Όχι στην υποταγή σε ΗΠΑ-ΕΕ και στις ασκήσεις τυχοδιωκτισμού

μαζί με τους λαούς και τους ξεριζωμένους ενάντια στον πόλεμο και τον ιμπεριαλισμό

Οι κυβερνητικές αποφάσεις με τις οποίες στήθηκε «γραμμή άμυνας» στον Έβρο αλλά και στο Αιγαίο απέναντι στους «εισβολείς» αποτελούν κλιμάκωση της πολιτικής που εργαλειοποιεί τους πρόσφυγες-μετανάστες για πολλαπλές αντιδραστικές χρήσεις. Ένας πρώτος και προφανής πολιτικός στόχος αυτού του «εθνικού συναγερμού» ήταν η επιδίωξη να ξεπλυθούν οι δυνάμεις καταστολής από όσα δίκαια χρεώθηκαν στη συνείδηση του λαού από την απόβαση τους σε Λέσβο και Χίο. Να αναδειχθούν ξανά σε πυλώνα της κοινωνικής αλλά και εθνικής ασφάλειας και μαζί με αυτά να ξεπεράσει και η ίδια η κυβέρνηση την πολιτική ευθύνη που έχει ακέραια για την απόβαση στα νησιά.

Αλλά ακόμα περισσότερο, η ανάδειξη των προσφύγων/μεταναστών ως «εισβολέων», που μάλιστα έχουν «ορμητήριο» την Τουρκία και κατευθύνονται από τις αποφάσεις του τούρκικου καθεστώτος, είναι «ό,τι χρειάζεται» η πολιτική της κυβέρνησης και του συστήματος. Γιατί πρώτον, ορίζει ως εχθρό του λαού τους αδύναμους και

κατατρεγμένους, τα θύματα των εχθρών του! Γιατί δεύτερον, αναδεικνύει τον «κίνδυνο εξ Ανατολών» και άρα την ανάγκη ο λαός να στοιχηθεί πίσω από τις επιλογές της «ηγεσίας του έθνους» και να είναι έτοιμος να ανταποκριθεί σε κάθε κάλεσμα της! Γιατί τρίτον και με βάση τα προηγούμενα, επιχειρηματολογεί υπέρ της ανάγκης υποταγής στους ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ και της ΕΕ, που παρά τις «καθυστερήσεις και τις παλινωδίες τους» είναι οι μόνοι που μπορεί να «στηρίξουν και να προστατέψουν» τον λαό και τη χώρα από αυτούς τους εισβολείς και αυτούς τους κινδύνους.

Με άλλα λόγια, η μαζική παρουσία των ξεριζωμένων στα σύνορα -στην οποία ο Ερντογάν κατέφυγε για να διαπραγματευτεί με τους Ευρωπαίους ιμπεριαλιστές τα αδιέξοδά του στην Ιντλίμπ- χρησιμοποιήθηκε από την κυβέρνηση –και με την ανοιχτή στήριξη όλων των κομμάτων του συστήματος- ως μια δυνατότητα για να προχωρήσει παραπέρα την αντιδραστική γραμμή της ενάντια στον λαό και για να διαχειριστεί τα αδιέξοδά της στο προσφυγικό ζήτημα.

Αυτή η αντιδραστική εργαλειοποίηση του προσφυγικού ζητήματος ήταν και θα παραμείνει η μόνη πραγματική απάντηση που η κυβέρνηση και συνολικά το σύστημα μπορεί να έχει στο ζήτημα αυτό! Η κυβέρνηση γνωρίζει πολύ καλά ότι δεν πρόκειται να «απαλλαγεί» από τα προσφυγικά κύματα, όση βαρβαρότητα και να επιδείξει ενάντιά τους, γιατί ξέρει ότι θα ενταθούν οι αιτίες που τα παράγουν. Μπορεί βέβαια να διαπραγματεύεται κονδύλια και κάθε λογής βοήθειες από τους ιμπεριαλιστές της ΕΕ αλλά κυρίως –και με δεδομένες τις ευθύνες της έναντι των ιμπεριαλιστών- επιχειρεί να αξιοποιήσει πολιτικά τους ξεριζωμένους μέσα στη χώρα! Αυτό το γνωρίζει πολύ καλά και ο ΣΥΡΙΖΑ, για αυτό και ο Τσίπρας δήλωσε παρών σε ένα «εθνικό σχέδιο» διαχείρισης των ξεριζωμένων.

Ο μόνος που δεν δείχνει να το γνωρίζει και επιμένει να κατασκευάζει «λύσεις» παρά και ενάντια ακόμα και στην ίδια τη φύση του ιμπεριαλισμού είναι η ηγεσία του ΚΚΕ! Στην τελευταία ανακοίνωση του ΠΓ του κόμματος αυτού, ούτε λίγο ούτε πολύ ζητούν από την ΕΕ και τον ΟΗΕ «να οργανώσουν ΤΩΡΑ διαδικασίες υποβολής αιτήσεων ασύλου μέσα στην Τουρκία και στα σύνορα με την Ελλάδα και στα σύνορα με τη Συρία και απευθείας μετακίνηση στις χώρες προορισμού τους» (!!). Πρόκειται για άλλη μια άσκηση «υπεύθυνης αντιπολίτευσης», που επειδή δεν θέλει να θέσει στον λαό τα πραγματικά ζητήματα που έχει να παλέψει ενάντια στην ντόπια αστική τάξη και τον ιμπεριαλισμό, κατασκευάζει έναν κόσμο «ειρηνικών ρυθμίσεων και συνεννοήσεων», την ίδια στιγμή που μαίνονται οι αντιθέσεις και οι πολεμικές επεμβάσεις των ιμπεριαλιστών και οξύνονται τα αδιέξοδα και η κρίση του καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος!

Οι στόλοι των 44 χωρών(!) που συνωστίζονται στην Α. Μεσόγειο (με επικυρίαρχα βέβαια τα ιμπεριαλιστικά αεροπλανοφόρα), το νέο κύμα ιμπεριαλιστικών εκβιασμών στα Βαλκάνια, η ένταση του αίματος στη Μ. Ανατολή και στην Παλαιστίνη, η αναβάθμιση των ιμπεριαλιστικών πιέσεων για τη μετατροπή της Κύπρου σε αμερικανοΝΑΤΟϊκό αεροπλανοφόρο, η μετατροπή της χώρας σε βάση των ΗΠΑ και το αλώνισμά της από Ευρωπαίους επιτρόπους, αυτά είναι τα πραγματικά δεδομένα που πρέπει να δει κατάματα ο λαός μας και με τα οποία πρέπει να αναμετρηθούν με την κοινή τους πάλη οι λαοί της περιοχής. Με βάση αυτά χρειάζεται να αποκρουστεί η αντιδραστική αντιπροσφυγική υστερία, να δυναμώσει η κατεύθυνση και η πάλη που διεκδικεί πολιτικά, κοινωνικά, εργασιακά δικαιώματα για τους ξεριζωμένους, η πάλη που καταγγέλλει και αντιστέκεται στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και σε κάθε μορφή («ήπια» ή χειρότερη) γκετοποίησής τους. Αυτή είναι και η μόνη πραγματική κατεύθυνση για να αντιπαλευτεί η αντιδραστική πορεία των πολιτικών εξελίξεων, για να μην δηλητηριάζεται ο λαός από τα φασιστικά και ρατσιστικά κηρύγματα, που βρίσκουν χώρο και ρόλο όσο ενισχύεται η γραμμή της «εθνικής ομοψυχίας», δηλαδή η γραμμή της υποτέλειας στον ιμπεριαλισμό και η γραμμή του εθνικισμού, που είναι οι δύο όψεις της πολιτικής της κυβέρνησης και της αστικής τάξης.

ΠΣ 7.3.2020