Εργατική Πρωτομαγιά 2019

Ως “ικανοποιητική” ή ακόμα και ως “μαζική” χαρακτηρίστηκε από μερικά τοπικά ΜΜΕ η συμμετοχή στον φετινό εορτασμό της Εργατικής Πρωτομαγιάς. Και πράγματι η συμμετοχή, χωρίς να είναι βέβαια ούτε ικανοποιητική ούτε μαζική, ήταν ελάχιστα αυξημένη σε σύγκριση με πέρυσι ή πρόπερσι. Μόνο που αυτή η αυξημένη συμμετοχή δεν είχε να κάνει με τίποτα άλλο παρά μόνο με τις επερχόμενες εκλογές και τους διάφορους δημάρχους, δημοτικούς συμβούλους, περιφερειακούς συμβούλους και λοιπούς υποψήφιους που φέτος “θυμήθηκαν” την Εργατική Πρωτομαγιά και έτρεξαν να βγουν στη “φωτογραφία”. Κατά τ’ άλλα, μία από τα ίδια: Και φέτος η γνωστή πολυδιάσπαση με τρεις συγκεντρώσεις και με πιο μαζική αυτή
στη πλατεία Πλαστήρα του ΠΑΜΕ/ΚΚΕ, που παραδοσιακά όπως κάθε πρωτομαγιά, κινητοποιεί το σύνολο σχεδόν της κομματικής του επιρροής. Συμμετείχαν με πανό το Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων, το Συνδικάτο Οικοδόμων, η ΟΓΕ, η ΕΟΑΣΚ κλπ που στη συνέχεια πορεύτηκαν προς την πλατεία Δικαστηρίων για κατάθεση στεφανιών. Οι “επίσημοι φορείς” (Δήμος, Εργατικό Κέντρο, Ν.Τ.ΑΔΕΔΥ, ΕΛΜΕ κλπ) συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Δικαστηρίων όπου συμμετείχαν μπόλικοι πρόεδροι Δ.Σ., υποψήφιοι δήμαρχοι και σύμβουλοι, στελέχη του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ  και μετρημένοι στα δάχτυλα εργαζόμενοι. Μαζί και οι βουλευτές, στελέχη, υποψήφιοι και λοιποί κυβερνητικοί του ΣΥΡΙΖΑ (άλλωστε ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ έχουν και κοινό υποψήφιο δήμαρχο…).  Στη κεντρική πλατεία έγινε κοινή παρέμβαση-συγκέντρωση των ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΚΚΕ(μ-λ), Αγωνιστικών Κινήσεων Εκπαιδευτικών, Άλλη ρΟΤΑ κλπ, και στη συνέχεια πορεία στον κεντρικό πεζόδρομο. Τέλος αφισοκόλληση για την πρωτομαγιά αλλά και για την Αποχή από τις ευρωεκλογές έγινε από το ΚΚΕ(μ-λ). Αν κάτι καταγράφθηκε κι αυτή τη Πρωτομαγιά, είναι η άσχημη κατάσταση αποσυγκρότησης, διάλυσης και απομάκρυνσης των εργαζόμενων από τα σωματεία τους σαν συνέπεια της κυριαρχίας του εργοδοτικού και ρεφορμιστικού συνδικαλισμού. Μια κατάσταση που πρέπει να ανατραπεί για νάχουμε μια άλλη πορεία στο εργατικό κίνημα.