φυσάει κόντρα στ' Άγραφα… να πάρει ο λαός την υπόθεση στα χέρια του για να τα σώσει!

Στις βουνοκορφές των Αγράφων, στη Νιάλα, στη Κοιμωμένη, στο Βουτσικάκι, πάνω από τη Λίμνη Πλαστήρα, με την προστασία ΜΑΤ, ασφαλιτών και μπράβων έχουν τις τελευταίες ημέρες ξεκινήσει οι εργασίες της ΕΛΛΑΚΤΩΡ για την εγκατάσταση αιολικού πάρκου ανεμογεννητριών. Οι ανεμογεννήτριες αυτές προβλέπεται να καλύψουν σε έκταση σχεδόν όλες τις κορυφές των βουνών στα Καρδιτσιώτικα και Ευρυτανικά Άγραφα και προϋποθέτουν τη διάνοιξη δρόμων μέσα σε δασικές περιοχές, εναέριες γραμμές υψηλής τάσης και άλλα έργα υποδομών κύρια στην περιοχή της Καρδίτσας.

Ζητούμενο ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ!  Με βάση αυτό σύντομα και κωδικά θέλουμε στο μικρό αυτό σημείωμα να καταγράψουμε πως αντιλαμβανόμαστε το ζήτημα θέλοντας έτσι να συμβάλλουμε στο παραπάνω ζητούμενο.

“Οι πιο επιτυχημένες βιομηχανίες είναι εκείνες που δηλητηριάζουν περισσότερο τον πλανήτη- και η σωτηρία του περιβάλλοντος είναι η πιο ευφυής εμπορική επένδυση των εταιρειών που το καταστρέφουν”. Η παραπάνω περιγραφή του Galeano, αναδεικνύει την βαρβαρότητα του καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος που καταληστεύει και ιδιοποιείται το περιβάλλον και τους φυσικούς  πόρους για την ενίσχυση της κερδοφορίας του. Η “πράσινη” ανάπτυξη και οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας ανανεώνουν τις πηγές κερδοφορίας του κεφαλαίου.

Από τη μεριά μας είμαστε υποχρεωμένοι να αντιπαρατεθούμε με όλες τις αστικές, φυσιολατρικές, πράσινες και ρεφορμιστικές απόψεις και πρακτικές γύρω από το ζήτημα. Κοινή βάση αυτών των απόψεων η απόκρυψη του ταξικού χαρακτήρα της καταστροφής του περιβάλλοντος. Ακόμα παραπέρα, προωθείται, και στο πεδίο αυτό, η ταξική συνεργασία πάνω στην οποία υποτίθεται ότι μπορούν να βρεθούν “λογικές” ή “έξυπνες” λύσεις που να περιορίζουν τα πιο οξυμένα φαινόμενα. Στην βάση αυτή διαμορφώνονται προτάσεις επί προτάσεων για την διαχείρισή του περιβάλλοντος, κάποιες από τις οποίες υιοθετούνται από το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του όπως στην περίπτωση των ΑΠΕ.

Είναι δικαίωμα των εργαζόμενων, των νέων ανθρώπων του λαού συνολικά να ζει σε ένα περιβάλλον καλύτερο, χωρίς την καταστροφή της φύσης. Μόνο που δεν υπάρχει μόνο αυτή η πλευρά. Η οικολογική. Μάλιστα πολλές φορές διαπιστώνουμε να καταλήγει σε έναν ιδιότυπο “πρωτογονισμό” και αναζήτηση ουτοπικών απελευθερωμένων νησίδων-στα βουνά.

Επίσης, μας βρίσκει σύμφωνους η άποψη που υπερασπίζεται το ιστορικό- πολιτισμικό φορτίο που κουβαλούν τα Άγραφα, κύρια από τον ένοπλο αγώνα των κομμουνιστών, του λαού μας τη δεκαετία του '40, που η συγκεκριμένη επένδυση θέλει να ξεθωριάσει, να σβήσει.

Αυτές οι πλευρές πρέπει να τίθενται, με το σωστό περιεχόμενο, μόνο που δεν αρκούν. Απαιτείται να συνδεθούν και με άλλα ζητήματα που αναδεικνύονται, ώστε να ευνοηθεί η μαζική λαϊκή συμμετοχή και δράση.

Το ζήτημα της ιδιωτικοποίησης της ενέργειας και ειδικότερα στη συγκεκριμένη περίοδο της ΔΕΗ. Με την “πράσινη ανάπτυξη” και με πρόσχημα τη “κλιματική αλλαγή” προωθείται η παράδοση, ξεπούλημα -απελευθέρωση την ονομάζουν, ή “αποεπένδυση” για τη ΔΕΗ- του τομέα της ενέργειας στο ιδιωτικό κεφάλαιο ντόπιο και ξένο. Είναι τα γερμανικά μονοπώλια που κατέχουν τη σχετική τεχνολογία και εμπορεύονται τις ανεμογεννήτριες. Έτσι βαθαίνει και η εξάρτηση της χώρας ενεργειακά και ειδικότερα ευρωενωσιακά-γερμανικά για να απεξαρτηθεί η χώρα από το ρώσικο φυσικό αέριο.

Ο λογαριασμός έρχεται στον λαό με τις αυξήσεις στο ρεύμα. Επιδοτούνται οι ΑΠΕ με τα λεφτά του λαού και οι ιδιοκτήτες τους. Ενώ στο δικαίωμα-αγαθό του ηλεκτρικού ρεύματος, της ενέργειας, καθολικό για όλο το λαό, τίθενται νέοι ταξικοί φραγμοί στην διάθεση του. Σημειώνουμε ότι δεν είναι απάντηση στα προηγούμενα η πρόταση για δημόσιο (ποιου κράτους;) φορέα ενέργειας.

Το ζήτημα της ιδιωτικοποίησης της ενέργειας και της μεταφοράς πραγματικών αξιών από το λαό στο κεφάλαιο και από την χώρα στους ιμπεριαλιστές-δανειστές, δηλαδή του βαθέματος της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης είναι ζητήματα που πρέπει να τίθενται αναδεικνύοντας και συνθέτοντας την ταξική πλευρά του ζητήματος. Συμβάλει τελικά στη συνολική πάλη του εργαζόμενου λαού και της νεολαίας απέναντι στους κοινούς εχθρούς τους.

Επίσης το ζήτημα της ιδιωτικοποίησης της γης. Παραδίδονται στο κεφάλαιο δάση, δρόμοι κλπ για να στήσουν τα έργα τους και τις υποδομές τους. Και παραδίδονται “μπιρ-παρά”.

Σ' όλα τα παραπάνω το πολιτικό προσωπικό πρώην και νυν κυβερνητικοί τάσσονται υπέρ των επενδύσεων. Αυτή είναι η αλήθεια. Αυτά υπηρετούν οι νόμοι τους (“αναπτυξιακό” νσχ). Η υποκριτική στάση των τοπικών παραγόντων, βουλευτών δημάρχων κλπ έχει δημιουργήσει μια πλαστή εικόνα ότι τάχα αυτοί δεν συμφωνούν με την εγκατάσταση των ανεμογεννητριών. Αυτό το ψέμα αναπαράγεται μάλιστα και από φορείς που κινούνται ενάντια στην εγκατάσταση των αιολικών πάρκων. Το παραμύθι πέφτει σύννεφο. Δε μπορεί ο αντιπεριφερειάρχης να φωτογραφίζεται με μπλουζάκι “SAVE AGRAFA” όταν η περιφέρεια έχει εγκρίνει τις “μελέτες” της “επένδυσης”. Δεν είναι μόνο ο πρώην δήμαρχος που με την προστασία των ΜΑΤ τα έδωσε όλα στους επενδυτές. Είναι ΟΛΑ τα καθεστωτικά κόμματα και οι ντόπιοι παράγοντές τους που ουσιαστικά συμφωνούν δηλώνοντας ότι θα κινηθούν με βάση  τη  νομιμότητα(!). Οι νόμοι τους είναι κομμένοι και ραμμένοι στα μέτρα των επενδυτών.

Καλό είναι να γίνει αντιληπτό ότι δεν αποτελούν φίλους και σύμμαχους αλλά είναι αντίπαλοι -εχθροί.Ο  αγώνας για να μην εγκατασταθούν οι ανεμογεννήτριες στα Άγραφα αποτελεί ζήτημα πάλης και σύγκρουσης ενάντια στην κυβέρνηση και τους φορείς της “τοπικής αυτοδιοίκησης”.

Δεν θα δώσουν λύση τα δικαστήρια όπως δεν έδωσε το ΣΤΕ που κάποιοι περίμεναν να βγάλει αρνητική απόφαση για την εγκατάσταση των ανεμογεννητριών. Ούτε οι νομικές και διοικητικές-υπηρεσιακές ενστάσεις. Δε χωράνε αυταπάτες για νομική επίλυση του ζητήματος. ‘Όλα αυτά μπορεί να είναι επικουρικά του ΑΓΩΝΑ που πρέπει να δοθεί.

Με βάση αυτά τα δεδομένα ο μόνος δρόμος που πρέπει να βαδίσει ο λαός της περιοχής είναι της ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ και ΠΑΛΗΣ. Αυτό θα αλλάξει την κατάσταση. Να μη αποτελεί ζήτημα ενασχόλησης κάποιων ειδικών( εξεγερμένων-ορειβατών κλπ) αλλά να αποτελέσει ζήτημα όλου του Καρδιτσιώτικου και Ευρυτανικού λαού. Τέλος να επισημάνουμε ότι δεν προχωράει η κοινή δράση όταν διαμορφώνονται πλαίσια “κλειστά” και κατόπιν με βάση αυτά καλούνται “ανοιχτές συνελεύσεις” .

Κρίσιμο ζήτημα η συμμετοχή των εργαζομένων, ανέργων αγροτών, νεολαίων της περιοχής. Των κατοίκων όχι μόνο των χωριών των Αγράφων που ερημοποιούνται αλλά όλων πολιτών Καρδίτσας-Ευρυτανίας. Έτσι μπορεί να έρθει η νίκη και να σωθούν τα  Άγραφα. Η Κερατέα, η Λευκίμμη, οι Σκουριές δείχνουν το δρόμο της μαζικής λαϊκής κινητοποίησης. Από τη συμβολή σ΄αυτή την προοπτική θα κριθούμε  όλοι.

ΠΣ 5/10/19