Αφγανιστάν: 20 χρόνια μετά…

Με το Αφγανιστάν στην επικαιρότητα (ξανά…), θυμηθήκαμε την εκδήλωση διεθνιστικής αλληλεγγύης που οργανώθηκε στην αίθουσα του Εργατικού Κέντρου Καρδίτσας από την Αντιπολεμική-Αντιϊμπεριαλιστική Επιτροπή πριν 20 περίπου χρόνια, τον Απρίλη του 2002.

Λίγους μόνο μήνες μετά τις 7 Οκτώβρη του 2001 όταν τα αμερικάνικα στρατεύματα εισέβαλαν και κατέλαβαν το Αφγανιστάν, η Αντιπολεμική-Αντιϊμπεριαλιστική Επιτροπή Καρδίτσας με συνεχείς παρεμβάσεις, κινητοποιήσεις, εκδηλώσεις, δημοσιεύσεις στα τοπικά ΜΜΕ κλπ κατήγγειλε την ιμπεριαλιστική επέμβαση και προσπαθούσε να συμβάλλει στην ανάπτυξη αντιπολεμικού-αντιιμπεριαλιστικού κινήματος, τόσο αναγκαίου τότε όσο και σήμερα.

Στην εκδήλωση μίλησε παλαιστίνιος αγωνιστής, εκπρόσωπος  της Ένωσης Εργαζόμενων Παλαιστινίων στην Ελλάδα καθώς και ο Ζαχίρ Ατχαρί, Αφγανός πολιτικός πρόσφυγας, μέλος του παράνομου Κ.Κ.Αφγανιστάν.

Ο Ζαχίρ Ατχαρί ήρθε στην Ελλάδα ζητώντας πολιτικό άσυλο (η κυβέρνηση απέρριψε το αίτημά του…) και στα λίγα χρόνια που έζησε στη χώρα μας συμμετείχε ενεργά στο αντιπολεμικό-αντιιμπεριαλιστικό κίνημα με άρθρα, συνεντεύξεις, ομιλίες σε εκδηλώσεις κλπ. Μια επιλογή από πολιτικά κείμενά του μαζί με ομιλίες και ποιήματά του δημοσιεύθηκαν στο βιβλίο “που είναι ο Προμηθέας;” που κυκλοφόρησε το 2004 από τις εκδόσεις Προλεταριακή Σημαία.

Σήμερα, είκοσι σχεδόν χρόνια μετά, η αποτυχία των ΗΠΑ να συγκροτήσουν ένα ισχυρό κατοχικό κράτος στο Αφγανιστάν, που θα υπηρετεί τα συμφέροντά τους στη χώρα και τις πολεμικές κατακτητικές επιδιώξεις τους στη στρατηγικής σημασίας περιοχή, εκδηλώθηκε με τον πιο δραματικό τρόπο. Πρόκειται για μια αποτυχία που πιστοποιεί ακόμα περισσότερο την αναντιστοιχία στόχων και μέσων του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού. Πιστοποιεί τη σχετική υποχώρησή του έναντι των ανταγωνιστών του, και κυρίως του στρατηγικού αντιπάλου του, της Ρωσίας, αλλά και του στρατηγικού του ανταγωνιστή, της Κίνας.

Από την άλλη είναι σαφές ότι οι ΗΠΑ κάθε άλλο παρά παραιτούνται από το να ελέγξουν τις εξελίξεις στο Αφγανιστάν και ότι θα χρησιμοποιήσουν κάθε στρατιωτική, οικονομική και πολιτική δυνατότητα που έχουν στην περιοχή και στη χώρα για να εκβιάσουν τις εξελίξεις αυτές σύμφωνα με τα δικά τους συμφέροντα και επιδιώξεις. Επιδιώξεις που αφορούν σε μια σειρά κρίσιμα μέτωπα της περιοχής, από τη Συρία και τον Περσικό Κόλπο έως το Ιράν, για να αναιρέσουν τις επιτυχίες και τις παρεμβάσεις του ρώσικου ιμπεριαλισμού, αλλά και για να μπλοκάρουν τη διείσδυση του κινέζικου ιμπεριαλισμού του οποίου το σχέδιο «μία Ζώνη, ένας Δρόμος» έχει σοβαρές στοχεύσεις στην περιοχή της Κεντρικής Ασίας.

Οι εξελίξεις αυτές και ο απολογισμός αίματος όλων των τελευταίων δεκαετιών του αφγανικού λαού, επιβεβαιώνουν, από τη μια, ότι οι ιμπεριαλιστές και ο ανταγωνισμός τους μόνο καταστροφή και δυστυχία φέρνουν στους λαούς. Από την άλλη, ενισχύουν την ένταση του ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού, που -με επίκεντρο το Αφγανιστάν και τα πολλά ερωτήματα που συνοδεύουν τη ρευστότητα των εξελίξεων στη χώρα αυτή- μπορεί να προκαλέσει τυχοδιωκτισμούς και επιθετικές κινήσεις των ιμπεριαλιστών στην ευρύτερη περιοχή. Και επιβεβαιώνουν ότι οι λαοί μόνο στηριγμένοι στις δικές τους δυνάμεις μπορούν να διεκδικούν ανεξαρτησία, μπορούν να παλεύουν για να πάρουν τις τύχες τους στα δικά τους χέρια

Και τότε και σήμερα, ο λαός μας και οι λαοί της περιοχής καλούνται να αρνηθούν τα «πολλά πρόσωπα» της δυστυχίας που φέρνει ο ιμπεριαλισμός. Να παλέψουν για να συγκροτήσουν τη δική τους πάλη, για αντιιμπεριαλιστικό-αντιπολεμικό Μέτωπο των Λαών που είναι επιτακτική ανάγκη της εποχής μας.

ΝΕΟΣ ΑΓΩΝ 5/4/2002

ΝΕΟΣ ΑΓΩΝ 7/4/2002