απεργία 14/12: πολλά τα καλέσματα… μικρή η συμμετοχή

Στο χορό των άσχημων απεργιακών συγκεντρώσεων των τελευταίων χρόνων συγκαταλέγεται και η σημερινή συγκέντρωση με ελάχιστους απεργούς (7,5% Α/θμια, 6% Δ/θμια, ελάχιστοι του ιδιωτικού τομέα) και χωριστές συγκεντρώσεις στην κεντρική πλατεία της Καρδίτσας.  Με την ΑΔΕΔΥ και το Ε.Κ. να καλούν στις 10:30 στην ΑΛΦΑ ΒΑΝG χωρίς να αθροίζουν ούτε τα μέλη των προεδρείων τους και τη γρήγορη διάλυσή τους δίνοντας τη σκυτάλη στην  ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ (σχήμα παρέμβασης στην ΑΔΕΔΥ από την Κοινή Δράση Εκπαιδευτικών, άλλη ρΟΤΑ και Αγωνιστική Δράση Νοσοκομειακών) και την κίνηση Ενάντια στους Πλειστηριασμούς,  με εξίσου μικρή συμμετοχή. Στα θετικά είχαμε την παρουσία μαθητικού μπλοκ (με πανό και προκήρυξη από την Μαθητική Αντιφασιστική Αυτοοργανωμένη Κίνηση) με κάποιους μαθητές να συμμετέχουν για πρώτη φορά σε απεργιακή συγκέντρωση!  Το περισσότερο κόσμο είχε η συγκέντρωση του ΠΑΜΕ που καλούσε στις 11:30 και στην οποία συμμετείχε και η Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων (ΕΟΑΣΚ) που είχε αποφασίσει για την ίδια μέρα πανκαρδιτσιώτικο παναγροτικό συλλαλητήριο με τρακτέρ. Παρόλα αυτά η συμμετοχή δεν ξεπέρασε τα συνηθισμένα επίπεδα με καμιά 50αριά όλα κι όλα τρακτέρ και με ελάχιστους αγρότες να συμμετέχουν. Αυτή ήταν και η μόνη απεργιακή πορεία που έγινε!

Η Λαϊκή Αντίσταση-Α.Α.Σ συμμετείχε διακριτά με μπλοκ, πανό  και αυτόνομη παρουσία αφού στο κάλεσμα που απεύθυνε πριν την απεργία για κοινή συμπόρευση με δυνάμεις της «εκτός τειχών» Αριστεράς συνάντησε όχι μόνο άρνηση, αλλά τελεσίγραφα του τύπου, εμείς συμφωνήσαμε και αν θέλετε ελάτε! Μια λογική νέου ΠΑΜΕ με σαφή υπονόμευση της κοινής δράσης που σε καμιά περίπτωση δε βοηθά στην ανατροπή της έτσι κι αλλιώς άσχημης κατάστασης στο κίνημα. Αλλά στο  ζήτημα αυτό θα επανέλθουμε!
Σ’ αυτή την απεργία αποτυπώθηκε για άλλη μια φορά η άσχημη κατάσταση που βρίσκεται το εργατικό κίνημα που επιτείνεται δυστυχώς από κινήσεις και ταχτικισμούς που πέρα από ερωτήματα και γιατί, συμβάλλουν στο αντίθετο από αυτό που τουλάχιστον κάποιοι διατυμπανίζουν. Ενισχύουν την απογοήτευση και την παραίτηση,  δυσκολεύοντας την απεύθυνση στον κόσμο και την αλλαγή των αρνητικών συσχετισμών στο κίνημα.