«Φεγγάρι της συγκομιδής»

Η υπερπανσέληνος του Οκτώβρη. «Το διάδημα του φεγγαριού στο μέτωπο της νύχτας» που λέει ο ποιητής. Η μεγαλύτερη και πιο φωτεινή πανσέληνος του έτους που μας χάρισε μαγευτικές εικόνες αυτά τα βράδια του Οκτώβρη. Που οι αγρότες παλιά το λέγαν και «φεγγάρι της συγκομιδής» γιατί φώτιζε τα χωράφια και μπορούσε να συνεχιστεί η συγκομιδή των αγροτικών προϊόντων και μετά το ηλιοβασίλεμα… Μόνο που φέτος για το βαμβάκι η συγκομιδή φέρνει «μαύρα μαντάτα». Η τιμή κατρακύλησε στα 0,48 €/kg (κάτω από 0,40 €/kg στο χωράφι) όταν πέρυσι τέτοια περίοδο ήταν στα 0,56 €/kg (ΕΔΩ και ΕΔΩ). Για άλλη μια χρονιά οι βαμβακοπαραγωγοί μετράνε χασούρα.

Χρόνο με το χρόνο το αγροτικό εισόδημα μειώνεται, οι βιοπαλαιστές αγρότες φτωχοποιούνται, η αγροτική παραγωγή γίνεται ασύμφορη. Δυναμικές καλλιέργειες που παλιότερα άφηναν ένα εισόδημα στον παραγωγό, σιγά-σιγά εγκαταλείπονται. Μόνο φέτος στην Καρδίτσα είχαμε μείωση στη βαμβακοκαλλιέργεια  σχεδόν 30%  (από περίπου 370.000 στρέμματα το 2024, φέτος καλλιεργήθηκαν μόνο 260.000 στρέμματα). Τα ίδια και στο καλαμπόκι που τα στρέμματα μειώθηκαν πάνω από 30% (ΕΔΩ). Χιλιάδες στρέμματα μένουν ακαλλιέργητα, τα καμποχώρια ερημώνουν, η φτωχή και μεσαία αγροτιά ξεκληρίζεται… Από πέρυσι μέχρι φέτος, υπολογίζονται πάνω από 70.000 τα στρέμματα που εγκαταλείφθηκαν ακαλλιέργητα στο νομό Καρδίτσας... Και από την άλλη, συγκεντροποίηση της γης και της παραγωγής στα χέρια λίγων μεγαλοαγροτών-νεοτσιφλικάδων...

Άσχημα τα μαντάτα δεν είναι μόνο με τις τιμές. Είναι και για το κόστος παραγωγής, όπου λιπάσματα, ζωοτροφές κλπ αυξήθηκαν πάνω από 30% τα τελευταία χρόνια, ροκανίζοντας ακόμα περισσότερο το ήδη χαμηλό αγροτικό εισόδημα.  Για την ευλογιά των αιγοπροβάτων που έχει οδηγήσει σε απόγνωση τους κτηνοτρόφους που βλέπουν τα κοπάδια τους να σφάζονται το ένα μετά το άλλο και οι Τσιάρας-Κουρέτας να παίζουν πινγκ-πονγκ τις ευθύνες. Για τις λοβιτούρες και τις αρπαχτές τους στον ΟΠΕΚΕΠΕ που τελικά τον λογαριασμό τον πληρώνουν οι αγρότες του μόχθου με πρόστιμα, καθυστερήσεις και περικοπές στις επιδοτήσεις τους. Για τις απλήρωτες αποζημιώσεις από τις πλημμύρες, όπου πέντε χρόνια μετά τον Ιανό (Σεπτέμβρης του 2020) υπάρχουν πλημμυροπαθείς που ακόμα δεν πληρώθηκαν  την αποζημίωση ενοικίου (επιδότηση προσωρινής στέγασης) για το τελευταίο 3μηνο (!) ενώ στον Παλαμά, δύο χρόνια μετά τον Daniel (Σεπτέμβριος του 2023) πάνω από 730 οικογένειες ακόμα δεν πληρώθηκαν την αποζημίωση των 6.600 € για τα πλημμυρισμένα σπίτια τους (ΝΕΟΣ ΑΓΩΝ 20/9/25)... Και την ίδια στιγμή ο ΕΛΓΑ να ζητάει επιστροφές αποζημιώσεων από 2.645 πληγέντες παραγωγούς (ΕΔΩ). Και ας μην μιλήσουμε για τα έργα αντιπλημμυρικής θωράκισης, για τα μεσαία φράγματα (Σκοπιά, Μουζάκι, Πύλη), για τον σιδηρόδρομο που ακόμα αναζητείται, για τις αποζημιώσεις του Μέτρο 2.3, για… για…
Σιγά-σιγά το φεγγάρι χάνεται. Τα προβλήματα όμως παραμένουν. Και είναι αυτά τα προβλήματα που αργά η γρήγορα θα ξαναβγάλουν τους φτωχομεσαίους αγρότες στο δρόμο. Ενάντια στην αντιαγροτική πολιτική κυβέρνησης-ΚΑΠ-ΕΕ που τους φτωχοποιεί και τους ξεκληρίζει. Για να διεκδικήσουν τιμές και εισόδημα που να καλύπτει το κόστος της ζωής. Για νάχουν ζωή και μέλλον στα χωριά τους και στις παραγωγές τους.

Σ.Κ.