αγρότες: τα μπλόκα έσπασαν, τα προβλήματα παραμένουν, οι αγωνιστικές διαθέσεις αναζητούν διέξοδο

Απολογιστική σύσκεψη της Ενωτικής Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Καρδίτσας έγινε την Παρασκευή 11 Μάρτη ενώ ανάλογη σύσκεψη γι αυτή την Παρασκευή 18 Μάρτη καλεί στη Λάρισα η πανελλαδική συντονιστική επιτροπή των μπλόκων. Μετά από 40 μέρες στα μπλόκα, σίγουρα είναι πολλά τα συμπεράσματα που μπορούν να βγάλουν οι αγωνιστές αγρότες. Συμπεράσματα ουσίας και όχι για «να βλογήσουμε τα γένια μας». Συμπεράσματα που θα στέκονται στις αδυναμίες του αγώνα, στο τι έφταιξε γι’ αυτή την αρνητική εξέλιξη, στο τι πρέπει να γίνει για νάναι οι επόμενοι αγώνες νικηφόροι.

Το σπάσιμο των μπλόκων και η λήξη των αγροτικών κινητοποιήσεων σίγουρα έδωσε πολλές ανάσες στην κυβέρνηση. Ένας αγώνας που θα μπορούσε να δημιουργήσει πρόβλημα και να καταφέρει πλήγματα στη μνημονιακή πολιτική, έληξε χωρίς μεγάλες ζημιές για την κυβέρνηση. Και γι αυτή την κατάληξη δεν φταίνε οι ανοιξιάτικες καλλιεργητικές εργασίες όπως είπαν πολλοί, ούτε η κόπωση των αγροτών μετά από τόσες μέρες στα μπλόκα.  Φταίνε οι πολιτικές γραμμές που κυριάρχησαν σ’ αυτή την κινητοποίηση, οι αρνητικοί συσχετισμοί και η ανυπαρξία μιας αγωνιστικής-κομμουνιστικής γραμμής που θα έδινε προσανατολισμό και προοπτική στον αγώνα της φτωχομεσαίας αγροτιάς.

Οι κινητοποιήσεις αυτές δεν ανέδειξαν απλά και μόνο τα οξυμένα προβλήματα των αγροτών. Δεν κατέγραψαν απλά και μόνο την οργή και την αγανάκτηση απέναντι σε μια πολιτική που τους φτωχοποιεί και τους ξεκληρίζει. Κυρίως αυτό που κατέγραψαν είναι οι αγωνιστικές διαθέσεις που υπάρχουν και φουντώνουν μέσα στον αγροτόκοσμο. Όπως κατέγραψαν επίσης και το πολιτικό κενό που υπάρχει και που δεν επιτρέπει αυτές οι διαθέσεις να βρουν διέξοδο και κλιμάκωση. Και είναι αυτό το πολιτικό κενό που εμποδίζει να έχουν οι αγώνες νίκες.

Τα διάφορα «πανελλαδικά» και οι διάφορες «ηγεσίες» των αγροτών έχουν πολλούς λόγους να είναι ικανοποιημένοι από την όλη εξέλιξη. Ξαναστήθηκαν μηχανισμοί και ξαναβγήκαν στον αφρό παλιοί και νέοι αγροτοπατέρες και μάλιστα αναβαπτισμένοι στο Μαξίμου ως «συνομιλητές» της κυβέρνησης. Οι φτωχομεσαίοι βέβαια αγρότες δεν έχουν κανένα λόγο να είναι ευχαριστημένοι.

Η κυβέρνηση κατάφερε και οδήγησε στην εκτόνωση την αγροτική κινητοποίηση με τη γραμμή του «διάλογου». Δεν θα τα κατάφερνε βέβαια αν δεν έβαζαν «πλάτη» και οι διάφοροι δεξιοί και «αριστεροί» αγροτοπατέρες που τσίμπησαν και έτρεξαν να πιάσουν στασίδι στο στημένο διάλογο. Όλοι αυτοί που ενώ έλεγαν όχι στο διάλογο αν δεν αποσύρει η κυβέρνηση τις προτάσεις της, έτρεξαν πρώτοι και καλύτεροι μόλις τους κάλεσε ο Τσίπρας στο Μαξίμου.  Όλοι αυτοί που ενώ στην αρχή και κάτω από την πίεση του κόσμου αναγκάστηκαν να υιοθετήσουν το «πάρτε πίσω το νόμο-λαιμητόμο», στη πρώτη ευκαιρία το ξέχασαν και το γύρισαν πάλι στα επιμέρους αιτήματα. Τα «κοστολογημένα» αιτήματα όπως έλεγαν όσοι πήγαν στην πρώτη συνάντηση με τον Τσίπρα ή «τα 5 αιτήματα» που έλεγε ο Μπούτας. Μια γραμμή που απομόνωνε τους αγρότες και διασπούσε αντί να οικοδομεί ενιαίο μέτωπο με τα άλλα κομμάτια του λαού ενάντια στα αντιασφαλιστικά σχέδια της κυβέρνησης.

Σε τίποτα δεν έκανε πίσω η κυβέρνηση. Τα 25 μέτρα που ανακοινώθηκαν μετά τη σύσκεψη στο Μαξίμου δεν είναι καν μέτρα. Τα 9.500 αφορολόγητο, η διατήρηση του ΟΓΑ ως χωριστού ταμείου (ως το 2021), η σταδιακή αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών κλπ δεν είναι καν δεσμεύσεις της κυβέρνησης αλλά απλά προτάσεις που θα τις διαπραγματευτεί με τους «θεσμούς» στα πλαίσια της αξιολόγησης. «Το διεκδικητικό πλαίσιο της κυβέρνησης έναντι των δανειστών» όπως διευκρίνιζε η Αυγή την επομένη της συνάντησης. Δεν είναι τώρα που «μπήκε στο τραπέζι» το αφορολόγητο, όπως μας λέει ο Μπούτας  για να παρουσιάσει «νίκες» και να βλογήσει τα γένια του. Είναι παλιά πρόταση της κυβέρνησης προς τους «θεσμούς» που ο Αποστόλου τη διαφημίζει μήνες τώρα. Και ας μη μιλήσουμε για τον εμπαιγμό με τα περί περιορισμού της ασυδοσίας των μεσαζόντων, χτύπημα των καρτέλ, στήριξη των νέων αγροτών, υγιή συνεργατισμό, έγκαιρες πληρωμές των επιδοτήσεων από τον ΟΠΕΚΕΠΕ και άλλα τέτοια που έχουμε βαρεθεί να τα ακούμε και από αυτήν αλλά και από όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις.

Τα μπλόκα βέβαια δεν στρίμωξαν μόνο την κυβέρνηση αλλά και τη ΝΔ. Οι δύο βάρκες που πατούσε ο Μητσοτάκης – από τη μια ζητούσε απόσυρση και από την άλλη διαφωνούσε με τα μπλόκα – είναι ένδειξη των προβλημάτων που δημιούργησε και στη ΝΔ η αγροτική κινητοποίηση. Φάνηκε αυτό και στη διάσπαση των δεξιών μπλόκων που κάποια ήταν με τον διάλογο και κάποια με την απόσυρση. Παρά όμως τις φιλοαγροτικές κορώνες, η ΝΔ αποδείχτηκε συνεπής στην αντιλαϊκή της γραμμή, όπως καταγράφηκε και στις προτάσεις που κατέθεσε για το αγροτικό. Προτάσεις βαθιά αντιαγροτικές και σκληρά ταξικές, κομμένες και ραμμένες στα μέτρα των μεγαλοαγροτών που οδηγούν μια ώρα νωρίτερα τους φτωχομεσαίους στο ξεκλήρισμα: «στενότερο» μητρώο αγροτών, «διατήρηση» του ενιαίου και οριζόντιου συντελεστή 13%, κατάσχεση επιδοτήσεων για χρέη στον ΟΓΑ κλπ

Το ΚΚΕ αποδείχτηκε ο καλύτερος σύμμαχος της κυβέρνησης. Ήταν αυτό που πρώτο έδωσε το σήμα για σπάσιμο των μπλόκων. Το «αλλάζουμε τη μορφή πάλης» που έλεγε ο Μπούτας. Τα «παρά πόδα» και άλλα τέτοια ηρωϊκά δεν πείθουν ούτε τα μέλη του. Με τη συμμετοχή στο στημένο διάλογο (που λίγο πριν τον κατάγγελλε), με τις συνεννοήσεις με τον Καμίνη για τη συγκέντρωση της Αθήνας, με τη «συμβολική» παρέλαση 17 τρακτέρ στο Σύνταγμα (κατόπιν αστυνομικής αδείας!) όταν την ίδια στιγμή άλλοι αγρότες εμποδίζονταν με ΜΑΤ, συλλήψεις και δακρυγόνα, με τα πεσκέσια στον Τσίπρα κλπ σίγουρα θα πάρει και άλλα συγχαρητήρια στη Βουλή για την «υπεύθυνη» στάση του.

Δεν ξέρουμε πόσο σίγουρη νοιώθει η κυβέρνηση που κατέφερε και έκλεισε «αβρόχοις ποσί» το αγροτικό μέτωπο. Το σίγουρο είναι ότι η αντιαγροτική πολιτική και θα συνεχιστεί και θα χειροτερέψει. Θα φέρει περισσότερα προβλήματα και μαζί περισσότερο θυμό και περισσότερη αγανάκτηση στους αγρότες. Και σίγουρα θα τους ξαναβγάλει στα μπλόκα. Αγωνιστικές διαθέσεις υπάρχουν και φάνηκαν σ’ αυτές τις κινητοποιήσεις. Που για να βρουν όμως προοπτική και διέξοδο χρειάζεται να ανατραπούν οι αρνητικοί συσχετισμοί και να οικοδομηθεί μια άλλη γραμμή μέσα στο κίνημα. Η γραμμή της αντίστασης, της αναμέτρησης, της ανατροπής.   

ΠΣ