μπροστά στις εκλογές για ΔΣ του συλλόγου Α/θμιας: όλα «κανονικά» λοιπόν;

των Δημήτρη Τσιάρα και Νίκου Φιλίππου, υποψήφιων με τις ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

ΑΝΑΓΚΗ ΚΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΝΑ ΒΓΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΤΕΛΜΑ ΤΗΣ ΑΔΡΑΝΕΙΑΣ & ΤΗΣ ΥΠΟΤΑΓΗΣ

Η ΔΙΕΞΟΔΟΣ ΣΤΗΝ ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ-ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ-ΤΗΣ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ

Όλα “κανονικά” λοιπόν...

Οι “φίλοι” μας δηλώνουν “πάτε καλά”. Τραμπ και Μακρόν, Λαγκάρντ και Ντάισελμπλουμ δίνουν συγχαρητήρια στον Τσίπρα για την παράδοση της χώρας και του λαού μας στους ιμπεριαλιστές προστάτες, για να εντείνουν τη ληστεία και την εκμετάλλευσή τους, για να “αναβαθμιστεί” ο ρόλος της σταθερής πλατφόρμας των αμερικανονατοικών επιδρομών και με πυρηνικά. Από κοντά και ο Μητσοτάκης περιμένοντας την προαγωγή του να διαγκωνίζεται σε αντιδραστικότητα και δουλικότητα ότι ξέρει να  κάνει καλύτερα αυτή την δουλειά.

Ο ΟΟΣΑ σουλατσάρει στα σχολεία, οι αναπληρωτές-όσοι δεν πετάγονται στον καιάδα της ανεργίας- κοιμούνται στις παραλίες, η αξιολόγηση όπως διαπιστώσαμε και από την κυβερνητική επιχείρηση εφαρμογής της στο δημόσιο δεν θα έχει τιμωρητικό χαρακτήρα(!!), η μνημονιακή απαίτηση της μαθητείας για τους μαθητές των ΕΠΑΛ διαφημίζεται χωρίς τσίπα. Τόσο η τεχνολογία (my school,e-epal) όσο και οι “επιτροπές εγγραφών” της Α/θμιας συγκροτούν ένα ασφυκτικό πλαίσιο ελέγχου  και “αυτόματου” κόφτη. Ψαλίδι για εκατοντάδες ολιγομελή των ΕΠΑΛ, αντίστοιχα κινητικότητα για τους μαθητές δημοτικών και νηπιαγωγείων ρίχνοντας τίτλους τέλους για το σχολείο της γειτονιάς. Όσο για τα κενά στα σχολεία συνεχίζονται κανονικά όπως και τα πλεονάσματα- αποτελέσματα των αντιεκπαιδευτικών ρυθμίσεων τα 7 τελευταία χρόνια- την ίδια στιγμή που το εκπαιδευτικό δυναμικό έχει συρρικνωθεί κατά το 1/3.

Και στην εκπαίδευση ετοιμάζεται και άλλη “κανονικότητα”. Με τις προτάσεις Γαβρόγλου για το λύκειο να ορθώνουν νέους ταξικούς φραγμούς για τους μαθητές δημιουργώντας παράλληλα νέα πλεονάσματα καθηγητών.  Η αξιολογική περικύκλωση του κλάδου που χρόνια τώρα οικοδομείται με σειρά μέτρων, έχει δημιουργήσει το έδαφος για την εισβολή της αξιολόγησης στην εκπαίδευση για να “ξεβολευτούν” οι εκπαιδευτικοί, σύμφωνα με την υπουργική δήλωση. Η έκθεση του ΟΟΣΑ προαναγγέλλει αύξηση ωραρίου, συγχωνεύσεις-κλεισίματα σχολείων και “αυτονομία” σχολικής μονάδας (βλέπε δραστική μείωση χρηματοδότησης).Με νέα 98 προαπαιτούμενα για την 3η αξιολόγηση για να φιλοτεχνηθεί το κυβερνητικό αφήγημα της εξόδου απ τα μνημόνια βυθίζοντας κι άλλο στην εκμετάλλευση τη φτώχεια και την εξαθλίωση που ήδη βιώνει το 1/3 του λαού μας. Με την απεργία παράνομη και τον συνδικαλισμό να υπάρχει  μόνο ως κρατικό-κυβερνητικό συμπλήρωμα.

          Συναδέλφισσες – συνάδελφοι    

Η προπαγάνδα περί “κανονικότητας” και η άνεση κίνησης της κυβέρνησης δεν είναι ένα πραγματικό γεγονός.        Αποτελεί αποτέλεσμα της μεσολάβησης ενός παραμορφωτικού φακού που αντιστοιχεί στην αποσυγκρότηση και στην περιθωριοποίηση του λαϊκού παράγοντα. Είναι συνέπεια της διαλυτικής κατεύθυνσης που κυριαρχεί στο συνδικαλισμό, να χειροκροτεί, να προτείνει διορθώσεις, να συμμετέχει σε διαλόγους, να εκδίδει άπειρα υπομνήματα ζητώντας “σεβασμό στο δίκιο”, αντί να οργανώνει την πάλη ενάντια στα κυβερνητικά μέτρα. Είναι απόρροια των αμέτρητων παραστάσεων διαμαρτυρίας, δηλαδή των συζητήσεων με τον υπουργό και τις τοπικές διοικήσεις, αλλά ούτε σκέψη για απεργία.

Αυτή η “κανονικότητα” του συνδικαλισμού της ήττας και της υποταγής που διατρέχει τόσο τις ηγεσίες σε ΟΛΜΕ και ΔΟΕ αλλά και τις ΕΛΜΕ και τους διδασκαλικούς συλλόγους έχει συμβάλλει στην ψυχολογία ήττας που έχει επικρατήσει στον κλάδο (όπως και συνολικά στο λαό). Το μείγμα χαμηλές προσδοκίες- συνήθεια-προσαρμογή στα συνεχή αντιλαϊκά μέτρα, συγκροτούν τον εγκλωβισμό του στην αδράνεια και την παραίτηση όπως αποτυπώθηκε και στις τελείως άμαζες γενικές συνελεύσεις στα σωματεία των καθηγητών.

          Συναδέλφισσες-συνάδελφοι

Το κλίμα της ηττοπάθειας και τελικά της υποταγής μπορεί και είναι ανάγκη να ανατραπεί. Όσο παγιώνεται, τόσο η κυβέρνηση, τα αφεντικά της και οι σύμμαχοί της θα αποθρασύνονται. Τόσο η ζωή θα γίνεται πιο δυσβάστακτη για τους εργαζόμενους, για τους άνεργους και για τα παιδιά μας. Τόσο η επίθεση θα κλιμακώνεται. Με την έννοια αυτή, χρέος μας είναι να σπάσουμε αυτόν το εγκλωβισμό να βγούμε από το τέλμα να παλέψουμε ενάντια στην εμπέδωση του κλίματος ήττας υποστηρίζοντας τη θεμελιώδη αρχή της δυνατότητας των λαϊκών αγώνων. Με σταθερή αντιπαράθεση στις γραμμές συμβιβασμού, οι οποίες στους χώρους της εκπαίδευσης εκφράζονται και με λογικές “ιδιαιτερότητας του κλάδου”, “αταξικότητας της εκπαίδευσης” και άρα “δυνατότητας προοδευτικής συνδιοίκησής της”.

Η πάλη, σήμερα, ενάντια στις αυταπάτες αυτές είναι παράλληλη με την επιδίωξη να βγει ο κλάδος των εκπαιδευτικών στο δρόμο του αγώνα. Το γενικό πλαίσιο της πάλης προκύπτει από την ίδια την πραγματικότητα και είναι η στόχευση για ανατροπή της πολιτικής της φτώχειας, των απολύσεων, της ανεργίας, των ελαστικών εργασιακών σχέσεων και των ταξικών φραγμών. Για:

·       Μαζικούς μόνιμους διορισμούς – Όχι στις ελαστικές εργασιακές σχέσεις στην εκπαίδευση και στην κοινωνία – Όχι στις απολύσεις.

·       Αυξήσεις στους μισθούς.

·       Να ανατραπεί το πλαίσιο αξιολόγησης – αυτοαξιολόγησης. Όχι στη διάλυση των εργασιακών σχέσεων.

Κάτω τα χέρια από τα συνδικαλιστικά δικαιώματα – όχι στον κρατικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό.