ανακοίνωση
της Κοινής Δράσης Εκπαιδευτικών
Συμπολίτη,
Σε αυτή την ιστορική στιγμή, έχοντας
επίγνωση του ρόλου μας ως εργαζόμενοι και ως Δάσκαλοι, οφείλουμε να πάρουμε
θέση στις κοινωνικές και πολιτικές διεργασίες, γιατί δεν θέλουμε να αφήσουμε
τις τύχες μας στα eurogroups και τους οικονομικούς και κοινωνικούς δολοφόνους
της εποχής μας. Οφείλουμε να πάρουμε θέση γιατί θέλουμε να μπορούμε να
διδάσκουμε τους μαθητές μας για τα μεγάλα κοινωνικά διακυβεύματα και τους αγώνες
του λαού μας, όχι μόνο ως ηρωικές στιγμές της ιστορίας και του παρελθόντος,
αλλά και ως σημερινές αποφάσεις, ως σημερινές πράξεις περηφάνιας, ελευθερίας,
δημοκρατίας, δικαιοσύνης, αντίστασης και αγώνα.
Το τι συνέβη αυτά τα πέντε χρόνια
μνημονίων, το βιώσαμε από κοινού. Το δημόσιο χρέος εκτινάχτηκε στο 180% του
ΑΕΠ. Η πολιτική της Ε.Ε. της ΕΚΤ και του ΔΝΤ, με τις κυβερνήσεις που την
υπηρέτησαν, οδήγησαν την κοινωνία και το λαό σε μια πρωτοφανή καταστροφή. Το
ΑΕΠ της χώρας μειώθηκε 28%. Η ανεργία έφτασε στο 30% (60% για τους νέους),
μεγάλο μέρος του παραγωγικού ιστού και δεκάδες χιλιάδες επιχειρήσεις έκλεισαν.
Εκατοντάδες χιλιάδες νέοι οδηγήθηκαν στη μετανάστευση και στην εκμετάλλευση. Το
βιωτικό επίπεδο του λαού έφτασε στην ανέχεια και τη δυστυχία, ενώ εμφανίστηκαν
άνθρωποι να τρώνε από τα σκουπίδια. Η λαϊκή κυριαρχία πέρασε στα χέρια των
eurogroup και της τρόικας. 10.000 συνανθρώπους μας τους αυτοκτόνησαν. Αυτή η
πολιτική ονομάστηκε «διάσωση».
Συμπολίτη,
Οι δανειστές τα ΘΕΛΟΥΝ ΟΛΑ. Δεν ζητάνε «μόνο» μεγάλες μειώσεις στις συντάξεις, περικοπές στους μισθούς, μειώσεις των αγροτικών εισοδημάτων, διατήρηση και επέκταση της εργασιακής ζούγκλας, αύξηση της φορολογίας στα λαϊκά εισοδήματα μέσω των αυξήσεων του ΦΠΑ. Δεν ζητάνε «μόνο» να χτυπηθεί ο τουρισμός, μία από τις σημαντικότερες παραγωγικές δραστηριότητες που μας απέμειναν, μέσα από την αύξηση του ΦΠΑ. Δεν ζητάνε «μόνο» να μείνουν στο απυρόβλητο οι μεγάλες επιχειρήσεις και ο τζόγος. Ζητάνε πάνω απ’ όλα να συνεχίσουμε στον ίδιο δρόμο σαν να είναι ο σωστός. Το ΟΧΙ, πράγματι, ήταν πιο εύκολο πριν από πέντε χρόνια. Αν όμως σήμερα πούμε το ναι, αν ο φόβος νικήσει για άλλη μία φορά, θα πάρουμε μαζί μας και τις επόμενες γενιές. Αυτές δεν θα είναι απλώς φτωχές, θα είναι και υπόδουλες.
Οι δανειστές τα ΘΕΛΟΥΝ ΟΛΑ. Δεν ζητάνε «μόνο» μεγάλες μειώσεις στις συντάξεις, περικοπές στους μισθούς, μειώσεις των αγροτικών εισοδημάτων, διατήρηση και επέκταση της εργασιακής ζούγκλας, αύξηση της φορολογίας στα λαϊκά εισοδήματα μέσω των αυξήσεων του ΦΠΑ. Δεν ζητάνε «μόνο» να χτυπηθεί ο τουρισμός, μία από τις σημαντικότερες παραγωγικές δραστηριότητες που μας απέμειναν, μέσα από την αύξηση του ΦΠΑ. Δεν ζητάνε «μόνο» να μείνουν στο απυρόβλητο οι μεγάλες επιχειρήσεις και ο τζόγος. Ζητάνε πάνω απ’ όλα να συνεχίσουμε στον ίδιο δρόμο σαν να είναι ο σωστός. Το ΟΧΙ, πράγματι, ήταν πιο εύκολο πριν από πέντε χρόνια. Αν όμως σήμερα πούμε το ναι, αν ο φόβος νικήσει για άλλη μία φορά, θα πάρουμε μαζί μας και τις επόμενες γενιές. Αυτές δεν θα είναι απλώς φτωχές, θα είναι και υπόδουλες.
Η στάση μας πρέπει να αποτελέσει μήνυμα
σε όλους τους λαούς της Ευρώπης, να μη σκύψουν το κεφάλι στη νέα βαρβαρότητα
και τη Νέα Τάξη. Να καταδείξει τον αντιδραστικό χαρακτήρα της Ε.Ε. και των
θεσμών της. Μια τέτοια στάση θα είναι συμβολή σε μια πραγματική αναγέννηση των
ευρωπαϊκών λαών και ενός κοινού τους μέλλοντος.
Είτε πρόκειται για τις απαιτήσεις των
«θεσμών», είτε πρόκειται για τις 47σέλιδες προτάσεις της κυβερνητικής
διαπραγμάτευσης, τα μέτρα που προτείνονται είναι μέτρα μνημονιακά και
αντιλαϊκά.
Συμπολίτη,
Οι εκπρόσωποι της Ε.Ε. και των τραπεζιτών στο εσωτερικό της χώρας, πολεμούν λυσσαλέα την προοπτική να πάρει θέση ο λαός μας για την τύχη του. Προσπαθούν να σπείρουν τη σύγχυση, την αβεβαιότητα, τον τρόμο, την υποταγή. Θέλουν να μας πείσουν ότι ο μόνος δρόμος που υπάρχει για μας είναι η πλήρης συνθηκολόγηση με τα συμφέροντα των δανειστών. Δεν πρέπει να τους περάσει.
Οι εκπρόσωποι της Ε.Ε. και των τραπεζιτών στο εσωτερικό της χώρας, πολεμούν λυσσαλέα την προοπτική να πάρει θέση ο λαός μας για την τύχη του. Προσπαθούν να σπείρουν τη σύγχυση, την αβεβαιότητα, τον τρόμο, την υποταγή. Θέλουν να μας πείσουν ότι ο μόνος δρόμος που υπάρχει για μας είναι η πλήρης συνθηκολόγηση με τα συμφέροντα των δανειστών. Δεν πρέπει να τους περάσει.
Στεκόμαστε απέναντι στους φόβους μας
και αναμετριόμαστε μαζί τους. Δεν θα καθορίσουν τις αποφάσεις μας αυτοί που
ελέγχουν τα ΑΤΜ. Στο όνομα των παιδιών που έρχονται, θα πούμε το ΟΧΙ που μας
αναλογεί. Για μας, η μεγάλη και καθαρή νίκη του ΟΧΙ δεν θα οδηγήσει άμεσα και
αυτόματα στην ευδαιμονία. Θα βοηθήσει όμως να ανοίξουν οι δύσκολοι, αλλά
ελπιδοφόροι δρόμοι της ανεξαρτησίας: η μη εξυπηρέτηση και διαγραφή
του χρέους, η επανένταξη των άνεργων συμπολιτών μας στην παραγωγική διαδικασία,
η ριζική αναδιανομή του πλούτου και των βαρών για να κλείσει η πρωτόγνωρη
ψαλίδα των ανισοτήτων στη χώρα μας.
Για μας, η μεγάλη και καθαρή νίκη
του ΟΧΙ είναι απαραίτητη για να τεθεί το πραγματικό δίλλημα που δεν είναι
το νόμισμα ή η ένταξη στην ΕΕ αλλά αν θα υποταχτούμε στον κοινωνικό μεσαίωνα
που επιβάλλει το κεφάλαιο μετατρέποντας ταυτόχρονα τη χώρα σε αποικία χρέους ή
αν θα αντισταθούμε.
Για μας η μεγάλη και καθαρή νίκη του
ΟΧΙ δεν είναι λευκή επιταγή στην κυβέρνηση. Θα σημάνει πάνω απ’ όλα τη συνέχιση
του αγώνα μας από καλύτερες θέσεις. Από θέσεις που δεν θα επιτρέπουν αντιλαϊκές
υποχωρήσεις σαν κι αυτές των 47 σελίδων της κυβέρνησης στη δική της
πρόταση συμφωνίας προς τους δανειστές ή των 7 σημείων.
Γι’ αυτό καλούμε όλους τους
συναδέλφους μας και όλους τους εργαζόμενους να συνεχίσουμε όλοι μαζί τον
αγώνα του ΟΧΙ στους δρόμους και στην κάλπη.
«Όταν η διοίκηση βιάζει, αθετεί,
καταφρονεί τα δίκαια του λαού και δεν εισακούει τα παράπονά του, το να κάμνει
τότε ο λαός, ή κάθε μέρος του λαού, επανάσταση, ν’ αρπάξει τ’ άρματα και να
τιμωρήσει τους τυράννους του, είναι το πλέον ιερόν απ’ όλα τα δίκαιά του και το
πλέον απαραίτητο απ’ όλα τα χρέη του. […]Τα χρέη των πόλεων, των πολιτειών, των
χωρών και των κατά μέρος πολιτών τα οποία χρωστούνε ληφθέντα προ πέντε χρόνων,
και σε αυτό το διάστημα πληρωνόταν ο τόκος στους δανειστές, η παρούσα διοίκηση
τα αναιρεί, και οι δανειστές δεν έχουν να ζητούν εις το έξης ούτε κεφάλαιο ούτε
υπόλοιπα από τους οφειλέτες, ωσάν να εξοφλήθηκαν τα δάνεια τους, γιατί αυτοί
διπλασιάζουν τα κεφάλαια τους μες σε πέντε χρόνια.»
«Τα δίκαια του ανθρώπου», Άρθρον 35 (Ρήγας Βελεστινλής)
Για
την ΚΟΙΝΗ ΔΡΑΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ«Τα δίκαια του ανθρώπου», Άρθρον 35 (Ρήγας Βελεστινλής)
Αλεξάκος Φώτης, Γκαραγκάνη Ελένη, Παπασακελλαρίου Ηλίας, Τσιτσιμπής Γιώργος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου