μετεκλογικό

Η «κυβέρνηση της αριστεράς» έγινε συγκυβέρνηση με ΑΝΕΛ, στην Προεδρία προέκυψε… Πάκης, η περήφανη και ανεξάρτητη πολιτική έγινε «χωρίς μονομερείς ενέργειες», το μνημόνιο έγινε «γέφυρα», η τρόικα έγινε «θεσμοί», η λιτότητα έγινε «λιτός βίος», το «παραλάβαμε καμένη γη» έγινε «ναρκοθέτηση της νέας διακυβέρνησης», τα 751 € πάνε «σε βάθος 2ετίας» και «με τη σύμφωνη γνώμη των εταίρων», οι ιδιωτικοποιήσεις (που θα ακυρώνονταν…) «θα ολοκληρωθούν όσες ξεκίνησαν», οι επαναπροσλήψεις απολυμένων παραπέμπονται στη «διοικητική μεταρρύθμιση» Κατρούγκαλου κοκ  Αν μη τι άλλο, η μετεκλογική περίοδος αποδείχτηκε ιδιαίτερα πλούσια σε εξελίξεις και γεγονότα. Και θα περίμενε κανείς μια κάποια δημόσια τοποθέτηση για όλα αυτά από τους βουλευτές και πολιτευτές του τοπικού ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι άλλωστε κατά την προεκλογική περίοδο αποδείχτηκαν λαλίστατοι και πολυγραφότατοι. Όχι βέβαια κάποια «συγνώμη» ανάλογη του Γλέζου (άλλωστε μιλάμε για διαφορετικά… αναστήματα) αλλά μια κάποια έστω γενικόλογη, έστω «για τα μάτια», έστω με την «δημιουργική ασάφεια» που επιβάλλει ο ρόλος του κυβερνητικού βουλευτή δήλωση κριτικής, δυσαρέσκειας, επιφύλαξης, διαφοροποίησης… Τίποτα. «Μούγκα στη στρούγκα». Ούτε λέξη για την «ταμπακιέρα».  Οι Καρδιτσιώτες βουλευτές και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ
συντηρούνται στη δημοσιότητα είτε συμμετέχοντας στην… 293^η (;) σύσκεψη του ΕΒΕ «για την προβολή των τοπικών προϊόντων» (!) είτε αρθρογραφώντας στα τοπικά ΜΜΕ για τον καταρροϊκό πυρετό, το brain drain («επιστημονική αποστράγγιση»!) ή το school bullying (σχολικό εκφοβισμό)!!!  Και από την άλλη, δεξιοί και πασόκοι να ξεμυτίζουν στα ΜΜΕ και στα τηλεοπτικά παράθυρα, «δικαιωμένοι» πλέον, νομιμοποιημένοι και «άνετοι» να μιλούν για «κωλοτούμπες»,  περιγελώντας επί της ουσίας όχι τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά το λαό, που τόλμησε να τους αμφισβητήσει, που τόλμησε να τους στείλει στην αντιπολίτευση, που τόλμησε να χαλάσει την «κανονικότητα». Θέλουν να μας πείσουν ότι «όλοι ίδιοι είναι», ότι «τίποτα δεν γίνεται», ότι «δεν υπάρχει άλλος δρόμος». Περιγελούν και συκοφαντούν όχι τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά συνολικά την αριστερά, τις λαϊκές ελπίδες και προσδοκίες,  τη δυνατότητα του λαού να ανοίξει το δικό του δρόμο, την δυνατότητα να υπάρξει μια άλλη πολιτική, μια άλλη προοπτική, μια άλλη κοινωνία. Η «θεωρία» της κωλοτούμπας βέβαια τους βολεύει. Μόνο που δεν πρόκειται για καμιά κωλοτούμπα αλλά για την φυσιολογική, προδιαγεγραμμένη και οφθαλμοφανή (για όποιον ήθελε να δει…) δεξιόστροφη πορεία του ΣΥΡΙΖΑ: από την ιδρυτική διακήρυξη του Συνεδρίου, στο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης και από εκεί στις προγραμματικές δηλώσεις Τσίπρα, στη «παράταση της δανειακής σύμβασης» και… η συνέχεια επί της οθόνης. Και η συνέχεια θα είναι σε απόλυτη συνέπεια με αυτήν την πορεία. Η λίστα Βαρουφάκη προμηνύει τα χειρότερα γι’ αυτό που θα αντιμετωπίσει ο λαός τους επόμενους μήνες, όταν θα οριστικοποιηθούν τα τωρινά μέτρα και θα ετοιμαστούν τα επόμενα. Κι εδώ μόνο ο λαός μπορεί να βάλει φρένο. Βγαίνοντας μπροστά, βγαίνοντας στους δρόμους. Όχι για να στηρίξει την κυβέρνηση στη «διαπραγμάτευσή» της με τους ιμπεριαλιστές δυνάστες του λαού, όχι για να βάλει μυαλό στην κυβέρνηση, όχι για να τη σύρει στο σωστό δρόμο, αλλά για να διεκδικήσει και από αυτήν την κυβέρνηση αυτά για τα οποία πάλεψε τόσα χρόνια. Καταγγέλλοντας τη νέα συμφωνία υποταγής. Καταγγέλλοντας την πολιτική της εξάρτησης από ΗΠΑ και ΕΕ. Για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής που υπαγορεύουν παλιά και νέα μνημόνια. Παλεύοντας για μια Ελλάδα ανεξάρτητη, έξω από τους ιμπεριαλιστικούς συνασπισμούς, με το λαό αφέντη στον τόπο του.

ΣΚ