ύπουλη η παρέμβαση των φασιστών σε αγροτικά μπλόκα

άρθρο των Γιώργου Καμαρέτσου, Στέφανου Καραμήτρου και Θωμά Παπαδόπουλου* που δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα των Συντακτών (8/2/2015)

Είναι γεγονός πως για πρώτη φορά από το 2012 που εμφανίστηκαν με αυξημένα εκλογικά ποσοστά οι φασίστες της Χρυσής Αυγής προσπαθούν να παρέμβουν όχι απλώς εκλογικά στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό ή σε μεμονωμένες κινητοποιήσεις, αλλά και σε έναν παρατεταμένο αγώνα, όπως είναι αυτός των αγροτών.
Και μάλιστα κάνοντας προσπάθεια να συνδεθούν, να παρασύρουν δυνάμεις, να τις στρέψουν ενάντια σε παρεμβάσεις αριστερών οργανώσεων, αλλά και να καλλιεργήσουν εθνικιστικά κηρύγματα για «την αναστήλωση της Ελλάδας μέσω του πρωτογενούς τομέα» και την «υπεράσπιση της πατρίδας», βάζοντας σε ένα τσουβάλι την «κυβέρνηση των δωσίλογων πολιτικών» και την Αριστερά «που χαϊδεύει μετανάστες».
Από μια πλευρά, έχει σημασία να επισημανθεί η κατεύθυνση των φασιστών να εμπλακούν όλο και πιο ενεργά στις κινητοποιήσεις των αγροτών, κάτι που καταδεικνύει και η παρουσία Κασιδιάρη-Μπαρμπαρούση-Καρακώστα στο μπλόκο της Θήβας την Παρασκευή 5/2.

Απ’ την άλλη, αν κάτι έχει μεγαλύτερη αξία είναι να δει κανείς ποιο είναι εκείνο το έδαφος το οποίο εκμεταλλεύονται οι φασίστες και τους δίνει τη δυνατότητα να ζώνουν σαν φίδια τη φτωχομεσαία αγροτιά: η βίαιη επίθεση που για δεκαετίες ξεδιπλώνεται από την Ε.Ε. (μέσω της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής) και τις ντόπιες κυβερνήσεις, από την ιμπεριαλιστική εξάρτηση της χώρας που συνεχώς βαθαίνει και οδηγεί στο ξεκλήρισμα της φτωχομεσαίας αγροτιάς.
Η αποσυγκρότηση του αγροτικού κόσμου, η αδρανοποίηση των πολιτικών διαδικασιών και λειτουργιών των αγροτικών συλλόγων, η ήττα-εκτόνωση προηγούμενων κινητοποιήσεων είναι ορισμένοι λόγοι που η φασιστική δράση βρίσκει ακόμα μικρές αντιστάσεις.
Γι’ αυτό και η παρέμβαση των φασιστών στα αγροτικά μπλόκα δεν έχει στόχο να συμβάλει στη νίκη του αγώνα ενάντια στο ασφαλιστικό.
Δεν έχει στόχο το ξεκαθάρισμα των στόχων και την υπηρέτησή τους. Αντίθετα, έχει στόχο τη συσκότιση των στόχων, τη συσκότιση των πραγματικών αιτίων της επίθεσης.
Προτιμούν το λαϊκό κίνημα ηττημένο και τη λαϊκή συνείδηση θολωμένη, έτσι ώστε να μπορούν να κάνουν τη βρόμικη δουλειά τους ευκολότερα και εντελώς ανέξοδα για το σύστημα.

Ρόλο, επίσης, έχουν παίξει οι επιδιώξεις των μεγαλοαγροτών, που «καπελώνουν» τα συμφέροντα της φτωχομεσαίας αγροτιάς και θέτουν ζητήματα για «καλύτερο μερίδιο προϊόντων μέσα στην Ε.Ε.», για «νέες καλλιέργειες και προγράμματα ευρωπαϊκά», για «ισχυρή αγροτική χώρα». Απόψεις που παραδοσιακά έδιναν χώρο στις ελληνικές σημαίες στις αγροτικές κινητοποιήσεις.
Πατώντας σ’ αυτά τα δεδομένα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛΛ. προσπαθεί σήμερα να φορτώσει στους αγρότες την Ακροδεξιά.
Προσπαθεί να τους απομονώσει κοινωνικά, να ενεργοποιήσει κοινωνικούς αυτοματισμούς, με σκοπό το προχώρημα της αντιασφαλιστικής επιδρομής.
Αυτόν τον στόχο είχε η τοποθέτηση του υπουργού Αποστόλου για την κινητοποίηση στην Agrotica.
Είναι τουλάχιστον υποκριτική αυτή η τοποθέτηση του ΣΥΡΙΖΑ, αν αναλογιστεί κανείς ότι το βασικό σημείο εκκίνησης όλων των φασιστικών παραληρημάτων είναι το «Εξω τα κόμματα» και το «Εξω οι συνδικαλιστές», δηλαδή το κεντρικό στοιχείο που ο ΣΥΡΙΖΑ έθρεψε (και πάνω στο οποίο επένδυσε) στις πολιτικές διαδικασίες στην πλατεία Συντάγματος το 2011, ακριβώς για να μπορέσει να περιορίσει τη δυνατότητα ώσμωσης των μικροαστικών στρωμάτων με τα εργατικά συνδικάτα και με αγωνιστικές απόψεις.

Το «Εξω τα κόμματα» ήταν και είναι το καλύτερο έδαφος για να μην υπάρχει καμιά πολιτική διεργασία, κανένας προσανατολισμός στην πάλη, για να κρύβονται κομματικά στελέχη της Ν.Δ., του ΠΑΣΟΚ, για να επενδύει η Χρυσή Αυγή στο «Φταίνε οι πολιτικοί», στο «Ολοι ίδιοι είναι» και να δηλητηριάζει συνειδήσεις. Η μετάφραση του «Εξω τα κόμματα» είναι «Εξω η Αριστερά» (όχι βέβαια αυτή του ΣΥΡΙΖΑ) και τελικά... έξω οι αγώνες.
Το πιο σημαντικό, λοιπόν, στοιχείο των εξελίξεων είναι ότι ο δίκαιος και μαζικός αγώνας στα μπλόκα της αγροτιάς λειτούργησε -σε έναν βαθμό- ως πυροκροτητής αντιδράσεων ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων, όπως καταγράφηκε με τις μεγαλειώδεις διαδηλώσεις στις 4 Φλεβάρη.
Αυτό έφερε σε πολιτική επαφή τον αγροτικό κόσμο με εργασιακούς χώρους, στον κοινό στόχο της αντίστασης για να μην περάσουν μέτρα επίθεσης της κυβέρνησης, της Ε.Ε. και του ΔΝΤ.
Αυτός ο στόχος, αυτή η κατεύθυνση αναμέτρησης (και όχι συνδιαλλαγής), αν παλευτεί μέσα στους αγρότες, θα ζορίσει -πέρα απ’ την κυβέρνηση, που θέλει να προωθήσει την αντιασφαλιστική επιδρομή- και τους φασίστες, που προσπαθούν να απομονώσουν κοινωνικά τον αγώνα των αγροτών ώστε να διευκολύνεται η παρέμβασή τους.

* Μέλη της Κ.Ο. Καρδίτσας του ΚΚΕ(μ-λ), αναδημοσίευση από την Εφημερίδα των Συντακτών