τελικά, τί μένει στα χαρτιά; (για τις εκλογές στο Ν.Τ. ΑΔΕΔΥ Καρδίτσας)

Τη Τρίτη 22/11 έγιναν η εκλογοαπολογιστική συνέλευση και οι εκλογές για την Εκτελεστική Γραμματεία του Νομαρχιακού Τμήματος της ΑΔΕΔΥ στην Καρδίτσα. Από τους 98 αντιπροσώπους (119 το 2019) παρόντες ήταν στη συνέλευση γύρω στους 40 οπότε δεν είχε  απαρτία.

Δύο αντιπρόσωποι (πυροσβέστες) είχαν εκλεγεί με ηλεκτρονική ψηφοφορία. Η Ε.Γ. με ψήφους των Δημοκρατική-Προοδευτική Ενότητα (ΠΑΣΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ) και ΔΑΚΕ νομιμοποίησαν αυτούς τους αντιπροσώπους. Το επιχείρημά τους ήταν ότι είναι νόμιμη η εκλογή τους, δεν μπορεί να διαγραφούν, η δικαιοσύνη θα τους δικαιώσει σε τυχόν προσφυγή που θα κάνουν και άλλα τέτοια.

Για μια ακόμη φορά το τελευταίο διάστημα, ο νόμος Χατζηδάκη δεν μένει στα χαρτιά! Πολύ εύκολα, με αποφάσεις διοικητικών συμβουλίων ή αντίστοιχων οργάνων, υλοποιούνται ηλεκτρονικές ή υβριδικές εκλογές σε σωματεία, ομοσπονδίες κλπ. Μια σειρά σωματεία στην Α/θμια εκπαίδευση για τις εκλογές για το συνέδριο της ΔΟΕ, εκλογή αντιπροσώπων για ΑΔΕΔΥ(Χαλκιδική), στην ΕΔΟΘ και έπεται συνέχεια και στο συνέδριο της ΑΔΕΔΥ το Δεκέμβρη.

Η ΔΑΣ (ΠΑΜΕ) μάλιστα με τοποθέτησή της έκανε επίκληση εφαρμογής του Ν.1264 σε αντιδιαστολή με το νόμο Χατζηδάκη. Τελικά και το ΠΑΜΕ και η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ συμμετείχαν στις εκλογές.

Είναι φανερό ότι τελικά μένουν στα χαρτιά οι θέσεις: να μείνει ο νόμος Χατζηδάκη στα χαρτιά, για ανυπακοή και μη εφαρμογή του νόμου. Επικρατεί τελικά η δικαιολογία ότι υπάρχει συνδικαλιστική δουλειά στους χώρους αυτούς και δε γίνεται να αφεθεί, δε χαρίζουμε σε ΔΑΚΕ_ΠΑΣΚ_ΣΥΡΙΖΑ τα σωματεία. Αλήθεια, πόση απόσταση έχουν τα προηγούμενα από τις αντίστοιχες θέσεις των ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΚ/ΔΙΚΤΥΟ-ΔΗΣΥ/ΠΕΚ που δικαιολογούσαν τη συμμετοχή τους στις πρόσφατες εκλογές της διοίκησης για τα υπηρεσιακά συμβούλια των εκπαιδευτικών;  Που τελειώνει αυτό το επιχείρημα και μέχρι τι μπορεί να αποδεχτεί, ανεχτεί, προσαρμοστεί; Η συνδικαλιστική δουλειά στα σωματεία ίσον εκλογές;

Οι ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ με έναν αντιπρόσωπο έθεσαν ότι ΝΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ. Η προάσπιση της συνδικαλιστικής δράσης δεν μπορεί να γίνει με την

Πολυτεχνείο ’22: πολύς ο κόσμος που επιμένει στο δρόμο του Νοέμβρη

Με σχετικά μαζική συμμετοχή τιμήθηκε χθες στη Καρδίτσα η 49η επέτειος του Πολυτεχνείου. Μπορεί βέβαια οι επίσημοι φορείς να θέλουν να «χωρέσουν» το Πολυτεχνείο σε άνευρες γιορτούλες με απαγγελίες ποιημάτων και καταθέσεις στεφάνων, αλλά για άλλη μια χρονιά, ήταν και φέτος αρκετός ο κόσμος που επιμένει να τιμά το Πολυτεχνείο διαδηλώνοντας «στο δρόμο του Νοέμβρη». Κόσμος του κινήματος, «παλιοί» που 49 χρόνια τώρα παραμένουν συνεπείς στο «ραντεβού» του Νοέμβρη αλλά και νεολαίοι που ανιχνεύουν «της γενιάς μας τα Πολυτεχνεία»… Στη πλατεία δικαστηρίων συγκεντρώθηκαν οι «αρχές» της πόλης (δήμαρχος, νομάρχης, μητροπολίτης, ΣΥΡΙΖΑ, Εργατικό Κέντρο κ.α.) σε μια «οικογενειακή» συγκέντρωση όπου περίσσευαν οι «επίσημοι» και απουσίαζε ο κόσμος. Στη κεντρική πλατεία έγινε συγκέντρωση που καλούσαν σύλλογοι, σωματεία κλπ που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ/ΚΚΕ ενώ επίσης στη κεντρική πλατεία, σε διακριτή συγκέντρωση καλούσαν αριστερές οργανώσεις και συλλογικότητες. Ακολούθησε μαζική πορεία στους δρόμους της πόλης με κυρίαρχα τα συνθήματα ενάντια στον ιμπεριαλισμό, τον φασισμό και τον πόλεμο, αλλά και ενάντια στην πολιτική της φτώχειας, της ακρίβειας και της καταστολής. Με πανό συμμετείχαν το Δίκτυο Αλληλεγγύης και Αγώνα, το Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι και το ΚΚΕ(μ-λ). Η χθεσινή

51ο αστέρι στην αστερόεσσα?

εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, 15-11-2022

Πριν από μερικές ημέρες μαθαίναμε για μια ολόκληρη αμερικάνικη βάση ελικοπτέρων (πάνω από 150 ελικόπτερα) που για 8 μήνες θα μετασταθμεύσει στο Στεφανοβίκειο Μαγνησίας (ΕΔΩ). Τώρα μαθαίνουμε για τα 8 πανίσχυρα αμερικάνικα drone UAV MQ-9 REAPER της USAFE που μαζί με το προσωπικό υποστήριξής τους από το Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2022 μεταστάθμευσαν στην Αεροπορική Βάση της 110 Πτέρυγα Μάχης στη Λάρισα (ανακοίνωση ΓΕΕΘΑ: ΕΔΩ). Στον άξονα από τη βάση της Σούδας στην Κρήτη η οποία επεκτείνεται εκσυγχρονίζεται και αναβαθμίζεται, μέχρι την Αλεξανδρούπολη που έχει μετατραπεί σε «Σούδα του βορρά» εντάσσεται όλο και περισσότερο και η Θεσσαλία που είναι πλέον διάσπαρτη από αμερικανικές βάσεις: στο Στεφανοβίκειο, στο στρατόπεδο «Γεωργούλα» στο Βόλο, στην 110 Πτέρυγα Μάχης στη Λάρισα κ.α.

Μέρα με τη μέρα ολόκληρη η επικράτεια μετατρέπεται σε μία απέραντη αμερικανική βάση, σε πλατφόρμα εξόρμησης για τα αμερικανο-ΝΑΤΟϊκά πολεμικά σχέδια, σε μαγνήτη πολεμικών κινδύνων για τη χώρα και το κόσμο της δουλείας που φορτώνεται στις πλάτες του τα βάρη από τις συνεχείς «αγορές του αιώνα» για τους εξοπλισμούς των ιμπεριαλιστών.

Μπροστά στην επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, αυτές οι επικίνδυνες εξελίξεις με την ενίσχυση της στρατιωτικής ιμπεριαλιστικής παρουσίας, με το βάθεμα της εξάρτησης και την όλο και μεγαλύτερη εμπλοκή της χώρας στα πολεμικά σχέδια των ιμπεριαλιστών, κάνουν πιο επίκαιρα από ποτέ τα συνθήματα του Νοέμβρη ΕΞΩ ΟΙ ΒΑΣΙΕΣ - ΕΞΩ ΤΟ ΝΑΤΟ ΚΑΙ ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ. Συνθήματα πού όσο και αν εχθροί και «φίλοι» επιχειρούν να τα σβήσουν από τις πύλες του Πολυτεχνείου και από τη συλλογική μνήμη του λαού, είναι αυτή η πεισματάρα η πραγματικότητα που τα «γράφει» ξανά και ξανά στα πανό και τα συνθήματα του κινήματος.   

Σ.Κ.

στο δρόμο του Νοέμβρη! Με τη δύναμη των λαϊκών αγώνων! Για να ανατραπεί η πολιτική της φτώχειας, του πολέμου και της καταστολής!

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 

ΠΕΜΠΤΗ 17/11

6:00 μ.μ. – ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ

Για έναν μαύρο χειμώνα προετοιμάζει το σύστημα της εκμετάλλευσης και της εξάρτησης το λαό και τη νεολαία. Κάθε μέρα που περνάει, όλο και πιο διευρυμένα τμήματα των λαϊκών μαζών έρχονται αντιμέτωπα με την απόλυτη φτώχεια και εξαθλίωση, αποτέλεσμα της ακρίβειας και της πολύχρονης κλιμάκωσης της επίθεσης του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού στα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα.
Η ολόπλευρη σήψη του καπιταλιστικού - ιμπεριαλιστικού συστήματος δεν μπορεί να κρυφτεί. Όσο και αν οι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί του πασχίζουν να ρίξουν στάχτη στα μάτια και να εμφανίσουν την κόλαση που βιώνουν οι λαοί σαν «φυσικό φαινόμενο», αποκαλύπτεται ολοένα και περισσότερο ότι αυτή είναι προϊόν της γενικευμένης κρίσης του και της συνάντησής της με την πανδημία, που το ίδιο γέννησε και διαχειρίζεται εγκληματικά, αλλά και τον πόλεμο, την αναπόφευκτη συνέπεια των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και ανταγωνισμών που είναι σύμφυτα στη λειτουργία του.
Έναν πόλεμο που σήμερα μαίνεται στην καρδιά της Ευρώπης, στο πεδίο της πολύπαθης Ουκρανίας. Η ιμπεριαλιστική σύγκρουση αυτή -έστω και έμμεση- μεταξύ της Δύσης -κυρίως των ΗΠΑ- και της Ρωσίας, πέρα από τα ποτάμια αίματος που ήδη έχει προκαλέσει και τα καραβάνια των προσφύγων που έχει προσθέσει σε αυτά των δεκάδων ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων που προηγήθηκαν, έχει ζωντανέψει τους χειρότερους εφιάλτες για το μέλλον της ανθρωπότητας. Γιατί έθεσε στην ημερήσια διάταξη την πιθανότητα κλιμάκωσης των ανταγωνισμών σε μια γενικευμένη αναμέτρηση, για την οποία το σύνολο των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, αν και για την ώρα ανέτοιμες, έχουν αρχίσει ήδη να ακονίζουν τα μαχαίρια. Γιατί συζητιέται

βιβλίο: «Ουκρανία. Ο πόλεμος δεν ξεκίνησε χθες, δεν θα τελειώσει αύριο»

Δεν είναι ή πρώτη φορά που ο Βασίλης Σαμαράς καταπιάνεται με την Ουκρανία και τον κομβικό ρόλο της στην μετα-σοβιετική αντιπαράθεση των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ με τη Ρωσία. Πολλά χρόνια νωρίτερα, σε ανύποπτο χρόνο, είχε γράψει για τη γεωπολιτική σημασία της Ουκρανίας στα επιθετικά σχέδια του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού αλλά και για τις φιλοδοξίες της Μόσχας για την προσέλκυσή της στη στρατηγική επιρροή της. Είχε μάλιστα προφητικά επισημάνει πως η αναμέτρηση με επίδικο την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ θα αποκτήσει κεντρικό χαρακτήρα, θα είναι σκληρή και επικίνδυνη.
Με το νέο βιβλίο «Ουκρανία. Ο πόλεμος δεν ξεκίνησε χθες, δεν θα τελειώσει αύριο» που κυκλοφορεί αυτές τις ημέρες από τις εκδόσεις «Εκτός των τειχών», επιχειρεί μια αναδρομή στις απαρχές της πολεμικής σύγκρουσης και στα σημαντικότερα γεγονότα της περιόδου μετά τις ανατροπές και την κατάρρευση του λεγομένου «υπαρκτού σοσιαλισμού» στις αρχές της δεκαετίας του '90. Αναφέρεται στην ιστορική ευκαιρία που παρουσιάστηκε για τις ΗΠΑ και τους ιμπεριαλιστές της ΕΕ για μια άνευ προηγουμένου επιθετική πολιτική απέναντι στην περιοχή της ανατολικής Ευρώπης, που παλιότερα συνιστούσε το «Ανατολικό Μπλοκ», και στα κράτη που προέκυψαν από τον κατακερματισμό της Σοβιετικής Ένωσης και φυσικά στην ίδια τη Ρωσία.
Έτσι, σε όλο το διάστημα των τελευταίων 30 χρόνων έχουμε την επέκταση των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ στην Ανατολή και την περικύκλωση και περίσφιξη της Ρωσίας. Μιας ιμπεριαλιστικής δύναμης που, αν και βρέθηκε σε φάση υποχώρησης, εξακολουθεί να είναι ο μεγάλος ανταγωνιστής των ΗΠΑ, αφού το πυρηνικό της οπλοστάσιο παραμένει στο ακέραιο και είναι η μόνη δύναμη που μπορεί να τις πλήξει μέσα στο έδαφός τους. Μια Ρωσία που μετά την εκλογή του Πούτιν

9 Νοέμβρη: μαζική η απεργιακή κινητοποίηση, ζητούμενο η συνέχεια και κλιμάκωση

«Κάτι από παλιά» θύμιζε η σημερινή απεργία στην Καρδίτσα. Μετά από χρόνια η κεντρική πλατεία της πόλης γέμισε ξανά. Δεκάδες ήταν τα σωματεία και εκατοντάδες οι εργαζόμενοι και εργαζόμενες που συμμετείχαν σε μια μεγάλη και μαζική απεργιακή συγκέντρωση. Ικανοποιητικά τα απεργιακά ποσοστά, όχι όμως και εντυπωσιακά: 15% στους δασκάλους, 20% στους καθηγητές, σχεδόν 100% στους τεχνικούς της COSMOTE, στην Εθνική Τράπεζα, στον Δήμο Λ.Πλαστήρα κλπ. Πολλά επίσης ήταν και τα μαγαζιά που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του Εμπορικού Συλλόγου και έκλεισαν για ένα 2ωρο, συμμετέχοντας στην απεργιακή κινητοποίηση. Μαζί με τους εργαζόμενους βρέθηκαν και κάμποσοι αγρότες αλλά και μαθητές από το Μουσικό Σχολείο κ.α. Αξίζει να σημειωθεί ότι για πρώτη φορά, μετά από χρόνια, είχαμε κοινή συγκέντρωση από ΠΑΜΕ και ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ ενώ εμφανής ήταν και η «προεκλογική» κινητοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ. Νωρίτερα από τη συγκέντρωση των ΠΑΜΕ-ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, επίσης στη κεντρική πλατεία (μπροστά από την ALPHA BANK),  καλούσαν σε διακριτή (προ)συγκέντρωση, οργανώσεις, σχήματα και συλλογικότητες της αριστεράς. Με πανό συμμετείχαν το Δίκτυο Αλληλεγγύης και Αγώνα, το Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι και το ΚΚΕ(μ-λ). Τις προηγούμενες ημέρες, τόσο από το ΚΚΕ(μ-λ) όσο και μετά από συντονισμό οργανώσεων και συλλογικοτήτων, είχαν γίνει παρεμβάσεις για την προπαγάνδιση της απεργίας (ΕΔΩ και ΕΔΩ). Μετά τη συγκέντρωση (και τις ατέλειωτες ομιλίες που έδιωξαν κόσμο από την πλατεία…) ακολούθησε μαζική πορεία στους δρόμους της πόλης.

Η σημερινή απεργία δεν γίνονταν βέβαια για «ένα ολιστικό σχέδιο (!) για την αντιμετώπιση της κρίσης», δεν γίνονταν για «αναδιανομή πλεοναζόντων κερδών και πλούτου (!)», ούτε για «να υπάρξουν άμεσες επενδύσεις (!) για την αντιμετώπιση της κρίσης» και για «να έχουν μια θέση στο τραπέζι του κοινωνικού διαλόγου» (!!!) οι εργατοπατέρες, όπως έγραφε στη προκήρυξή της η ΓΣΕΕ. Οι εργαζόμενοι κατέβηκαν στην απεργία για να εκφράσουν την αντίθεσή τους, την οργή και την αγανάκτησή τους απέναντι σε μια πολιτική που τους φτωχοποιεί και τους εξαθλιώνει. Και αν οι εργατοπατέρες κήρυξαν μια απεργία-τουφεκιά στον αέρα, χωρίς συνέχεια και κλιμάκωση, για να εκτονώσουν τη λαϊκή οργή, να διασφαλίσουν τις

στις 9 Νοέμβρη ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ!

Η επίθεση ενάντια στα λαϊκά δικαιώματα και η επιδείνωση των συνθηκών ζωής των εργαζομένων εξελίσσονται σε όλα τα μέτωπα. Οι τεράστιες ανατιμήσεις στην ενέργεια και σε όλα τα βασικά είδη φτωχοποιούν παραπέρα και σε δραματικές διαστάσεις τους εργαζομένους, τους μισοεργαζόμενους/μισο-άνεργους και άνεργους, τη μαθητική, φοιτητική και εργαζόμενη νεολαία. Μας «τάζουν» έναν ακόμα πιο δύσκολο χειμώνα, που θα είναι όμως εύκολος και κερδοφόρος για το κεφάλαιο και τους ξένους και ντόπιους εκμεταλλευτές.

Παράλληλα, η επίθεση σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης κλιμακώνεται. Η κυβέρνηση κάνει τα επόμενα βήματα εφαρμογής όλου του αντιδραστικού - αντιεκπαιδευτικού θεσμικού πλαισίου της αυτοαξιολόγησης/αξιολόγησης. Τα μέτρα ταξικών σφαγείων της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής και της Τράπεζας Θεμάτων εμπεδώνονται και επεκτείνονται, ενώ η Πανεπιστημιακή Αστυνομία και τα ΜΑΤ αποτελούν το νέο… εκπαιδευτικό προσωπικό της σπουδάζουσας νεολαίας, η οποία έχει να αντιμετωπίσει και τον νέο νόμο πλαίσιο που κατακερματίζει και απαξιώνει τα πτυχία.

Ταυτόχρονα, κλιμακώνεται η επίθεση στις ελευθερίες, στη συνδικαλιστική και πολιτική δράση. Κάθε ζωντανή κίνηση των σωματείων επιδιώκεται να ελεγχθεί και να κατασταλεί μέσω του ΓΕΜΗΣΟΕ του αντεργατικού νόμου 4808, οι απεργίες βγαίνουν κατά συρροή με fast-track διαδικασίες παράνομες, οι διαδηλώσεις χτυπιούνται ανελέητα και βιομηχανίες πολιτικών διώξεων είναι σε εξέλιξη.

Τίποτα δεν έχουμε να περιμένουμε από καμία κυβερνητική «ευαισθησία» που θα περιγελάσει με τα voucher τη λαϊκή και εργατική εξαθλίωση - Τίποτα δεν έχουμε να περιμένουμε από

απεργία 9 Νοέμβρη: Κάτω η πολιτική που φέρνει φτώχεια, ανεργία, καταστολή και πόλεμο

Με στόχο τη μεγαλύτερη συμμετοχή εργαζόμενων στην απεργία της 9 Νοέμβρη, οργανώθηκε το απόγευμα της Δευτέρας, άλλη μια παρέμβαση στη κεντρική πλατεία της Καρδίτσας μετά από συντονισμό οργανώσεων και συλλογικοτήτων της πόλης. Με μοίρασμα προκηρύξεων από το ΚΚΕ(μ-λ) και το Δίκτυο Αλληλεγγύης και Αγώνα, με συζητήσεις με τον κόσμο καθώς και με πανό που αναρτήθηκε, τονίζονταν η σημασία της μαζικής συμμετοχής στην απεργία ώστε παρά την υπονομευτική στάση των συνδικαλιστικών ηγεσιών που προκηρύσσουν μια απεργία «τουφεκιά στον αέρα», χωρίς σχέδιο και χωρίς προοπτική κλιμάκωσης, η απεργία της 9/11 να αποτελέσει αφορμή μαζικής-συλλογικής έκφρασης των εργαζόμενων. Να εκφραστεί η λαϊκή οργή και αγανάκτηση για την αντιλαϊκή πολιτική που φέρνει φτώχεια, ακρίβεια, πόλεμο, καταστολή και εργασιακή βαρβαρότητα.  

παρέμβαση για την απεργία της 9 Νοέμβρη

Παρέμβαση για την απεργία της 9 Νοέμβρη έγινε το απόγευμα της Παρασκευής 4/11 από το ΚΚΕ(μ-λ) στη κεντρική πλατεία της Καρδίτσας. Ενόψει της απεργιακής μάχης της Τετάρτης 9/11, το ΚΚΕ(μ-λ) προσπαθεί να συμβάλει ώστε να δοθεί μαζική απάντηση στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης. Μια πολιτική που φέρνει φτώχεια και εξαθλίωση και λεηλατεί τη ζωή των εργαζόμενων. 

Μοιράστηκαν δεκάδες προκηρύξεις και στις συζητήσεις που ανοίχτηκαν με Καρδιτσιώτες ήταν φανερή η οργή και η αγανάκτηση που φουντώνει στις λαϊκές συνειδήσεις  απέναντι σε μια πολιτική που φτωχοποιεί το λαό και ρημάζει τη ζωή μας.   

Μοιράστηκε το παρακάτω κείμενο:

βιβλίο: 1919-1922, Στους δρόμους του πολέμου και της καταστροφής

Η συμπλήρωση 100 χρόνων από τη Μικρασιατική Καταστροφή έχει γίνει η αφορμή για να ανοίξει η συζήτηση πάνω στο κορυφαίο ιστορικό γεγονός και τη σύνδεσή του με την εποχή μας. Οι απόψεις που κυριαρχούν, στην πραγματικότητα δικαιολογούν τόσο το παρελθόν, όσο –και κυρίως- και το παρόν της άρχουσας τάξης της χώρας.
Επιγραμματικά, υπάρχει η προσέγγιση που μένει στο δράμα των προσφύγων (συνήθως μόνο των Ελλήνων, όχι των τουρκομουσουλμάνων), χωρίς να αγγίζει τους λόγους για τους οποίους ξεριζώθηκαν σχεδόν δυο εκατομμύρια άνθρωποι και έγιναν αντικείμενο εκμετάλλευσης στις νέες τους πατρίδες. Αρκετές φορές εκφράζεται ένας επιλεκτικός ανθρωπισμός, που ξεχωρίζει τους πρόσφυγες σε αποδεκτούς (Μικρασιάτες ή Ουκρανοί σήμερα) και ανεπιθύμητους ή επικίνδυνους (Άραβες, Ασιάτες κ.λπ.).
Κοντά σε αυτήν την προσέγγιση, βρίσκει έδαφος το εθνικιστικό αφήγημα, το οποίο διατηρεί ακέραιο τον αλυτρωτισμό και δείχνει αυτούς που κατέσφαξαν τους Έλληνες της Μικράς Ασίας υπενθυμίζοντας ότι είναι οι πρόγονοι του Ερντογάν, ο οποίος έχει τους ίδιους σκοπούς απέναντι στην Ελλάδα σήμερα. Όχι τυχαία, το ίδιο αφήγημα υπάρχει και στην απέναντι πλευρά του Αιγαίου, όπου ο Ερντογάν υπενθυμίζει τις βιαιότητες του ελληνικού στρατού, αλλά, βέβαια, και την περήφανη νίκη της Τουρκίας, την οποία είναι έτοιμη να επαναλάβει απέναντι σε οποιονδήποτε που θα επιβουλευτεί τα εδάφη της ή τις ΑΟΖ της!
Τέλος, υπάρχει και η πιο πολιτική και επιστημονική προσέγγιση, η οποία, με διάφορες παραλλαγές, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το κακό θα είχε αποφευχθεί αν είχε παραμείνει ο Βενιζέλος στην εξουσία. Γιατί εκείνος είχε και την ικανότητα, και τις σχέσεις με τις μεγάλες δυνάμεις, αλλά κυρίως την πολιτική θέση και βούληση να δημιουργήσει μια Ελλάδα ανοιχτή σε συμμαχίες και διεθνείς συνεργασίες και όχι την απομονωμένη …ψωροκώσταινα, στην οποία αρκούνταν οι βασιλικοί αντίπαλοί του. Η άποψη αυτή πετυχαίνει