του
Νίκου Φιλίππου, δάσκαλου
Ημέρα
απεργίας σήμερα για τους εκπαιδευτικούς της πρωτοβάθμιας και το 5% της
συμμετοχής στο νομό μας, πέρα από αποκαρδιωτικό, καταδεικνύει την κατάσταση
στην οποία έχει περιέλθει το συνδικαλιστικό κίνημα αλλά και την παραίτηση –
απογοήτευση του κόσμου.
Η απεργία
είχε προκηρυχθεί το καλοκαίρι, με απόφαση του συνεδρίου της ΔΟΕ , ψηφισμένη απ’ όλες τις παρατάξεις και μπήκε στον αυτόματο πιλότο με πυξίδα την
αποτυχία της. Έκτοτε καμία παράταξη δεν ασχολήθηκε σοβαρά για την
οργάνωση , την ενημέρωση και την παρέμβαση στους συναδέλφους για να ξεπεραστεί η μοιρολατρία και η
παραίτηση. Έτσι οδηγηθήκαμε σε μια ακόμη τυπική απεργία από τις δεκάδες που
έχουν προηγηθεί χωρίς κανένα αγωνιστικό προγραμματισμό και με φανερό το στόχο της υπονόμευσης πλέον της απεργίας αυτής
καθεαυτής σαν όπλο απέναντι στην κυβερνητική επίθεση. Μόλις την τελευταία ημέρα έφτασε στα σχολεία
η ανακοίνωση κάποιων παρατάξεων –Κοινής
Δράσης ,ΠΑΜΕ- χωρίς κάλεσμα συγκέντρωσης και διαδήλωσης, πλην του ΠΑΜΕ
που καλούσε ….στο Υπουργείο Παιδείας!!!
Είναι βέβαιο
ότι, παρά τις επικοινωνιακού χαρακτήρα παρεμβάσεις της κυβέρνησης , το τοπίο
στην εκπαίδευση θα γίνεται ολοένα και χειρότερο. Αυτό το εγγυώνται τόσο η
κυβέρνηση όσο και η μνημονιακή αντιπολίτευση , ΕΕ, ΟΟΣΑ, ΔΝΤ! Με την παραπέρα διάλυση – ελαστικοποίηση των
εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών , ένταση των ταξικών φραγμών, παραπέρα
συρρίκνωση του ‘’δωρεάν’’ στη δημόσια εκπαίδευση.
Το βαρύ κλίμα
της μοιρολατρίας και της αδράνειας, της διάλυσης , του εικονικού κινήματος, της
αυταπάτης της συνδιοίκησης – που σε ορισμένες περιπτώσεις μετατρέπεται σε
διοίκηση- είναι επιλογή του κυβερνητικού- και όχι μόνον- συνδικαλισμού και υπάρχει ανάγκη ζωής να ανατραπεί…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου