![]() |
Καρδίτσα 26/1/2025 |
Στην Καρδίτσα, στην Αθήνα και παντού στη χώρα. Εκατοντάδες χιλιάδες λαού και νεολαίας γέμισαν τις πλατείες και τους δρόμους. Σε συγκεντρώσεις που πολύ λίγο προπαγανδίστηκαν. Μεγάλο γεγονός που δεν ξεπερνιέται. Στα πολλά ερωτήματα για το «τι συνέβη», «τι συμβαίνει», «τι ακολουθεί» ξεχωρίζει ένα κεντρικό ερώτημα:
Αυτό
είναι το ερώτημα που δεν τίθεται. Αυτό είναι το ερώτημα που επιχειρείται από
την πρώτη στιγμή να «μπαζωθεί». Με τόνους αναλύσεων και βροχή πορισμάτων για το
«τι έγινε στα Τέμπη». Με υποσχέσεις –από κάθε πλευρά– για «έρευνα ως το κόκαλο»
και για «απόδοση δικαιοσύνης».
Αλλά
ο κόσμος όλος ξέρει τι έγινε στα Τέμπη. Ξέρει ότι έγινε έγκλημα. Έγκλημα της
πολιτικής που επιβάλλουν οι δυνάμεις που κάνουν κουμάντο σε αυτή τη χώρα.
Έγκλημα της ΕΕ και του κεφαλαίου. Των κυβερνήσεων που χρόνια τώρα προωθούν αυτά
που απαιτούν τα ξένα και ντόπια αρπακτικά. Πώς, λοιπόν, θα «αποδοθεί
δικαιοσύνη»; Τι θα αποφασίσουν δηλαδή τα δικαστήρια (τους); Ότι θα σταματήσει η
ΕΕ το πλιάτσικο στη χώρα; Ότι οι κυβερνήσεις θα σταματήσουν να ξεπουλούν τις
υποδομές και τον πλούτο της χώρας στο ξένο και ντόπιο κεφάλαιο; Ποιο
«δικαστήριο» θα τα αποφασίσει αυτά; Και αν ακόμα ένας δικαστής… «από τον Άρη»
τα αποφάσιζε, ποιος και πώς θα τα έκανε πράξη;
Γιατί δεν
ξεχνιέται το έγκλημα;
Γιατί
δύο χρόνια μετά εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλώνουν για να καταγγείλουν το
έγκλημα; Η φρίκη που αποκάλυψε το ηχητικό, ο θρήνος για τα νέα παιδιά, σίγουρα
έπαιξαν ρόλο. Έφεραν ξανά το έγκλημα στο προσκήνιο. Εξάλλου, κάθε τόσο ένα
«παρά λίγο» ατύχημα συμβαίνει στον σιδηρόδρομο, στον