τα εκλογικά αποτελέσματα στη Καρδίτσα

Ν. ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ (ψήφοι)
Κόμμα	2012	2015	διαφορά
ΣΥΡΙΖΑ	20.752	31.763	11.011
ΝΔ	28.551	24.509	-4.042
ΧΑ	5.458	5.243	-215
ΚΚΕ	4.775	4.895	120
ΠΑΣΟΚ	11.203	4.186	-5.106
ΚΙΔΗΣΟ		1.911
ΠΟΤΑΜΙ	0	2.933	2.933
ΑΝΕΛ	4.433	2.728	-1.705
ΤΕΛΕΙΑ		1.314	1.314
ΕΝ.ΚΕΝΤΡΩΩΝ	198	669	471
ΛΑΟΣ	1.049	505	-544
ΑΝΤΑΡΣΥΑ	248	375	127
ΔΗΜΑΡ	0	269	269
Μ-Λ	212	176	-36

Ο θυμός, η οργή και η αγανάκτηση του λαού για την βάρβαρη και αντιλαϊκή πολιτική εκφράστηκαν, όπως άλλωστε ήταν αναμενόμενο, και σ’ αυτές τις εκλογές. Χιλιάδες οι Καρδιτσιώτες που και σ’ αυτές τις εκλογές, όπως και τον Ιούνη του ’12, γύρισαν την πλάτη σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, αποδοκιμάζοντας και με την ψήφο τους τα κόμματα που χρόνια τώρα στήριξαν, εφάρμοσαν και υλοποίησαν την πολιτική της εξάρτησης, της φτώχειας, της ανεργίας και της εξαθλίωσης. Παρόλη τη στήριξη των ντόπιων και ξένων κέντρων εξουσίας, παρά τη κινδυνολογία, τη καταστροφολογία, τους εκβιασμούς και τα σενάρια τρόμου και χάους που κυριαρχούσαν στην προεκλογική περίοδο,  4.042 Καρδιτσιώτες γύρισαν τη πλάτη στη ΝΔ  και ακόμα 5.106 διαχωρίστηκαν από τα – ήδη αποδεκατισμένα – 2 ΠΑΣΟΚ των Βενιζέλου και ΓΑΠ. Αυτή η λαϊκή δυσαρέσκεια ήταν, όπως και το 2012, έντονη και εμφανής και σ’ αυτές τις εκλογές, αλλά σαφώς πιο «συντηρητική», πιο «δεξιόστροφη», πιο «ενσωματώσιμη», μειωμένων προσδοκιών και εξόφθαλμα ανεπαρκής για βαθύτερες αλλαγές και ανατροπές. Μεγάλη η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ που από 20.752 ψήφους το 2012 έφτασε στις 31.763, δηλ. αυξήθηκε κατά 11.011 ψήφους και καρπώθηκε τη μερίδα του λέοντος των ψηφοφόρων που αποδεσμεύτηκαν από τα κόμματα του (πρώην) δικομματισμού. Ψήφοι που όμως δεν έχουν τα χαρακτηριστικά «θετικής ψήφου» προς τον ΣΥΡΙΖΑ όσο, κατά κύριο λόγο, έχουν χαρακτηριστικά ψήφου εναντίωσης και αποδοκιμασίας προς τα κόμματα των μνημονίων. Ψήφος δηλ. αξιοποιήσιμη στην επιχειρούμενη ανασύνθεση-αναδιάταξη του αστικού πολιτικού συστήματος διαχείρισης που από την περίοδο 2010-2012 μέχρι και σήμερα βρίσκεται σε μόνιμη αστάθεια και ρευστότητα, με τα βασικά κόμματα-πυλώνες του συστήματος (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ) να είναι σε κρίση και αποσύνθεση, με το λαό απέναντί τους και με τον άλλοτε κραταιό δικομματισμό να έχει γκρεμιστεί. Στα αποτελέσματα λοιπόν της 25^ης Γενάρη αποτυπώνονται στοιχεία του νέου συστήματος διαχείρισης, που ακόμα όμως δεν διασφαλίζουν πολιτική σταθερότητα και ισορροπία.

Παρά την ήττα της και παρά την «πλέον ολιγάριθμη εκπροσώπηση από το 1974» (όπως «καρφώνει» στην ανακοίνωσή του ο Δ. Σιούφας), η – πιο δεξιά από ποτέ – ΝΔ, τόσο τοπικά όσο και γενικότερα κατάφερε να περιορίσει τις απώλειές της και εξακολουθεί να παραμένει βασικό κόμμα-πυλώνας του συστήματος, μοχλός πίεσης για πιο αντιδραστικές και πιο αντιλαϊκές επιλογές. Και αυτό γίνεται πιο ανησυχητικό σε συνδυασμό με τις ψήφους της Χ.Α. που παρέμειναν στα ίδια σχεδόν επίπεδα με το 2012 (είχε 5.458 το 2012 και πήρε 5.243 φέτος). Η επικίνδυνη συντήρηση αυτού του φασιστικού μορφώματος αποδεικνύει, από τη μια, την ιδεολογική αποσυγκρότηση και τον αποπροσανατολισμό πλατιών μερίδων λαού και νεολαίας και, από την άλλη, την αδυναμία της δεξιού αστικού μπλοκ να ενσωματώσει όπως θα ήθελε την αποσυγκρότηση αυτή. Σε κάθε περίπτωση, η φασιστική ΧΑ αποτελεί ένα εχθρικό για το λαό και το κίνημά του φορέα, που αργά ή γρήγορα θα αξιοποιηθεί από το σύστημα.

Αντοχή και τάσεις αντίστασης και αντίδρασης στην προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να «χωνέψει» και να αποδυναμώσει ακόμη περισσότερο οποιαδήποτε αριστερή, κομμουνιστική δύναμη τον αντιπολιτευόταν, κατέγραψαν οι πέραν του ΣΥΡΙΖΑ δυνάμεις που αναφέρονται στην αριστερά. Μικρή αύξηση είχε το ΚΚΕ (πήρε 4.895 από 4.775 το 2012), αύξηση είχε και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΜΑΡΣ (από 248 πήγε στους 375) ενώ μικρή μείωση σε σύγκριση με το 2012 είχε η εκλογική συνεργασία ΚΚΕ(μ-λ) και Μ-Λ ΚΚΕ. Παρά τα εκβιαστικά διλήμματα, παρά τον εκλογικό αιφνιδιασμό, παρά τη συνολικότερη σύγχυση που έχει κυριαρχήσει στην Αριστερά γύρω από το χαρακτήρα του ΣΥΡΙΖΑ και τη δυνατότητα «αριστερής διακυβέρνησης», ένα σημαντικό κομμάτι του λαού και της Αριστεράς στήριξε δυνάμεις με αναφορά στους αγώνες και την κομμουνιστική κατεύθυνση.

Σίγουρα δύσκολες και περίπλοκες οι νέες συνθήκες. Με κυρίαρχη τη τάση ενσωμάτωσης και υποταγής στο ρεύμα του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά παράλληλα έχουμε και την σταδιακή διάψευση αυταπατών και ψεύτικων ελπίδων από την καθημερινή δεξιά μετατόπιση του ΣΥΡΙΖΑ, από τη συγκυβέρνηση με το «αναγκαίο καλό» της εθνικοφροσύνης, από την επιχειρούμενη σταθεροποίηση του συστήματος με τη διαμόρφωση νέων ισορροπιών με το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο, από την αποδοχή του πλαισίου εξάρτησης από ευρωπαίους και αμερικανονατοϊκούς ιμπεριαλιστές…

Και μετά τις εκλογές «η ελπίδα βρίσκεται στους αγώνες»!

Μ.Λ.