Στη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ, εκτός από τις διάφορες «ταμπέλες» του ΚΚΕ (ΟΓΕ, ΜΑΣ, ΠΑΣΥ κλπ) καλούσε και η ομοσπονδία των αγροτικών συλλόγων (ΕΟΑΣΚ), αλλά ήταν ελάχιστοι, μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού, οι αγρότες που ανταποκρίθηκαν. Τέτοιες είδους ανακοινώσεις και καλέσματα μπορεί να ικανοποιούν τους κομματικούς σχεδιασμούς του ΚΚΕ που βαφτίζει τις κομματικές του δυνάμεις ως μέτωπο εργατών-αγροτών-αυτοαπασχολούμενων κλπ αλλά «χρωματίζουν» την αγροτική ομοσπονδία, διώχνουν κόσμο, και δεν βοηθάνε στον ενωτικό, πλατύ, πολυσυλλεκτικό και μαζικό χαρακτήρα που πρέπει αυτή να έχει. Η Λαϊκή Αντίσταση-Α.Α.Σ. παρέμβηκε με δικό της μπλοκ, πανό και προκήρυξη στο χώρο της συγκέντρωσης, διακριτά όμως από ΕΚ και ΑΔΕΔΥ και χωρίς να ακολουθήσει την πορεία που ακολούθησε. Στα αρνητικά, τέλος, είναι και το ότι για δεύτερη χρονιά φέτος δεν κατορθώθηκε να συγκροτηθεί μια ανεξάρτητη παρέμβαση κοινής δράσης για έναν ταξικό-αγωνιστικό γιορτασμό της εργατικής πρωτομαγιάς.