Από τη ΔΕΘ η νέα αντιλαϊκή επίθεση

Να μην περάσει το αντεργατικό τερατούργημα

Με καταιγίδα προπαγάνδας και ψεμάτων βομβαρδίζει η κυβέρνηση την κοινωνική πλειοψηφία ενόψει των εξαγγελιών Μητσοτάκη στη ΔΕΘ. Στην επιχείρηση αντιστροφής της πραγματικότητας, που εδώ και εβδομάδες έχει ξεκινήσει από εκπροσώπους της κυβέρνησης και τα συστημικά παπαγαλάκια στα ΜΜΕ, δεσπόζουν οι διακηρύξεις για «φοροελαφρύνσεις», «μεγάλη φορολογική μεταρρύθμιση», «αυξήσεις», «μέτρα αξίας 1,5 δισ.», που παρουσιάζονται σαν την «επιστροφή» που δικαιούται ο λαός από τα αποτελέσματα της χρηστής οικονομικής διαχείρισης της κυβέρνησης της ΝΔ.

Στην πραγματικότητα, όλος αυτός ο συρφετός της εξαπάτησης επιδιώκει να συγκαλύψει ότι οι κυβερνητικές «επιτυχίες» και το ματωμένο υπερπλεόνασμα από το οποίο θα προέλθουν τα ψίχουλα των ανακοινώσεων του Μητσοτάκη δεν είναι παρά μια αποκάλυψη για το μέγεθος της ληστείας που έχει συντελεστεί και συντελείται σε βάρος των εργατικών και λαϊκών στρωμάτων διαμέσου της καπιταλιστικής ακρίβειας, της τεράστιας φοροεπιδρομής και των σαρωτικών περικοπών σε όλα τα πεδία που αφορούν τα κοινωνικά δικαιώματα του λαού και της νεολαίας.

Ακόμα περισσότερο, αυτό που δεν μπορεί να κρυφτεί με τίποτα είναι το ότι κλιμακώνεται σε νέα επίπεδα αγριότητας η επίθεση ενάντια στην εργατική τάξη και τις λαϊκές μάζες, για τις οποίες το σύστημα της εκμετάλλευσης και της εξάρτησης προετοιμάζει την επέκταση των συνθηκών του εργασιακού και κοινωνικού μεσαίωνα που έχει διαμορφώσει, την περαιτέρω εμπέδωση και εμβάθυνση της βαρβαρότητάς του σε κάθε έκφανση της ζωής τους.
Στην προμετωπίδα του οδοστρωτήρα βρίσκεται το νομοσχέδιο Κεραμέως, που με το 13ωρο, τη «διευθέτηση του χρόνου εργασίας», την κατάργηση της συνεχόμενης άδειας, την απελευθέρωση της εργοδοσίας να προσλαμβάνει και να απολύει όποτε το θελήσει και τις λοιπές αντεργατικές διατάξεις του φέρνει συνθήκες βαριάς εργασιακής σκλαβιάς και προσαρμόζει τους εργαζόμενους στα μέτρα που απαιτεί διαχρονικά το κεφάλαιο: της ανυπαρξίας δικαιωμάτων και της άνευ ορίων εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης, για όσο, όπως και όποτε το επιθυμεί. Το έδαφος έχει στρωθεί, εξάλλου, από τον αρνητικό για τις μάζες ταξικό συσχετισμό δύναμης, που έχει επιτρέψει στις δυνάμεις του συστήματος να επιφέρουν απανωτά πλήγματα στις εργατικές κατακτήσεις, να μεγιστοποιήσουν την απόσπαση απόλυτης και σχετικής υπεραξίας, να χτυπήσουν τον πυρήνα της συγκρότησης της εργατικής τάξης και των εργαζομένων, με τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων και την ποινικοποίηση της απεργίας, των σωματείων και του ανεξάρτητου ταξικού συνδικαλισμού, με τους εμβληματικούς για το κεφάλαιο τα τελευταία χρόνια νόμους Χατζηδάκη και Γεωργιάδη, αλλά και τον νόμο για τον κατώτατο μισθό, πάνω στους οποίους πατάει το νέο νομοσχέδιο-έκτρωμα.
Κλέβουν τη δουλειά και τη ζωή των εργαζομένων, αξιοποιώντας την αποσυγκρότηση των εργατικών δυνάμεων και την ανυπαρξία μαζικής και οργανωμένης πάλης. Για αυτό φροντίζουν και με το παραπάνω οι υποταγμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, αλλά και οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, που εκπροσωπούν την τάση του συμβιβασμού μέσα στο κίνημα, της ανώδυνης διαμαρτυρίας που αποφεύγει την πραγματική σύγκρουση με τις επιλογές του συστήματος. Είναι χαρακτηριστικό το ότι το ακόμα πιο αντιδραστικό πειθαρχικό δίκαιο για τους εργαζόμενους στον δημόσιο τομέα πέρασε μέσα στο κατακαλόκαιρο και χωρίς την παραμικρή σοβαρή αντίδραση, με ευθύνη όλων των παραπάνω δυνάμεων, που απέναντι στον ορυμαγδό των χιλιάδων πειθαρχικών διώξεων στους εκπαιδευτικούς και της αργίας-απόλυσης της Χρύσας Χοτζόγλου, που βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη, έχουν ήδη προλάβει να κηρύξουν σιωπητήριο.
Το επεισόδιο αυτό της επίθεσης ήταν το… τελευταίο ενός μαύρου καλοκαιριού για τον λαό και τη νεολαία, με τη χώρα να καίγεται για άλλη μια φορά από άκρη σε άκρη, με ανθρώπους να χάνουν τη ζωή τους άδικα ως αποτέλεσμα των ελλείψεων στο σύστημα περίθαλψης, όπως καταγράφηκε με το περιστατικό στην Αίγινα και με την κυβέρνηση να στοχοποιεί με το άθλιο δόγμα της ατομικής ευθύνης εργαζόμενους και λαό. Το καλοκαίρι αυτό πιστοποίησε για άλλη μια φορά το «θαύμα» της «βαριάς βιομηχανίας» του τουρισμού, με τις γαλέρες για τους εποχικά εργαζόμενους, καθώς και την κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι λαϊκές μάζες, με 1 στους 2 να μην καταφέρνει να κάνει διακοπές για μια εβδομάδα. Ταυτόχρονα, κατά την προσφιλή τακτική όλων των κυβερνήσεων, ο νόμος για τις διαγραφές και την αστυνόμευση των πανεπιστημίων πέρασε στην καρδιά του καλοκαιριού, με νέα σοβαρά χτυπήματα να ακολουθούν για τη μαθητική νεολαία με το Εθνικό Απολυτήριο. Από την περίοδο αυτή, όμως, δεν έλειψαν οι σημαντικές εκδηλώσεις των αγωνιστικών διαθέσεων των μαζών, όπως έγινε σε κάθε γωνιά της χώρας στις μαζικές διαδηλώσεις αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό και καταδίκης του κράτους-δολοφόνου του Ισραήλ και της ντόπιας άρχουσας τάξης, που συνεργάζεται μαζί του σε όλα τα επίπεδα και στηρίζει τη σφαγή των Παλαιστινίων, κατ’ επιταγή των ξένων αφεντικών της σε ΗΠΑ και ΕΕ.
Το ολοκλήρωμα του ξεπουλήματος της ΕΛΒΟ σε εταιρεία των Ισραηλινών φονιάδων είναι απόλυτα χαρακτηριστικό, άλλωστε, του «μοντέλου» που διαθέτει η ντόπια εξαρτημένη αστική τάξη για την παραγωγή και τη χώρα της: από τη μία, η παραρτηματοποίηση της οικονομίας και η απαξίωση των όποιων παραγωγικών δυνατοτήτων. Από την άλλη, η πρόσδεση της χώρας στο αμερικανικό άρμα, η μετατροπή της σε βάση εξόρμησης για τα δολοφονικά πολεμικά σχέδια των ιμπεριαλιστικών αφεντικών και του τοπικού τους μαντρόσκυλου.
Σε αυτή την κατεύθυνση, το σίγουρο είναι ότι θα ζητηθούν νέες και ακόμα πιο βαριές θυσίες από τις λαϊκές μάζες, προκειμένου να εξυπηρετηθεί η εκτόξευση των στρατιωτικών δαπανών και η ξέφρενη κούρσα στην οποία έχουν εισέλθει οι ιμπεριαλιστές πάτρωνες σε ΝΑΤΟ και ΕΕ, στο πλαίσιο προετοιμασίας των όρων του Γ’ Παγκοσμίου Πολέμου. Οι όροι για μνημονιακού τύπου επέλαση, άλλωστε, πολλαπλασιάζονται και από τα αδιέξοδα της άρχουσας τάξης και τα οικονομικά στριμώγματα που παράγει το ζήτημα του ΟΠΕΚΕΠΕ, οι αλλαγές στο Ταμείο Ανάκαμψης και οι νέες κατευθύνσεις του δημοσιονομικού πλαισίου της ΕΕ.
Στη βάση αυτών των αδιεξόδων και της προετοιμασίας του πολιτικού συστήματος για την επίθεση στα λαϊκά στρώματα είναι που εντείνονται οι διεργασίες στο εσωτερικό του. Από τις τριβές εντός της ΝΔ και τα ζητήματα που θέτουν οι κριτικές Σαμαρά, τις κραυγές των φασιστοειδών που τροφοδοτούνται εκ νέου και από όλη την αντιμεταναστευτική υστερία του Πλεύρη και της κυβέρνησης, μέχρι και τις απανωτές παρεμβάσεις του Τσίπρα, στον οποίο μια σειρά από κέντρα εξουσίας φαίνεται πως έχουν ποντάρει για το ανακάτεμα της τράπουλας στον χώρο της λεγόμενης κεντροαριστεράς.
Τίποτα δεν έχουν να περιμένουν η εργατική τάξη και ο λαός από την αναδιαμόρφωση του αστικού πολιτικού συστήματος! Καμία λύση δεν μπορεί να προσφέρει η αστική αντιπολίτευση των ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και λοιπών, που δεν διαφοροποιείται σε τίποτα επί της ουσίας από την κυβερνητική πολιτική και τις κατευθύνσεις των Αμερικάνων και Ευρωπαίων ιμπεριαλιστών.
Η διέξοδος για τους εργαζόμενους βρίσκεται στα πραγματικά βήματα οργάνωσης της πάλης και συγκρότησης των δυνάμεών τους που πρέπει να διανύσουν. Αυτό πρέπει να διατρανωθεί μαζικά και αποφασιστικά στις διαδηλώσεις της ΔΕΘ. Και στην κατεύθυνση αυτή, η μάχη ενάντια στο αντεργατικό τερατούργημα αποτελεί κρίσιμο σταθμό. Γι’ αυτό και πρέπει να δοθεί ολόψυχα, με όλες τις διαθέσιμες δυνάμεις και την αναζήτηση νέων, με άνοιγμα των ζητημάτων σε κάθε χώρο δουλειάς, κόντρα στη γραμμή της υποταγής και του συμβιβασμού.

Π.Σ.