Φαραντούρη-Λέκκας στα 100 χρόνια από τη γέννηση του Μίκη Θεοδωράκη

Βράδυ Σαββάτου, λίμνη Πλαστήρα, Καλύβια Πεζούλας. Τραγουδήσαμε, θυμηθήκαμε, συγκινηθήκαμε... Δρόμοι παλιοί, Δακρυσμένα μάτια, Δρόμοι του Αρχάγγελου, Βρέχει στη φτωχογειτονιά, Δραπετσώνα, Κοίτα με στα μάτια, Κάποτε θα ‘ρθουν να σου πουν, Λίγο ακόμα... Αν και στις χθεσινές επιλογές τραγουδιών έλειψαν τα «καθαρά» πολιτικά τραγούδια, αυτά που κυρίως νοηματοδοτούν το έργο του Μ.Θεοδωράκη, Μαρία Φαραντούρη και Βασίλης Λέκκας μας μάγεψαν, μας ταξίδεψαν, μας έδωσαν μπόι... Σε κάποιους παλιότερους ξύπνησαν μνήμες από τα χρόνια της Μεταπολίτευσης. Την πρώτη συναυλία των Θεοδωράκη-Φαραντούρη στη Καρδίτσα, στο γήπεδο της πόλης, τότε που «άγνωστοι» πέταξαν στις κερκίδες αμπούλες βρώμας για να σκορπίσει ο κόσμος και να χαλάσει η συναυλία... Κάποιος από την πλατεία θυμήθηκε το τραγούδι για τον Σωτήρη Πέτρουλα που φέτος κλείνουν 60 χρόνια από τη δολοφονία του στα Ιουλιανά του ’65... (ΕΔΩ, ΕΔΩ και ΕΔΩ)  Και κάποιοι άλλοι θυμήθηκαν τη Γάζα, τη γενοκτονία των Παλαιστινίων από το κράτος του Ισραήλ και τον Εθνικό Ύμνο των Παλαιστινίων (ΕΔΩ) που με παραγγελία του Γιάσερ Αραφάτ συνέθεσε το 1982 ο Μίκης...

Τέτοιο μήνα, Ιούλη του 1925 γεννήθηκε ο Μίκης Θεοδωράκης και έζησε κοντά έναν αιώνα. Άφησε την τελευταία του πνοή 2 Σεπτέμβρη του 2021, σε ηλικία 96 ετών.

«Έναν αιώνα γεμάτο από αγώνες, πολέμους, περήφανες νίκες και δυσβάσταχτες ήττες για το λαό μας, που επιχείρησε τα πιο σημαντικά, μέχρι τώρα, βήματα για τη χειραφέτηση και την απελευθέρωσή του από τους τυπικούς και ουσιαστικούς κατακτητές και τους ντόπιους συνεργάτες τους. Αυτή την ηρωική πορεία συνόδευσε η μουσική του Θεοδωράκη για δεκαετίες. Η μουσική που έκανε κτήμα των μαζών τους μεγάλους ποιητές αυτού του τόπου. Η μουσική που συντρόφευσε το λαό στις χαρές και τις λύπες, στο γλέντι και στην παρανομία, στις σφιγμένες γροθιές, στην απογοήτευση, αλλά και στην αποφασιστικότητα. Ένα μουσικό έργο που επεκτάθηκε σε διαφορετικά είδη, αλλά και δημιούργησε νέα, φέρνοντας, έτσι, πιο κοντά στο λαό μια καλλιτεχνική δημιουργία που ως τότε ήταν προνόμιο των λίγων.

ΝΕΟΣ ΑΓΩΝ 17/5/1975

ΝΕΟΣ ΑΓΩΝ 21/5/1975

Κι έτσι, όπως ο λαός έβγαινε στο πολιτικό προσκήνιο μέσα από τους αγώνες του, έτσι και με τους αγώνες αυτούς έδινε την έμπνευση στους μεγάλους καλλιτέχνες που γέννησε, ώστε να βγει πια και στο προσκήνιο της τέχνης. Της δικής του, πια, τέχνης, που επισκίαζε, πλέον, την τέχνη του αντιπάλου ή την ανάγκαζε κι αυτήν να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα. Η συμβολή του Θεοδωράκη σε αυτή τη διαδικασία ήταν καθοριστική. Και αυτή του η προσφορά είναι που τον κατοχύρωσε στις καρδιές και τις συνειδήσεις του λαού ως τον δικό του μεγάλο μουσικό, τον πνευματικό άνθρωπο με το διεθνές κύρος που στεκόταν στο πλευρό του.

Δεν είναι τυχαίο ότι η μουσική του δημιουργία έπαψε να είναι πια η ίδια όταν το λαϊκό κίνημα και η Αριστερά υποχώρησε, ιδιαίτερα μετά τις ανατροπές του ’89-91, όταν ο καπιταλισμός πανηγύρισε και την τυπική του νίκη απέναντι στον θανάσιμο εχθρό του, το κομμουνιστικό κίνημα. Τα απόνερα της τρικυμίας που συντάραζε τον κόσμο έφτασαν και στη χώρα μας, στην Αριστερά της και στους καλλιτέχνες της.

Το σύστημα δεν έχασε την ευκαιρία να προσπαθήσει να οικειοποιηθεί ένα σύμβολο της Αριστεράς και του λαϊκού κινήματος. Και δημιούργησε, έτσι, τον δικό του Θεοδωράκη, αυτόν που θρηνεί σήμερα η κυβέρνηση και τα κανάλια και όλοι οι απόγονοι αυτών που τον φυλάκισαν, τον βασάνισαν και απαγόρευσαν τα τραγούδια του.

Τα στερνά δεν τίμησαν τα πρώτα. «Καραμανλής ή τανκς» το ‘74, υπουργοποίηση με τη ΝΔ το ‘90, συμμετοχή στα εθνικιστικά συλλαλητήρια, πρόσφατα… Η πολιτική πορεία του Θεοδωράκη στενοχώρησε, μπέρδεψε, εξόργισε το

Τα προβλήματα ξαναβγάζουν τους αγρότες στο δρόμο

Ντάλα μεσημέρι, κατακαλόκαιρο, με το θερμόμετρο στο κόκκινο και την άσφαλτο να «βράζει» από τη ζέστη, οι αγρότες της Καρδίτσας ξαναβγήκαν σήμερα Παρασκευή 18/7 στον κόμβο του Ε65. Η κινητοποίηση αποφασίστηκε από σύσκεψη που κάλεσε η ΕΟΑΣΚ στον Παλαμά και παρότι βρισκόμαστε στο φόρτε των καλλιεργητικών εργασιών ήταν δεκάδες οι αγρότες που συμμετείχαν. Για άλλη μια φορά κλούβες και ισχυρή αστυνομική δύναμη είχαν αποκλείσει την πρόσβαση στον Ε65. Τελικά, κάτω από τις διαμαρτυρίες των αγροτών και μετά από διαπραγματεύσεις με την αστυνομία, επετράπη ένας ολιγόωρος συμβολικός αποκλεισμός.

Στην «ατζέντα» της κινητοποίησης κυριάρχησε ο ΟΠΕΚΕΠΕ αλλά αυτό που κυρίως έβγαλε τους αγρότες στο δρόμο είναι τα πολλά και οξυμένα προβλήματα με πρώτο και πιο άμεσο το αρδευτικό. Στην Καρδίτσα, στο «νομό των τριών λιμνών» όπως αρέσκονται να τον προβάλλουν διάφοροι θεσμικοί εκπρόσωποί «μας», στην Καρδίτσα που σχεδόν κάθε χειμώνα έχουμε πλημμυρικά φαινόμενα, το καλοκαίρι οι αγρότες του κάμπου δεν έχουν νερό για να ποτίσουν τις καλλιέργειές τους! Εδώ και χρόνια τα αναγκαία και απαραίτητα αρδευτικά και αντιπλημμυρικά έργα μένουν στα λόγια και αυτή τη στιγμή -όπως καταγγέλλουν οι ίδιοι οι αγρότες- το μεγαλύτερο μέρος του νομού δεν έχει να

Με σκάνδαλα και αρπαχτές αναπαράγουν το σύστημά τους

Mόνη ανάσα του λαού και της νεολαίας είναι οι αγώνες τους!

Σοβαρούς τριγμούς και πολιτική κρίση με απρόβλεπτες συνέπειες αντιμετωπίζει η κυβέρνηση της ΝΔ, εν μέσω καταιγισμού αποκαλύψεων για το λεγόμενο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ (ΕΔΩ και ΕΔΩ). Και όλα δείχνουν ότι η υπόθεση δεν τελειώνει με τις παραιτήσεις του υπουργού Βορίδη και των λοιπών μελών της κυβέρνησης που πυροδότησε η διαβίβαση της δικογραφίας στο κοινοβούλιο από την ευρωπαϊκή εισαγγελία. Οι διάλογοι της σαπίλας που έρχονται στο φως της δημοσιότητας, εξάλλου, πέρα από τη δυσωδία που αναδίδουν, αναδεικνύουν μόνο ένα μικρό μέρος από το εύρος της εμπλοκής κυβερνητικών και κρατικών στελεχών, καθώς και μεγαλοπαραγόντων του αγροτοδιατροφικού τομέα, στο πλιάτσικο που είχε στηθεί.
Σε μια απέλπιδα προσπάθεια να ξεπλυθούν από τις ευθύνες τους, ο Μητσοτάκης και οι παρατρεχάμενοί του επικαλούνται τις «χρόνιες παθογένειες», την «κακοδιαχείριση» και τα δήθεν μεμονωμένα φαινόμενα «διαφθοράς» ορισμένων. Στην ίδια γραμμή πλεύσης κινείται επί της ουσίας και η αστική αντιπολίτευση, που έσπευσε να αρπαχτεί από το «σκάνδαλο» μπας και καταφέρει να δραπετεύσει από τα πολιτικά της αδιέξοδα, δείχνοντας, όμως, την κυβέρνηση Μητσοτάκη ως αποκλειστικά υπεύθυνη για το πρόβλημα και απαιτώντας τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής και τη διενέργεια εκλογών.
Όλοι τους πασχίζουν να βγάλουν λάδι το σύστημα του κέρδους και της εκμετάλλευσης, που έχει εγγεγραμμένο στον γενετικό του κώδικα τα κάθε λογής σκάνδαλα, τις απάτες και τη ρεμούλα. Ακόμα περισσότερο, επιχειρείται επιμελώς να συγκαλυφθεί το πραγματικό ζήτημα, που για άλλη μια φορά έρχεται στην επιφάνεια με αφορμή τον ΟΠΕΚΕΠΕ: το σάπιο και παρασιτικό «παραγωγικό» μοντέλο που έχει οικοδομήσει η ντόπια εξαρτημένη άρχουσα τάξη εδώ και

με την Παλαιστίνη...

Από το Plastiras Lake Festival (11-12-13/7/2025)

“Η ιστορία έχει μια σωστή πλευρά, με την Παλαιστίνη ως τη λευτεριά»”. Το σύνθημα φωνάχτηκε και πάλι αυτό το 3ήμερο. Ξανά και ξανά από τη νεολαία. Με παλαιστινιακές σημαίες και με κεφίγιες... Με τους Social Waste, με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου, με τη Νατάσσα Μποφίλιου... Στα ‘Αγραφα, στο φεστιβαλ λίμνης Πλαστήρα...  “Σε ετούτο το χώμα που αντηχεί ακόμα, από τα βάθη της τρύπας, Κιλελέρ και Αντύπας”... Όταν ο πλανήτης βρίσκεται σε πολεμικό αναβρασμό και σε πορεία προετοιμασίας όρων για έναν γενικευμένο πόλεμο, το “λευτεριά στην Παλαιστίνη” έχει αξία να ακούγεται. Παντού. Πάλι και πάλι. Όχι μόνο στα φεστιβάλ και στις συναυλίες. Όχι σαν “φάση” ούτε σαν μια “festival style” κουλτούρα αλλά να βγει “έξω”, να “διαδηλώσει” και να ακουστεί ξανά και ξανά σε δρόμους και σε πλατείες, σε χώρους δουλειάς και σε χώρους σπουδών... Για να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας στον ηρωικό Παλαιστινιακό λαό που σήμερα βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του αγώνα ενάντια στον ιμπεριαλισμό. Και κυρίως να