Με κυρίαρχο την υπογραφή της νέας ΣΣΕ και στο
πλαίσιο της Πανελλαδικής απεργίας των οικοδόμων και των μισθωτών τεχνικών
πραγματοποιήθηκε απεργιακή συγκέντρωση, σήμερα 22/1 στην κεντρική πλατεία της Καρδίτσας.
Παρά τα σοβαρά προβλήματα που υπάρχουν στο χώρο της οικοδομής, η συγκέντρωση δεν απαριθμούσε παραπάνω από 15-20 απεργούς, σίγουρα σε πλήρη αναντιστοιχία με την κατάσταση και κάτω από τις απαιτήσεις της περιόδου.
Στην Καρδίτσα τα τελευταία 2-3 χρόνια υπάρχει μεγάλη ανοικοδόμηση, κύρια από μηχανικούς που αναγείρουν πολυώροφες οικοδομές των οποίων τα διαμερίσματα ως επί το πλείστον να είναι προπωλημένα σε τιμές που αγγίζουν ή και προσπερνούν τις 2000 το τ.μ. Αυτή τη στιγμή κτίζονται περί τις 20 πολυκατοικίες στην πόλη εκτός τις μικρότερες οικοδομές. Παρόλα αυτά η έλλειψη σε κατοικία στην πόλη είναι τεράστια με αποτέλεσμα τα ενοίκια να έχουν εκτοξευθεί σε υπερβολικά υψηλά τιμήματα για τους Καρδιτσιώτες. Σε αυτό συνέβαλε τόσο ο Ιανός όσο και ο Ντάνιελ που κατέστρεψε εκατοντάδες σπίτια κυρίως στα χωριά και -μαζί με τις αντιαγροτικές πολιτικές της κυβέρνησης και της ΕΕ- συνέβαλαν ακόμη περισσότερο στην εγκατάλειψη των χωριών και στην ερημοποίηση της υπαίθρου. Για τις νέες οικοδομές χρειάζεται αυξημένο και εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό το οποίο και δεν υπάρχει αφού στα τελευταία 10-15 χρόνια η οικοδομή είχε «παγώσει» και τα γιαπιά νέκρωσαν. Το παλιό δυναμικό –γερασμένο ή άνεργο – αποχώρησε χωρίς στη θέση του να μπαίνει “νέο αίμα”. Φτάσαμε έτσι, σήμερα η πλειοψηφία των οικοδόμων να είναι πάνω από 50 ετών και (σύμφωνα με εκτιμήσεις των ίδιων) να λείπουν πάνω από 300 οικοδόμοι, μάστορες και εργάτες, για να καλύψουν τις ανάγκες. Από την άλλη, αρκετοί που δουλεύουν σήμερα στην οικοδομή είναι συνταξιούχοι (70%) αφού για να γίνει κάποιος μάστορας (καλουπατζής- σιδεράς) χρειάζεται τουλάχιστον μια 5/ετία με 7/ετία.
Παρόλο που υπάρχει σοβαρή έλλειψη εργατικών χεριών, τόσο τα μεροκάματα όσο και οι συνθήκες εργασίας και ασφάλειας βρίσκονται πολύ χαμηλά. Ιδιαίτερα τα μέτρα ασφάλειας είναι εντελώς ανύπαρκτα και ο φόβος δυστυχήματος καραδοκεί σε κάθε βήμα του οικοδόμου. Η εντατικοποίηση της δουλειάς λόγω και των ελλείψεων το προδικάζει. Συνεπώς το ζήτημα της ασφάλειας και μαζί τα άλλα αιτήματα για τριετίες- ένσημα σε καθημερινή βάση-απόδοση των “υπέρ αγνώστων” κ.α. είναι κυρίαρχα ζητήματα πάλης και διεκδίκησης για τους οικοδόμους.
Η σημερινή συγκέντρωση δείχνει ότι υπάρχει σοβαρό ζήτημα οργάνωσης και χρειάζεται να γίνουν πολλά ώστε να ζωντανέψουν τα σωματεία με την ένταξη όλων των εργαζομένων στην οικοδομή σε αυτά, με διαδικασίες που θα έχουν λόγο οι οικοδόμοι και όχι εργολάβοι και υπεργολάβοι.
Παρά τα σοβαρά προβλήματα που υπάρχουν στο χώρο της οικοδομής, η συγκέντρωση δεν απαριθμούσε παραπάνω από 15-20 απεργούς, σίγουρα σε πλήρη αναντιστοιχία με την κατάσταση και κάτω από τις απαιτήσεις της περιόδου.
Στην Καρδίτσα τα τελευταία 2-3 χρόνια υπάρχει μεγάλη ανοικοδόμηση, κύρια από μηχανικούς που αναγείρουν πολυώροφες οικοδομές των οποίων τα διαμερίσματα ως επί το πλείστον να είναι προπωλημένα σε τιμές που αγγίζουν ή και προσπερνούν τις 2000 το τ.μ. Αυτή τη στιγμή κτίζονται περί τις 20 πολυκατοικίες στην πόλη εκτός τις μικρότερες οικοδομές. Παρόλα αυτά η έλλειψη σε κατοικία στην πόλη είναι τεράστια με αποτέλεσμα τα ενοίκια να έχουν εκτοξευθεί σε υπερβολικά υψηλά τιμήματα για τους Καρδιτσιώτες. Σε αυτό συνέβαλε τόσο ο Ιανός όσο και ο Ντάνιελ που κατέστρεψε εκατοντάδες σπίτια κυρίως στα χωριά και -μαζί με τις αντιαγροτικές πολιτικές της κυβέρνησης και της ΕΕ- συνέβαλαν ακόμη περισσότερο στην εγκατάλειψη των χωριών και στην ερημοποίηση της υπαίθρου. Για τις νέες οικοδομές χρειάζεται αυξημένο και εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό το οποίο και δεν υπάρχει αφού στα τελευταία 10-15 χρόνια η οικοδομή είχε «παγώσει» και τα γιαπιά νέκρωσαν. Το παλιό δυναμικό –γερασμένο ή άνεργο – αποχώρησε χωρίς στη θέση του να μπαίνει “νέο αίμα”. Φτάσαμε έτσι, σήμερα η πλειοψηφία των οικοδόμων να είναι πάνω από 50 ετών και (σύμφωνα με εκτιμήσεις των ίδιων) να λείπουν πάνω από 300 οικοδόμοι, μάστορες και εργάτες, για να καλύψουν τις ανάγκες. Από την άλλη, αρκετοί που δουλεύουν σήμερα στην οικοδομή είναι συνταξιούχοι (70%) αφού για να γίνει κάποιος μάστορας (καλουπατζής- σιδεράς) χρειάζεται τουλάχιστον μια 5/ετία με 7/ετία.
Παρόλο που υπάρχει σοβαρή έλλειψη εργατικών χεριών, τόσο τα μεροκάματα όσο και οι συνθήκες εργασίας και ασφάλειας βρίσκονται πολύ χαμηλά. Ιδιαίτερα τα μέτρα ασφάλειας είναι εντελώς ανύπαρκτα και ο φόβος δυστυχήματος καραδοκεί σε κάθε βήμα του οικοδόμου. Η εντατικοποίηση της δουλειάς λόγω και των ελλείψεων το προδικάζει. Συνεπώς το ζήτημα της ασφάλειας και μαζί τα άλλα αιτήματα για τριετίες- ένσημα σε καθημερινή βάση-απόδοση των “υπέρ αγνώστων” κ.α. είναι κυρίαρχα ζητήματα πάλης και διεκδίκησης για τους οικοδόμους.
Η σημερινή συγκέντρωση δείχνει ότι υπάρχει σοβαρό ζήτημα οργάνωσης και χρειάζεται να γίνουν πολλά ώστε να ζωντανέψουν τα σωματεία με την ένταξη όλων των εργαζομένων στην οικοδομή σε αυτά, με διαδικασίες που θα έχουν λόγο οι οικοδόμοι και όχι εργολάβοι και υπεργολάβοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου